#KaiHun
'ေဟး...ဟိုမွာနင့္ဦးလာေနၿပီ...´
သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ေျပာစကားေၾကာင့္ ဟြန္းငယ္ေနာက္လွည့္ကာၾကည့္လိုက္မိသည္။ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔သူ႔ဆီေလ်ွာက္လွမ္းလာတဲ့ ဟြန္းငယ္ရဲ႕ဦး။ဟြန္းငယ္ရဲ႕ေယာက္်ား။လက္ထဲမွာ
ဘာဘယ္လ္တီးနဲ႔မုန္႔ထုတ္ေလးလည္းဆြဲလာတယ္။ဟြန္းငယ္ေလးအတြက္><။
ဦးကိုလက္လွမ္းျပလိုက္ၿပီး စာရြက္စာတမ္းေတြကိုလြယ္အိတ္ထဲေကာက္ထည့္ေနလုိက္သည္။သူငယ္ခ်င္းမေလးက
မ်က္လံုးျပဴးကာလုိက္ၾကည့္ေနသည္။
'အိုဆယ္ဟြန္း..ငါတို႔စာေတြမၿပီးေသးဘူးေလ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၿပီး နင့္ေယာက္်ားလာေတာ့ငါတို႔ကိုပလစ္တယ္ေပါ့ေလဟုတ္လား..´
အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဆိုေပမဲ့လည္း၊စာေတြမၿပီးေသးေပမဲ့လည္း
ဦးကိုေစာင့္ခိုင္းရရင္အားနာစရာႀကီး။အဲ့ေတာ့ေနာက္မွလုပ္လို႔လည္းရသည့္စာကိုခဏေမ့ထားမည္။
'အိမ္မွာအျမဲေတြ႔ေနတာေတာင္အားမရလို႔ငါေနာ္.....
အိုဆယ္ဟြန္း...အိုဆယ္ဟြန္း....´
သူေျပာသည္ကိုဘာမွျပန္မေျပာဘဲ မခ်ဳိမခ်ဥ္မ်က္ႏွာေလးလုပ္ေနမိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကမခ်ိတင္ကဲျဖစ္ဟန္ေရရြတ္သည္။
'ဟြန္းငယ္....စာေတြၿပီးၿပီလား...´
'ၿပီး.....´
'မၿပီးေသးဘူး ဆယ္ဟြန္းရဲ႕ဦးေရ ´
ဟြန္းငယ္အနားမွာလာထိုင္ၿပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးေမးလာသည္ကိုေျဖလို႔မဆံုးခင္ဘဲ အက္ဖ္ေအမကၾကားဝင္ဖ်က္သည္။
ခပ္စူးစူးၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့ေျပာင္ျပေနၿပီး တစ္ဆက္တည္း
ဦးရဲ႕ရီသံကုိပါၾကားလိုက္ရသည္။
အဲ့ဒီအက္ဖ္ေအမက ဟြန္းငယ္ကိုမနာလိုလို႔။
ဟြန္းငယ္ကဟြန္းငယ္ရဲ႕ေယာက္်ား ဦးဂ်ံဳအင္နဲ႔ခ်စ္ၾကည္ႏူးေနမွာကို သူမနာလိုလို႔အက်င့္ပုတ္ေနတာ။
ဟြန္းငယ္နဲ႔ဦးဂ်ံဳအင္ကိုမနာလိုတဲ့သူေတြအကုန္ ႏွစ္တစ္ရာအက္ဖ္ေအျဖစ္။
ဟြန္းငယ္ရဲ႕ဦးဂ်ံဳအင္ကိုငမ္းတဲ့သူေတြလည္း ႏွစ္တစ္ေထာင္
အက္ဖ္ေအျဖစ္ၾက။ဟြန္းငယ္ကဆုေတာင္းေပးလိုက္ၿပီ။
