3 DOST (1.Bölüm)

184 64 5
                                    

Mustafa odasında kitap okurken annesi, oğlum çabuk gel, okula geç kalican dedi.

Mustafa, tamam anne, geliyorum, bir saniye dedi.

Elindeki kitap çok dikkatini çekmişti...

Romana dalmış, okulu unutmuştu. Dün akşamdan başladığı kitabı bitirmeye çalışıyordu.

Saat 9 olmuştu.
Saatin kaç olduğundan haberi yoktu.
Pijamaları bile hala üzerindeydi.

Birden bardak kirildi, Mustafa sasirmaya basladi ve çığlık sesi geldi o sirada...

Mustafa ayaklanip odadan çıktı ve mutfağa geldi.
Annesinin elini kestiğini gördü.
Şaşkınlık icinde kaldı.

Hemen annesinin yanina gelerek telaşla, anne elini nasıl kestin? Diye sordu.
Yine babamı mi düşünüyordun? Diye sordu üzgünce.
Annesi, yok yavrum! Bardak elimden kaydı, cam parcalarini toplarken elim kesildi.
Mustafa annesine sarıldı, ana babam öldü ama ben senin yanindayim, ben varken sana bir sey olmasına izin vermem! Dedi.
Ve annesinin yanaklarına dokundu, annesi onun yanağındaki ellerini öptü.
Yavrum bana bir sey olmaz! Dedi.
Anne neyse ben senin eline pansuman yapayım dedi.

Ilk yardım çantasını getirdi.
Annesinin eline pansuman yaptı.

*****

Kapiyi calarak sınıfa girdi.

Ögretmen sinirle, niye geç kaldın? diye sordu.

Mustafa, hocam ben geç uyandım, o yüzden geç kaldım. Annemde elini kesmişti.
Pansuman yapmam biraz uzun sürdü dedi.

Öğretmen inanmiş gibi yaparak, bir daha olmasın! Dedi.

Mustafa yerine geçti.

Hoca derse devam etti...

Mustafa Ege' nin yaninda, yerinde oturmuştu.

Mustafalarin önünde Özgür oturuyordu.

Mustafa sinirle, kafanı çeksene önümden! dedi.

Özgür yavaş ses tonuyla, kısa olmasaydın görürdün! Dedi.

Mustafa sinirlenerek, sen sırik kadar  boyunu görmüyorsun galiba dedi alayla.
Ege ile birlikte gülmeye başladılar.

Özgür, onlara dönerek, sizinle muhattap olmak istemiyorum dedi ve umursamaz tavriyla kafasini çekti.

Ege Mustafaya bakarak, abi çıkışta kafeye gidelim dedi.
Kafa dağıtalım hem benimde bu aralar keyfim yok dedi.

Özgür, gezmezseniz olmazdı zaten! dedi alayla.

Mustafa, sanane, önüne dön lan! Dedi öfkeyle.

Özgür, çok ta merakliydik! dedi.

Ve önüne döndü tekrar.

Mustafa tam konuşacakken Ege, abi boşver ya, naparsa yapsın.

Hoca, Mustafa, Ege ne konusuyorsaniz, bana da söyleyin! dedi.

Mustafa, hocam hiç, öylesine dedi ve utandı ikiside.
Özgür hocaya çaktırmadan alayla gülüyordu...

(Bölüm Sonu...)

Arkadaşlar umarım 1.Bölümümü beğenirseniz.

Yorum yapmanızı bekliyorum.😊😊

🌼 ALLAHA EMANET OLUN 🌼






3 DOSTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin