ခဏခဏ
ရင္လာမဖြင့္ပါနဲ႔
ကေလးငယ္
ငါ့မွာလည္း
ႏွလံုးသားနဲ႔
ဒဏ္ရာနဲ႔
တစ္ခဏစာ
သာယာဖူးတဲ့
ကိုင္းကိုမွ
ျမဲမလိုလိုထင္ၿပီး
လက္နာမွာ မေၾကာက္
ဘာမေၾကာက္
တြဲလဲလဲ
ခိုေနဆဲ မင္းကို
ဆင္းလာဖို႔
နားမခ်ႏိုင္တာကလည္း
ငါ့အမွားပါပဲ၊
အခ်ိန္တန္
ဆင္းလာေလမလား
ေတြးဆဆနဲ႔
ေဆးေသတၱာကိုင္
ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ငါက
မလြဲသာမေ႐ွာင္သာလို႔
ရပ္ေစာင့္ကူတဲ့
လမ္းသြားလမ္းလာလို႔
မင္းထင္ေနသလား ကေလးငယ္။
ဆင္းခဲ့ပါလို႔
အထပ္ထပ္ေျပာ
စိတ္ေမာေနတဲ့ ငါက
မင္းမဆင္းခင္
ႏွလံုးရပ္ေသမယ့္
အျဖစ္မ်ိဳး။
ရင္နာတာထက္ ဆိုးပါတယ္
ကေလးငယ္၊
စစ္မျဖစ္တဲ့ေဒသမွာ
က်ည္ဆံေတြ
ရင္ထဲစိုက္တဲ့ ငါ့အျဖစ္
ကေလးေရ
လက္ေတြနာလာရင္
ဆင္းခဲ့ပါ၊
ကေလးေရ
ခါခ်ဥ္ကိုက္ရင္
ဆင္းခဲ့ပါ၊
ကေလးေရ
ခိုထားတဲ့
သစ္ကိုင္းကနဲ႔နဲ႔ေလးမို႔
ဆင္းလာခဲ့ပါ၊
ကေလးေရ
ငါ့ႏွလံုးသားခုန္ေနတုန္းမွာ
ဆင္းခဲ့ပါ၊
