အနာဂတ္မွ လက္တြဲေဖာ္ သို႔မဟုတ္ ပါရမီျဖည့္ဘက္ထံသို႔
- ခ်စ္ေရ
မနက္လင္းရင္ ေစာထပါ၊ ၿပီးမွ ငါ့ကို ႏိုးပါ။ ငါက ညဘက္မအိပ္ရသူမို႔။
-ခ်စ္ေရ
ငါခ်က္တဲ့ဟင္း ငန္ငန္ခ်ိဳခ်ိဳတူးတူးခါးခါး စားပါ။ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ ပိုေကာင္းလာတယ္လို႔ ေျပာေပးပါ။ မင္းက ငါ့ကို ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေကြၽးပါ။ အျပန္အလွန္ေပါ့။
-ခ်စ္ေရ
ရံုးတက္မယ္ဆို၊ အဝတ္ေတြ ထုတ္ထားေပးရမလား။ ေသေတာ့မေသခ်ာဘူး။ ငါ့အဝတ္ေတြကို တျခားလူ စီမံေပးတာ ငါမႀကိဳ္က္လို႔၊ မင္းဆိုရင္ေကာ၊
-ခ်စ္ေရ
ေန႔လည္စာ အတူတူစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ပံုမွန္ေတာ့စား။ ေရာဂါျဖစ္ရင္ ငါက စိတ္ပင္ပန္းရတယ္၊ မင္းက နာက်င္ခံစားရမယ္။ အလွဲအလွယ္ လုပ္လို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။
-ခ်စ္ေရ
ေန႔လည္တိုင္းမွာ ဖုန္းဆက္ပါ၊ သတိရေၾကာင္း သာေၾကာင္း မာေၾကာင္း ၂မိနစ္ေလာက္ ေျပာတာ ေဘလ္မကုန္ေပမယ့္ ရင္ခုန္ရတယ္ေလ။
-ခ်စ္ေရ
ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာ လာႀကိဳပါ၊ နင္လည္း အလုပ္လုပ္တယ္၊ ငါလည္း အလုပ္လုပ္တယ္၊ တစ္ေယာက္တည္း သြားႏိုင္ရင္ေတာင္ နင္လိုက္ပို႔ေပးမွ ရံုးတက္မယ္၊ နင္လာႀကိဳမွ ရံုးဆင္းမယ္၊ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘဝအတြက္ ေျပးလႊားေနရရင္ေတာင္ နီးကပ္ဖို႔လိုေသးတယ္ေလ၊ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေလးပဲ စီးၾကရေအာင္ပါ၊ အေနာက္ကေန ငါဖက္ထားေပးမယ္၊ နင္ေမာခဲ့သမ်ွ ငါေမာခဲ့သမ်ွ ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာ အပန္းေျဖရေအာင္၊
-အခ်စ္ေရ
အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ပထမဆံုး အဝတ္ေတြ ေလ်ွာ္စက္ထဲ ထည့္မယ္၊ နင္က အဝတ္လွန္း၊ ငါက ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း တစ္ခုခု ခ်က္မယ္၊ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က်ရင္ ငါ့လက္ရာကို နင္ အသားက်သြားလိမ့္မယ္၊
-အခ်စ္ေရ
ညစာစားၿပီးခ်ိန္က် ပန္းကန္အတူတူ ေဆးၾကမယ္ေလ။ ၿပီးရင္စာ အတူတူဖတ္ၾကမယ္ေလ၊ ဖုန္းသံုးတာေလး ေလ်ာ့ထားရေအာင္၊ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္ၾကမလား၊
-အခ်စ္ေရ
ညဦးပိုင္းက ငါ့စာေရးခ်ိန္ေလ၊ အနားလာၿပီး စကားေတြ ေျပာေနလည္း ငါက စာေရးရမွာေနာ္၊ ငါ့ဝါသနာေလ၊ အာ့ခ်ိန္က် ဂိမ္းေဆာ့မလား၊ ဇာတ္လမ္း ၾကည့္မလား၊ နင္ႀကိဳက္တာ နင္လုပ္ေလ၊ တစ္ရက္တစ္ေလေတာ့ ငါ့ကို အေႏွာင့္ယွက္ေပးေပါ့၊ အျမဲတမ္းဆို ငါလည္း စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္။
