Τα κορίτσια όταν είδαν τον Jungkook να παίρνει την Σταματία από το χέρι και να βγαίνει μαζί της έξω από την αίθουσα άρχισαν να βγάζουν διαφορα συμπεράσματα.
"Πολύ δεμένη δεν είναι η Σταματία με τον Jungkook...?" ρώτησε τις υπόλοιπες κοπέλες η Βάσια
"Και τι; Είναι κακό αυτό;" την ρώτησε η Κατερίνα
"Γιατί είναι καλο; Αν της αρέσει και γίνει κάτι περισσότερο μεταξύ τους ενώ ξέρει ότι ο Jungkook αρέσει στην Ειρήνη;!" της είπε η Τόνια
"Καταλαβαίνετε τι λέτε τώρα;! Την έχετε την Σταματία για τέτοιο άτομο;! Και επιπλέον ο Jungkook ειναι ερωτευμένος με την Ειρήνη, απλά κάτι έχει συμβεί και ήθελε την Σταματια και όχι την Ειρήνη, να της μιλήσει θέλει μόνο είμαι σίγουρη!" απάντησε η Κατερίνα στις ερωτήσεις τον κοριτσιών
----------------------
Η Σταματια βγήκε από το δωμάτιο της αφού άκουσε όλη την αλήθεια από τον Jungkook ο οποίος πλέον της φαινόταν διαφορετικός από τους άλλους, καλό παιδι και ευαίσθητο.
Τώρα που ήξερε όλη τη αλήθεια έπρεπε να πάει στην Ειρήνη και να της δώσει κάποιες εξηγήσεις.
Πήγε λοιπόν έξω από το δωμάτιο της Ειρήνης και χτύπησε την πόρτα.
Δεν πήρε απάντηση.
Ξανά χτύπησε, ξανά το ίδιο.
Άνοιξε την πόρτα μόνη της και μπήκε μέσα στο δωμάτιο.
"Ειρηνη;"
Η Σταματία στην αρχή δεν πήρε καμία απάντηση μέχρι που μπήκε πιο μέσα στο δωμάτιο και βρήκε την Ειρήνη στο πάτωμα με δάκρυα στα μάτια της και η πλάτη της να ακουμπάει το κρεβάτι.
Η Ειρήνη δεν την είχε προσέξει.
"Ειρήνη...κλαίς;" την ρώτησε η Σταματια
Εκείνη γύρισε το κεφάλι της και την κοίταξε, αμέσως σκούπισε γρηγορα τα δακρυα της.
Δεν ήθελε να δείχνει αδύναμη μπροστα στους άλλους.
Ήθελε να δείχνει πόσο δυνατή είναι πως δεν τα παρατάει και ούτε θα κάτσει να κλαιει σαν κάτι αλλά κοριτσάκια.
Μόνο που αυτή την φορά την είχε δαγκώσει για τα καλά την λαμαρίνα.
Η ευαίσθητη μεριά της έβγαινε στην φορά σιγά σιγά πράγμα που δεν της άρεσε.
"Τι θες..;" της είπε με βαριά φωνή αφού πριν έκλαιγε
"Θέλω να σου εξηγήσω με τον Jungkook δεν-" πήγε να μιλήσει αλλά δεν την αφησε
YOU ARE READING
//Sex Slaves\\
FanfictionΠαιδιά η ιστορία ξανά ανέβηκε γιατί διαγράφτηκε καταλάθος! ???: Η δουλειά δεν είναι ντροπή μωρό μου. Μα ούτε που σας ξέρω κύριε...*είπε εκείνη* ???:Θα σε κάνω να με μάθεις και...*την πλησιάζει και ψυθιριζει αισθησιακά στο αυτί της* να μην με ξεχάσει...