Sabaha karşı yağmur durdu.Scoot gözlerini açmıştı.Ava rahatlayarak ''Yaşıyorsun''. Scoot doğrulurken acıdan yüzünü buruşturdu.''Tanrılar ölmez güzelim'' Bir süre konuşmadılar.Daha sonra Scoot ayağa kalkarak silahı Ava'dan alıp beline sakladı ''Beni öldürmediğine pişman olacak,Gözlerimin önünde can çekişerek yalvarışlarını duymak istiyorum''
Ava yağmurda temizlenen tişörtünü eline alarak,Scoot'ın karşısına dikildi.''Hastaneye dönemem'' ''Farkındayım.Benimle birlikte kalacaksın'' Uzun bir süre konuşmadan yürüdüler.Ormanın sonundaki kulübeye geldiklerinde Ava,Scoot'ın tişörtlerinden birini giyerek,kendini koltuğa attı.Gözlerini tavana dikerek,ayak ucuna oturan Scoot'a '' O yenilmez''.Scoot sinsice gülümsedi ''Asıl yenilmez olan benim,Ava''
Scoot'ın ağzından ;
Çığlıklar.Beynimin içinde yankılanan çığlıklar .Cehennemden gelen haykırışlar... Oturduğum yerden kalkarak berbat haldeki mutfak dolaplarına yöneldim.Dolaptan silahları çıkararak tek tek kontrol ettim.Ava'da ki içi boş silahı alarak dolu bir tane verdim.Artık gerçekten tanrı olduğunu düşünüyordum defalarca kez ölüme yaklaşmama rağmen asla ölmüyordum.Rae aklımdaydı ve oradan hiç çıkmıyordu.Onda farklı bir şey vardı.Beni sinirlendiriyordu,öldürme isteğimi arttırıp başımı döndürüyordu,içten içe beni güldürüyordu ve hepsini ayna anda yapıyordu
Ava'nın ağzından ;
Bana neler oluyordu ? Ne zaman Scoot için bu kadar endişelenmeye başlar olmuştum ? Uzandığım yerden kalkarak yanına gittim. Mutfak tezgahına oturdum.Sırılsıklam olan kotumu çıkararak, köşeye fırlattım.Bana verdiği silahı masaya bırakırken konuştum ''Hayatımız hangi noktaya gidiyor Scoot ?'' Sorduğum soruyla yüzünü buruşturdu.Lavaboda ıslattığı bezi bana attı.''Yaramı temizle'' Gözlerimi devirerek bezi havada yakaladım.Yarasını temizlerken konuştum '' Dün akşam fazla kişiyi öldürdüm.Masum insanlara zarar vermeyi sevmediğimi biliyorsun'' Arkasını dönerek bana küçümseyen gözlerle baktı ''Asla tereddüt etme Ava,yoksa kaybedersin'' Konuşmak yerine bezi tezgaha fırlattım.
3 GÜN SONRA
Rae'nin ağzından ;
3 gündür onları görmüyorum.Babam Ava hakkında hiçbir şey sözlemedi.Akşam annemin çığlıklarıyla uyandım ama yanına gitmedim.Gitsem bile beni göndereceklerdi.Scoot aklımdan çıkmıyordu.Acaba ona bir şey olmuş muydu ? Kadifemsi dudaklarıyla,dudaklarımı okşayşı aklımdan çıkmıyordu .Onlardan ayrıldıktan sonraki gün hastaneye gitmiştim ,ama herhangi bir bilgi vermemişlerdi.Gri gözlerin hayaliyle uykuya yenildim. Sabah kalktığımda yatakta döndüm durdum.Onu görmek istiyordum.Acaba iz bırakmadan kasabadan gitmişler miydi ? Bu düşünce içimde bugüne kadar varlığından bile habersiz olduğum yerlerimi sizlattı.O akşam neler olmuştu öyle ? Beni bu şekilde bırakamazlardı.Kanımın çekildiğini hissettim.Sanki bu dünyada artık sadece onlar vardı ve bende onlar için yaratılmış bir aptaldım.Kim olduğumu unutuyordum.Ah ulu tanrım çıldırmak üzereyim. Onları ormanda bulmak umuduyla ormana girdim.Scoot'ı görünce yanına gittim.Nefesimi kesecek adar yakışıklıydı.Tıpkı o gün olduğu gibi beni ağaç gövdesiyle kendi arasına sıkıştırdı.Öpmek için eğildiğinde onu durdurarak ''Gittiğini düşündüm'' elindeki hançere yüzmünüm önüne düşmüş oloan buklemi doladı ''Seni burada bırakacak kadar aptal değilim'' Öpücüklerini boynumdan göğüslerime doğru kaydırdı.Ellerimi ensesinde birleştirek inledim.Ömür boyu böyle kalmak istiyordum.Bütün bedenim ateş basmıştı.Al al olmuş yanaklarıma aldırmadan boynunu öpmeye başladım.Önce maum bir öpücük ardırdan bir tane daha ve bir tane daha.Öpücüklerim gittikçe şehvetli bir hal almaya başlamışyı.Biraz daha oyalandıktan sonra dilimin ucunu hafifçe değdirdim.İstediğim şey buydu.Kendimi tanrıça gibi hissediyordum.Babamın sesiyle sıçrayarak düşüncelerimden sıyrıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DARK LOVE
מתח / מותחןBenim küçük kutsal bakirem.Birimiz ay'ın karanlık yüzü,diğerimiz sonsuz aydınlık.Bir katil.İntikam ateşiyle yanan bir adam.Korkunun esir aldığı bir ruh.Kadere yenilmiş bir kız.Ve karanlığın içinde kalmış bir aşk.
