Zebracraft 1.0

Een Duel voor een Dame

'Dat is lang geleden Ragtaos. Ik zie duidelijk dat je de verkeerde keuzes hebt gemaakt in het kiezen van je toevlucht.' Zei Sillah, terwijl hij zich tegenover Ragtaos opstelde.
'Het ziet er ook naar uit dat jij successen hebt behaalt die uiteindelijk tot niks leiden. Bart.'
Bart zei niets
'Ik weet nog dat voordat ik Krokkie verliet net zoals jij, Keizerin Marit iets tegen mij zei: Pharma staat bekend om zijn kippen, schapen en wiet. Hoe slap ben je dan? Al was er misschien nog iets anders, maar dat is dan zelfs nog slechter dan stomme beesten.'
'Ben je hier gekomen om met mij te vechten, of om beledigingen uit te wisselen?' vroeg Ragtaos plotseling
'Beide.' vertelde Sillah simpelweg


De hoorn voor het gevecht klonk en Sillah en Ragtaos liepen naar elkaar toe. Ragtaos gewapend met een speer in armor en Sillah gewapend met een eenhandig zwaard. Sillah begon vol met overtuiging in zijn gezicht, maar die werd al snel verplaatst met een bloed serieus gezicht. Hij kon hem niet raken. Ragtaos bleef net buiten zijn bereik, en elke keer wanneer Sillah dacht hem in midden te kunnen splijten, wist Ragtaos weg te bewegen. Het leek bijna wel alsof hij danste. Toen deed Ragtaos zijn eigen aanval. Sillah sloeg mis en Ragtaos stapte weg naar voren en naar links, weg van Sillah's zwaard hand. Hij begon rond hem heen te lopen, terwijl hij de aftstand groter maakte. Sillah draaide zich om, maar zijn zwaard was te ver weg. Met een sprong spietste hij door de borstplaat van Sillah heen.
Ragtaos leek opgelucht voor een seconde, maar het was niet genoeg. Sillah stond weer op. Ragtaos haalde uit. Sillah rolde naar voren en nu was het Sillah die zijn wapen door de borstplaat van zijn tegenstander kreeg. Alleen deze keer, kwam hij er aan de andere kant uit. Ragtaos was aan het doodbloeden en hij wist het. Sillah pakte zijn hoofd naast hem vast en fluisterde tegen de stervende man
'Owen zou leve Tsurania zeggen. Ik zeg, leve mij.'

Bart was woedend toen hij het lichaam van Ragtaos zag neervallen, maar liet het niet zien 'Je hebt wat je wou Aetherius. Vertrek nu, voordat ik de goden op je af stuur.'
'Geen zorgen Bart en Wesley, wij gaan. Denk alleen wel even 2 keer na voordat je ons aanvalt. Wij kunnen mensen vervangen, jullie niet meer.'
Aetherius wendde zich tot Sillah 'Goed gedaan, je contract is hierbij ten einde. Je betaling heeft Keizerin Marit al ontvangen.'
Binnen het uur waren de tenten neer, de kampvuren geblust, en de soldaten vertrokken.


Sillah kon de molen van Krokkie weer zien. De vallei was mooi op het heetst van de dag. Wat een sukkels was die Ragtaos. Hij wou hem altijd al dood hebben, maar hij dacht toch zijn familie te kunnen negeren. Het was waar dat zijn laatste aanval hem in zijn zij had getroffen, maar die verwonding was het waard om Pharma en Xaer in hun plek te zeggen.
Hij liep met zelfvertrouwen het kasteel binnen waar Keizerin Marit en een man genaamd Stef over de wereldkaart gebogen waren. Sillah had Stef nooit gemogen, maar Marit had hem nog in leven gehouden. De laatste die haar ook maar een beetje irriteerde, was in zijn eentje naar La Purga gestuurd, terwijl Marit aan hun had gevraagd om hem te martelen.
'Pharma en Xaer zullen niet snel meer wat doen. En ik hoefde daarvoor alleen maar mijn zusje ervoor te helpen.'
Marit en Stef keken hem niet met blijdschap aan, wat hij raar vond. 'je bent gewond geraakt tegen Ragtaos.' observeerde Stef
'Het is niets, wat overeenkomt met de prestaties van Pharma. schapen, kippen en wiet, ja!. Ze kunnen echt niks!'
Stef verwarde hem. Hij keek Sillah nu aan met een gezicht wat een combinatie was van schok en amusement.
'Hoe lang geleden heb je met hem gevochten?' Vroeg Stef
'Een halve dag geleden ongeveer, hoezo?' antwoordde Sillah
'Heb je melk gedronken?'
'Waarom zou ik, het is maar een wond van een stokje.'
'Als het een normale wond was van een "stokje", dan zou de wond nu niet groen zijn van kleur.' zei Marit opeens
Sillah keek ernaar voor het eerst sinds hij het had dichtgenaaid. Het was inderdaad groen. Waarom?
'Wat zei ik over Pharma, voordat je wegging?' vroeg Marit
'Dat Pharma bekend stond om zijn kippen, schapen en wiet.'
'Nee, ik zei nog iets, maar jij was te druk met het zijn van een idioot.' concludeerde Marit
Sillah hoestte opeens flink 'Wat zei je dan?' hij hoestte opnieuw, dit keer erger.
'Vergif.' zei de keizerin. 'Vergif is wat Pharma bekend maakt.'
Sillah's ogen werden groot en hij greep naar zijn keel.
'Deze begint pas na een halve dag te werken, heel slim van die Thijs.' Zei Stef 'Bart vertelde hoe het werkte een keertje, hoe Thijs het had gebruikt om de paardenkoning Bob van Xuvalor te vermoorden. Hij noemt het, de verstikker.'
Sillah viel op de grond, bloed uitspugend
'Je verstikt jezelf door het vergif, je gezicht wordt zo paars als het vaandel van Krokkie.' Zei Marit 'Je hebt geprobeerd om te winnen met kracht en techniek in een gevecht. Iemand zoals Bart of ikzelf gebruikt daarnaast ook tactiek, waardoor hij makkelijker wint. Thijs heeft de speer van Ragtaos gedoopt in vergif. 1 aanraking met bloed was genoeg, dus een speer is logisch.'
Sillah's gezicht was paars geworden, hij kon bijna niet meer ademen.
'Ik liet je niet gaan naar Pharma omdat ik dacht dat je zou winnen.' zei de Keizerin 'Ik liet je gaan omdat ik geen waarde meer heb aan jou. Als iets geen waarde is, is het onkruid, en moet het worden geplukt, van wortel tot groen. Ik wist dat Bart je zou vernietigen.'
Het was het laatste wat de huurling ooit zou horen.

'Sukkel.' zei Stef, terwijl hij zijn beker wijn leegdronk die Marit had ingeschonken. 'Denkend dat hij zomaar een halfgod hem kan laten vrezen.'
'Hij was inderdaad niet de slimste.' Zei Marit. Zij had nog niet gedronken, niet eens toen het avond werd.
'Als er dan niks verder was, vertrekt ik nu, mijn dame.' Zei Stef, terwijl hij boog.
'Je mag gaan.'
Stef liep de oorlogskamer uit, waarbij hij de Keizerin alleen liet. Ze keek naar de stukken hout die mensen voorstelde en haalde er twee weg. Eentje bij Tsurania, eentje bij Krokkie.
'Goed gespeeld mijn vriend. Hopelijk komen wij niet met elkaar in oorlog.' mompelde ze terwijl ze het stukje van Pharma bekeek. 'Twee oude rivalen van je, dood binnen twee dagen.
Ze keek naar twee dagzandlopers. 1 moest op het hoogste punt van de zon omgedraaid worden voor de tijd, de andere was leeg nu.
'Correctie.' zei ze, terwijl ze een ander stuk uit Krokkie haalde 'Drie doden.'