DARK LOVE

DARK LOVE 4.BÖLÜM

Cennet ve Cehennem.Hepimiz cennete gideceğimizi düşünürüz.Kötü olmadığımıza inandırırız kendimizi.Bir katil için cennet önemsizdir.Korkuya yenilmiş biri özgürlükten anlamaz.İntikam her yeri sarmışsa gözünün önündekileri göremez insan.Ve eğer aşk varsa karanlığı fark edemez o kız

Rae'nin ağzından ;

Ava'yı görmem gerekiyordu.Dün olanlardan sonra onu görmem şart olmuştu.Duman gözlü çocuk Ava'yı tanıyor olmalıydı.Babam Ava'nın kaçmaya çalıştığını duymuştu ama fazla önemsememişti.Kasabada dolaşan katille ilgileniyordu.Katil hepimizi korkutuyordu.Korkuyordum.Gerçekten korkuyordum.

Ava'nın ağzından ;

Lanet olası beni rahat bırakmıyordu.Şeytana güvenmek zorundaydım.Ona aittim ben.Onun günah makinesi olmuştum.Masumiyetimi çalmıştı benden şimdi sıra Rae'de miydi? Günahlarının bedelini bu sefer ona mı çektirecekti.Bu sefer onun elinden mi alacaktı Cenneti,hayatı,aşkı...                             Buna izin veremezdim ama onun esiriydim. Aslında ben fark etmeden kendi korkularımın esiri olmuştum

Kapının çalmasıyla düşünceleri bölündü.Rae kocaman gülümsemesi ve elinde papatya buketiyle kapıda dikiliyordu.                                                                                                                                                       Beyaz mini elbisesi ve kırmızı papuçlarıyla tamamen Cennetten çıkmış gibi görünüyordu.Ava kısa bir an için ''Bizim asla ait olamayacağımız yer'' diye düşündü.Rae içeri gelirken yüzündeki sırıtış büyüdü. ''bugün nasılsın?'' çiçekleriyatağın yanında ki masaya bırakırken konuşmaya devam etti ''hava çok güzel istersen bahçeye çıkabiliriz''                                                                                                          Ava gözlerini Rae'nin gözlerine sabitleyerek konuşmaya başladı''Git buradan,kaç,arkadan dönüp bakma sakın.Bak bana kaçamadım'' sesini daha fazla yükselterek ''bana bak lanet olası.Şu halime bir bak eğer biraz beynin varsa merak etme,eğer hayatını istiyorsun dediğimi yap'' Farkında olmadan bağırmaya ve ağlamaya başlamıştı.O sırada koşarak içeri gelen hemşire Rae'yi sürükleyerek dışarı çıkardı.

Kızın cansız bedenini yavaşça yere bıraktı.Sarı saçları dağılmıştı,beyaz bedeninden kanlar süzülüyordu.Scoot kızın alnına son bir öpücük kondurarak kurbanını sonsuz bir uykuya mahkum etti.Cehennemde buluşana dek görmeyecekti bir daha onu.Dudaklarını büzerek başını yana yatırıp yerde yatan kızın kusursuz vücudunu  süzdü

Scoot'ın ağzından

Vücuduma sıçramış kan lekeleri.Eğer hasta bir manyak olduğumu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz ben sadece onları kendime kurban ediyorum.Ben şeytanım ve onlar benim kızlarım.Onların her biriyle gurur duyuyorum.Bu kızın daha fazla yaşaması gerekmiyordu ve bende onu ödüllendirdim.Benim kızım olmasına izin verdim.Karanlığımın bir parçası gecenin sesizliğinde fısıltı gibi kızı sarmalıyordu.Gece benim sığınağım.evim.parçam...                                                                       Ben mi gecenin bir parçasıyım? Yoksa gece mi benim bir parçam.

Ava'nın ağzından ;

Zorunda kalmadığım sürece kimseyi öldürmedim ben.En azından uzun bir süre öldürmedim.Oysa şimdi onun kuklasıyken bunu yapmak zorunda olduğumun farkındayım.Yakın zamanda beni bu iğrenç yerden çıkarsa bile hayatım boyunca ona tutsak olarak yaşayacaktım.Rae denilen şu kız eğer biraz beyni varsa tüm bu şeylerden uzak durur.Aksi halde korkular,ihtiraslar,hırslar,intikam çok yakın bir zamanda onu da cehennem karanlığına mahkum edecekti

Ava yanılıyordu.Rae onun gibi korkularına yenilecek bir kız değildi,Scoot gibi ihtiras ve hırsa kapılmazdı asla ve babası gibi intikamla beslenmezdi onun varlığı.Evet karanlığa mahkum olacaktı ama korku,ihtiras,hırs veya intikam yüzünden değil o aşkı yüzünden karanlığa mahkum olacaktı.Aşkı onu Cehenneme sürükleyecekti