အလြမ္းေရာင္းမည္။
@@@@@@@@@
အလြမ္းေတြ ဝယ္သည္။
ဆိုင္းဘုတ္တင္ထားတဲ့ ဆိုင္က
အလြမ္းေတြ ဝယ္ေရာင္းလုပ္တာ၊
အခုထိမ်ား ကုန္ကို မကုန္ႏိုင္ဘူး။
သူက ဝယ္ၿပီးေတာ့ ျပန္ေရာင္းတာ၊
အလြမ္းေရာင္းသူ ေရာင္းသမေလးေတြက
လိုသမ်ွအလြမ္းစစ္မစစ္ကို
ဒီလိုစမ္းရတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ၊
အလြမ္းကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး
ေစ်းလည္းမတူဘူး ဆိုလား၊
ရင္နာျခင္းနဲ႔ နာက်င္မႈတခ်ိဳ႕ ပါတဲ့ အလြမ္းက
ေစ်းပိုေပးရမယ္ ေျပာတယ္။
ၾကည္ၾကည္သာသာ အလြမ္းကလည္း
ေစ်းေသးတယ္ မထင္လိုက္နဲ႔၊
မ်က္ရည္တစ္စ ႏွစ္စသာ
ပါလို႔ကေတာ့ ေစ်းပိုတက္ၿပီ။
လူႀကိဳက္လည္း သိပ္မ်ားေသး ဆိုပဲ၊
ေစ်းအမ်ားဆံုးကေတာ့
ႏွစ္ခ်ိဳ႕အလြမ္းလို႔ ဆိုတယ္ဗ်ာ၊
သူက် ပါဝင္မႈအစအနေတြ
သိပ္မ်ားဆိုတာမ်ား၊
တန္ေၾကးႀကီးအခ်စ္စစ္ေတာင္ ပါေသးတယ္တဲ့၊
ရင္နာတာတို႔ နာက်င္တာတို႔ ပါသလို
ၾကည္သာျခင္းလည္း ပါသကိုး၊
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစအနလည္းပါၿပီး
မ်ိဳသိပ္ျခင္း စြန္႔လႊတ္ျခင္းကလည္း ပါကိုပါရမယ္တဲ့၊
အလြမ္းမွန္ရင္
နာက်င္မႈတခ်ိဳ႕ေတာ့
ပါကိုပါရမယ္တဲ့၊
မပါဘူးဆို အလြမ္းမစစ္ဘူးတဲ့၊
အလြမ္းစစ္မစစ္ ခြဲတာက အဲ့လိုရယ္တဲ့၊
အလြမ္းအေရာင္းဆိုင္ဆီကိုသြား
ခပ္တိုးတိုး ေျပာမိတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ အလြမ္းနည္းနည္း႐ွိလို႔
ေရာင္းခ်င္လို႔ပါ။
ကြၽန္ေတာ့္ဆီက အလြမ္းအနည္းငယ္ကို
ထုတ္ျပမိတယ္။
အေရာင္းသမေလးေတြခမ်ာ
ကပ်ာကယာနဲ႔ ဆိုင္႐ွင္ကို ေျပးေခၚေလရဲ႕၊
ဆိုင္႐ွင္က ခပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းလာတယ္။
ကြၽန္ေတာ့လက္ထဲက ပစၥည္းကို ၾကည့္တယ္။
သူေစ်းျဖတ္ေတာ့မယ္။
သူက သက္ျပင္းအသာခ်
ကြၽန္ေတာ့ကို ဆိုလာတယ္။
ဒီအလြမ္းကို ဝယ္ဖို႔ မတတ္ႏိုင္တာ
ေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့။
စြဲညိဳ႕
Don't Copy. It's mine.
