Azhagon

Özel Bölüm (Kan isteği)

Dükkandan çıktığı gibi hızla güvenli bir yere yol alamaya başladı. Biraz uzaklaştan sonra yavaşca yürümeye devam etti ne yapacağını düşünüyordu ustasına devamlı bel baglayamazdı eğer böyle devam ederse gelişemezdi.

Seviye atlaması lazımdı ama çok zordu ne yapabileceğini düşünürken kullaklarında yankılanan kudretli ses gülümsemesine neden oldu bu adamı yavaş yavaş seviyordu.

Hızlıca şehrin dışına çıktı hala aurası izlenemiyordu onu gözüyle görmeyen biri orda olduğunu hissedemezdi ormanda kaldığı sürece kaldığı mağaraya vardığında önünde vücüdündan ayrılmaya başlayan siyah bir duman göründü mağarayı kaplayan kudretli aura yüzünden yere çöktü nesef alamıyordu.

“Hahaha karışmda duramayacak kadar eziksin velet kendimi kısıtlamasam ve bu lanet taş gücümü yok denecek kadar azaltmasa ruhun bile karşımda yok olurdu.”

Artık şaşkın olamıyordu bu adam gerçekten çok güçlüydü ve güç herşeydi onu öldüre bilirdi şuan varlığını bile sile bilirdi dünyadan ama yapmamıştı bu ona karşı ısınmasına neden oluyordu belkide ona birazda olsa önem veriyordu.

“Bu öğrenci ustasını selamlar.”

Başını eğip ustasını selamlayana Lloyd artık bu adama saygı duyuyordu onu güçlü yapacaktı herşeyden güçlü olacaktı herkezin kanıyla yıkanacak ve şeytan olarak tarihe geçecekti.

“Usta yavaş seviye atlıyorum bana yardım edecek bir teknik vereceğini söylemiştin bu hızla devam edersem ailemi öldürenler ben güçlenmeden ölecekler ve seni ordan çıkarmak için yeterince güçlü olmam gerekiyor.”

Bu çocuğu sevmeye başlıyordu beynini kullanmasını biliyordu eğer sadece kendi intikamını katsaydı Alektonun onu döveceğini biliyordu.

“Hahaha çocuk zekisin ama hâlâ toysun zamanla oturacak bunlar şimdi sana vereceğim yetiştirme tekniği bunu ben oluşturdum adı yok boş işlerle uğraşmadım bunu senden başka kimseyede öğretmeyi düşünmedim yinede isim koymak istiyorum diyosan yok eden olsun şimdi beynine kazıyacağım yine acı çekeceksin bunu hemen öğrenemezsin 4 seviyeden oluşuyor neyse kendin incele anlatmakla uğraşamam kendini hazırla. ”

“Usta seni aghhh.”

Saniyelikte olsa çektiği acı muazam boyutlardaydı yoktan beynine kazınan bir bilgiler vücuttan kopan bir parçanın yeninden oluşması gibiydi acı büyüktü ama bu yolda yürümeyi seçen bu çocuk asla vaz geçmeyecekti ne olursa olsun kalkıp devam edecekti yeniden ve yeniden pes etmek onun hayatında yoktu.

Yaşamayı hak etmeyen insanları yok edecekti tüm canlıların korktuğu varlık olacaktı ilerde bugün öğrendiği teknikle nice canlıyı nice dünyayı sömürecekti kaderin ona çizdiği yol buydu ölüm  mükemmelliğin tablo gibi çizilmiş hali ölüm canlılara yakışan tek şey son pişmanlıkları korkuları sevgileri ve yapamadıkları herkezin yüzüne yansıyan tek şey bu olacaktı bu çocuk her karşılaştığı kişiye bunu tattıracaktı bu yol annesi ve babasının kanı ile ıslanmış küçük çocukla başlayıp kan ile ıslanmış dünyalara dönüşecekti.

Acı ile kıvrandı ama çığlık atmadı artık onun hayatı acıydı alışması gerekti bir kaç saniye süren bu dayanılmaz histen sonra gözlerini açtı kararlılıkla parlayan gözlerini kapattı ve tekniği düşünmeye başladı. Aklında şekillenen tekniği incelemeye başladı.

“Hmm bu teknik mükemmel enerjisi olan herşeyi her hücresini her şeyini emiyor sadece saf posayı bırakıyor hahaha mükemmel her öldürdüğüm kişide dahada güçlenecek ve teknikte seviye atladıkça canlı olmasına bakmaksızın herşeyin enerjisini tamemen emebileceğim bu harika.”