dolly ◆ minsung

good night.

Jisung Chae'ye dün olanları anlatmak için can atıyordu. Elindeki bebeği düzeltip sınıfına koşarak girdi. Etrafına göz attığında Chae yoktu. Normalde Chae ondan önce gelirdi ve hiç geç kalmazdı. Ayrıca gelmemezliği de olmazdı.

Kapıya doğru bakmak için gittiğinde annesinin sesini duydu.

"Chaeryeong mu?..."

Geriye, kapının kenarına geçip olanları dinledi.

"...Bayan Lee, lütfen bunu Jisung'a söylemeyin. O çok hassas ve sarsılacak. Gerçekten çok seviyor Chaeryeong'u. Kayıt aldırıp başka şehire taşındıklarını duyunca neler yapabilir aklımdan geçmiyor. Durumu zaten kötü."

"Merak etmeyin, alıştıra alıştıra demeliyiz. Eninde sonunda öğrenecektir..."

Elindeki bebeği sıkı sıkı tuttu, ağlayarak dolabına koştu Jisung. Çantasını kenara koyup bebeğiyle içeri girdi ve kapısını kapattı.

"Chae beni bırakıp gitti."

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu sessizce.

"İstediğim hiçbir şey olmuyor Minho, hem de hiçbir şey. Sadece seni gösterecektim Chae'ye... ama beni bıraktı. Şimdi tek başıma ne yapacağım ben?"

Bebeğin kolları kenarda iki yana açılmış duruyordu.

"Sen ve diğerleri var fakat Chae benimle konuşuyordu."

Burnunu çekti.

"Sen beni bırakacak mısın?"

Bebek sanki duyup cevap veriyormuş gibi gözleri açıldı kapandı.

"Hayır mı?"

Gözlerini sildi ve bebeğine sarıldı.

"Sana çok iyi bakacağım Minho, Chae ile elbet bir gün görüşeceğiz ama o zamana kadar birbirimize iyi bakalım."

Bir anda içeri ışık girdi.

"Jisung!"

◆◆◆

"Bana yalan söyledin Chae, sana daha bebeğimi gösterecektim!"

Ağlayarak telefonun öbür ucundaki arkadaşına bağırıyordu.

"Onun adı Minho, birlikte görüşeceğimiz zamana kadar birbirimize söz verdik. İyi bakacak bana, bende ona."

Biraz yumuşamış gibiydi Jisung. Annesi bu haline gerçekten çok üzülüyordu.

"Seni çok özledim arkadaşım. Hayır, sarılmayacağım tam tersi saçından çekip bebeklerini kaçıracağım."

Yüzünde büyük bir gülümseme oluştu sonrasında.

"Gerçekten mi? Chae, seni çok seviyorum. Beni sık sık ara. Dedem kadar kötüler annen ile baban. Onlara küstüğümü ilet. Minho ve gelecek diğer bebeklerle beraber seni bekleyeceğiz. Aa' dedem kötü değil."

Kısık sesle ağzını kapatarak konuştu.

"Aslında Minho'yu dedem almış. Minho bana mesaj yollamış. Evet, dedemi birazcık sevmeye başladım."

Kafasını salladı ve normal ses tonuna dönüp gözlerini sildi.

"Beni ihmal edersen... saçların kısalsın. Görüşürüz, tekrar seni çok çok çok çok..." -burada nefesi kesilmişti- "...seviyorum."

Öpücük yolladıktan sonra telefonu kapatıp tekli koltukta duran bebeği kucağına aldı ve merdivenlerden çıkarak odasına girdi.

"Minho, sana yeni arkadaşlar geliyor."

Yatağına oturup kendisi boyutundaki bebeği kucağına oturttu. Şapkasını, saçlarını, tulumunun askısı ile gömleğini düzelttikten sonra başına bir öpücük kondurdu.

"Ama onlarla pek takılma. Çünkü... sen bana özelsin."

Bebeğin yüzündeki gülümsemeye bakıp güldü.

"Çok güzel bir bebeksin. Hemde çok. Chae'ye çok dediğimin bin katı. Binden daha büyük."

Yatağının içine girdi ve yanına yatırdı.

"İyi geceler Minho, senin gibi bir bebeğim olduğu için dedeme teşekkür edeceğim. Onu daha fazla seveceğim ama sende beni sev. Tamam mı?"