Chapter 2

331 22 7
                                    

Ako nga pala si Ream Camille Reyes ang tawag nila mami at daddy sa akin ay Camille pero sa school ang tawag saakin ay Ream.

Nagpakilala kami sa harap ang mga maarte na classmates ko sinasabi pa kung anong company ang pagmamay-ari nila syempre ako wala akong masasabi tungkol doon kasi wala naman kaming company. Isang hamak na employee lang ang mga magulang ko kaya ayun lang ang sinabi ko kaso grabe yung mga classmates ko pinagtawanan lang nila ako. Binigyan nila ako ng pangalan na poorita and that means poor kasi isa daw ako mahirap at walang kwentang babae. Hinayaan ko lang sila dahil alam ko sa sarili ko na mali silang lahat.

Pagkatapos nila akong tawanan bumalik na ako sa upuan ko at umiyak na lang ako ng mahina kasi deep inside nasasaktan ako sa pinaggagagawa nila saakin.

Hindi kasi ako pala ayos na klase ng tao eh. nakasalamin ako at palaging nakapony tail ang buhok kasi sa totoo lang ayokong nag-aayos ng buhok kasi para sakin pag-aaksaya lang yun ng oras. Sabi nga sakin nila daddy magcontact lens daw ako pero ayoko kasi hassle lang mag lagay nun.

Nagbell na and that means uwian na makakaalis na ako dito sa hell na to. Palabas na ako ng kwarto ng may biglang tumisog saakin nalaglag lahat ng gamit ko at nagkalat yun sa sahig. nung patayo na ako may tumadak sakin sa tagiliran at nakitata ko kung sino ang may gawa nun sa akin at yun si Olivia siya yung leader ng group na ang tawag ay OMG princess ang mga members ay sila Mary, Grace at Olivia.

Grabe! sila nakita ko yung tuhod at siko na dumudugo naiyak ako ng sobra kasi kung hindi ako pumasok sa school na to hindi ako masasaktan ng ganito ngayon.

Pinulot ko ang mga gamit ko tapos habang tumatawa sila kinuha ko ang gamit ko at saka ako tumakbo palabas ng school .

Pinagtitinginan ako ng mga tao sino naman ang hindi titingin sakin eh puro ako sugat hindi ko namalayan na pati pala mukha ko may sugat.

Nakauwi na ako ngayon at umakyat na lang ako sa kwarto ko kasi sobrang sakit na talaga ng katawan ko kasi naman ang tanga tanga ko ni hindi man lang ako lumaban. Bakit ba kasi lumaki ako ng mahina.

Sinanay kasi ako ni mami at daddy na palaging nasa loob lang ng bahay kaya eto wala akong friends at palaging magisa. Wala man lang nagtatanggol sa akin kaya eto ang dami ko tuloy sugat sa katawan.

Ayokong makita ito ni kuya kasi magagalit yun saakin sasabihin nanaman niya ang tanga-tanga ko bakit hindi ako lumaban. Kahit ako hindi ko alam kung bakit hindi ako lumalaban sa mga taong inaapi ako.

Pagkatapos kong gamutin ang mga sugat ko natulog na agad ako para hindi ko na masyadong maramdam ang sakit ng katawan ko.

Author's note:

PLS vote my first story

comment na rin kayo kung meron kayong suggestion para gumanda ang stor

pasensya na wala pang cover ung book ko !

pagdyagaan niyo muna

It's Time for Me to ChangeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon