Zebracraft 1.0

Het Einde van een Tijdperk

Een draak was groot, dat wist Rick-Jan, daardoor kon de draak veel klappen hebben, maar was hij ook makkelijk te raken. Draken hebben ook zijwaartse ogen, waardoor ze maar maximaal 2 vijanden tegelijkertijd aan konden op de grond. Hij was zelf ook vermoeid geraakt om de draak bezig te houden, maar hij kon het volhouden. Net op dat moment brulde de draak het uit van de pijn. Rick-Jan wist wat dat betekende. Bart had de draak in vlammen gezet met de eeuwige vlam. Een uitgewerkt drankje bevestigde wat de Drakenkoning al dacht toen hij Bart met de vlam in handen om de draak zag lopen.
"Klaar om de wereld te redden van een doorgeslagen god?" vroeg de Draak
Bart glimlachte: "Wat denk je zelf?"
Ze haastten zich naar Marit toe die de deur openhield en met ze drieën sprintten ze weer naar boven.

Akadyson was omringt. Luuk, Martin en Dylan waren boven gekomen en hadden zich bij Luis, Emmer en Koen gevoegd en elk was bezig om op de god in te hakken. Luuk was hem met blote handen aan het bewerken, Martin zette hem in brand, Dylan stak overal messen in z'n lijf, Luis hakte in op hem met zijn bebloede zwaard, Emmer had de reusachtige Octo en haar krokodillen op hem afgestuurd en Koen doorboorde hem met pijlen sterk genoeg om zijn eigen vlaggenschip te vernietigen.
"JULLIE KUNNEN ME NIET DODEN! IK BEN EEN GOD, OENIGE WEZENS. EN IK ZAL NIET WORDEN VERSLAGEN DOOR."
De destructie god kon zijn zin niet afmaken, want op dat moment werd hij geraakt door een bliksemschicht vanuit het kasteel.
Marit, Bart en Rick-Jan waren gearriveerd met Marit die nog meer bliksem aan het klaarmaken was.
Rick-Jan stompte met zijn knuppel op het hoofd van de god, terwijl Bart met de vlam die door zijn lichaam schoot langzaam dichterbij kwam.
"We weten dat je een god bent. Daarom maken we je weer een sterveling." zei Bart voordat hij de god in brand stak.
De god krijste harder dan zelfs de draak, maar naar veel vlammen, bliksem, waterbeesten, kracht, messen, zwaardsteken, magma en pijlen hield het geschreeuw op, bewoog het lichaam van de god niet meer en lag het voor de voeten van Bart, de magiër.

"Goed gedaan mijn vrienden." Hoorden de halfgoden opeens voordat ze konden genieten van de overwinning. "Gooi alles van het eeuwige vuur op het lichaam en doe dan een stap naar achter."
Bart en de andere deden wat de bekende stem hun vroeg, een lichtflits later stonden op de plek van het lichaam van Akadyson een paar goden. Yessie de Moeder, Hargorinn de Gewelddadige, Rathael de Kalme, Kentro de Behulpzame, Jeroen, god van de creatie en Bo, de oppergod.
"Jullie hoeven niet te knielen hoor." zei Yessie gauw toen ze Martin en Emmer al zag bewegen. "We zijn hier als vrienden."
"Waarom waren jullie er niet om te helpen?" Vroeg Dylan
"Omdat we wisten dat het zo zou eindigen." zei Hargorinn als antwoord
"Jullie wisten dat mensen gingen sterven en deden er niets tegen?" hapte Dylan terug. Bart kon hem wel snappen, elke halfgod, bezielde, koning en arme was wel eens in de steek gelaten door de goden.
"Drie goden moesten weg om plaats te maken voor een nieuwe." Zei Jeroen. "Daarvoor moesten ze sterfelijk worden. 1 daarvan accepteerde het niet. Dat was Akadyson. Hij dacht dat geen enkele sterveling op zijn niveau zat, wat duidelijk niet waar was. De andere twee wouden weer sterfelijk worden, dus besloten we een kans te nemen en jullie te testen."
Bo ging verder: "Alleen halfgoden kunnen goden worden, dus wij wouden weten of jullie er al klaar voor waren. Jullie taak was om Akadyson te doden zonder een andere god te gebruiken, waarin jullie slaagden. Er zijn meer halfgoden nodig die goed leiding kunnen geven dan goden die veel doen, dus wij wisten al wie het onder deze omstandigheden niet kon zijn op dit continent, omdat die al goede halfgoden waren. 1 van jullie kan dat en de leiding capaciteiten van deze kunnen worden opgevangen door anderen. Dat is wat we uitvonden. Met deze zal ik zelf contact zoeken."
De halfgoden waren stil, 1 van hun zou een god worden, maar wie? Bart merkte op dat Marit wel heel stil was.
"Er is echter nog 1 ding wat dit vuur kan." zei Bo "Als de opoffering groot genoeg is, breekt er een nieuw tijdperk aan voor de mensheid op het continent." Hij rustte zijn blik op de halfgoden "In de toekomst zal het de missie zijn van 1 van jullie om deze vlam te bewaken."
Hij liet zijn blik op Bart vallen: "En ervoor te zorgen dat het vuur veilig is, want als het uitgaat, dooft de wereld ook."
Bo keek naar het vuur: "Met twee vrijwillige goden zal het vuur wel even blijven branden en zal deze wereld opnieuw beginnen. Doden zullen weer tot leven komen met nauwelijks herinneringen van het verleden. Gebouwen en belangrijke grondstoffen zullen worden verwijdert, zodat iedereen weer een schone lei heeft. Gaan jullie hiermee akkoord?" Vroeg hij tenslotte aan de halfgoden.
"Ja." klonk het van 9 mensen.
"Mooi." zei Bo, voordat hij zich omdraaide naar het vuur waar Kentro en Rathael voorstonden, de goden die menselijk werden.
"Tot 2.0 iedereen." zei Bo, voordat hij samen met Jeroen, Yessie en Hargorinn naar boven vloog en verdween.
Toen lichtte de wereld opeens op en verdween het langzaam.
Bart wende zich tot de andere halfgoden, terwijl Krokkie langzaam oploste en zij van het uitzicht genoten: "Dus, wat gaan jullie doen?"
"Terug naar Belegost." zei Dylan met een glimlach "Als de dwergen er weer zijn, maken we het weer onze berg."
"Ergens." zei Marit simpelweg, er werd uit respect niet naar doorgevraagd.
"La Purga weer opbouwen." zei Luis "Het is tijd dat we echt deel gaan uitmaken van deze wereld en niet slechts vreemdelingen zijn."
"Draken hebben vleugels om te vliegen." zei Rick-Jan "Ik zou graag deze wereld nog meer willen bezien."
"Ik denk dat ik het advies van Rick-Jan ga volgen." zei Koen "Een schip bouwen en de wereld verkennen."
"Ik zie wel wat is doe." zei Luuk "Misschien kunnen mensen mijn hulp ergens bij gebruiken."
"Meer mensen mijn octo laten zien." zei Emmer vrolijk "Wij kunnen inderdaad iedereen helpen die we tegen komen."
"En wat ga jij doen Bart?" vroeg Marit
"De vlam bewaken, het wordt tijd dat ik eens voor een nobel doel vecht."
Martin lachte: "Misschien voeg ik me wel bij je aan. Altijd fijn om zoiets te doen."
Bart lachte terwijl Martin een arm over hem heen sloeg, van Fyrrhiea, naar Xuvalor, naar Inferior, naar Palilin, naar Krokkie, naar Pharma en nu?
"Nu naar 2.0!"