Group T. W. I. S. T

1

Pov Alexis

3 jaar eerder
Met een zware tas in de regen loop ik door een klein stadje onderweg naar het station. Ik kijk op mijn horloge. 2:59. Ik concentreer me en zet de tijd stil. Zelfs regendruppels zweven als kleine glazenbelletjes in de lucht. Langzaam loop ik de trappen op naar het perron. Ik concentreer me weer en langzaam gaat de tijd weer tikken en ben ik optijd voor de trein. Ik zie dat alle bankjes zowat bezet zijn (verbazingwekkend om 3 uur 'snachts) op één na. Ik ga op het bankje zitten en zet mijn koptelefoon op. Na 5 minuten komt de trein aan en ga ik in een coupé zitten.

3 uur later~

Ik stap uit. Het regent nog harder dan ooit dus ik stap door. Ik kijk omhoog en zie het grote bord Los Angeles.

Heden

Ik schiet vanonder een stoel vandaan en glij naar de computers. Kogels vliegen om onze oren. Ik sta op en pak de USB. 'Links is een deur lijd je naar de trappen met een nooduitgang.' Ik ren naar de deur. 'Guys hier!' We rennen van de trap af. Ik hoor iemand uitglijden. 'A LINKS VAN JE!' Ik buk snel en kijk achterom. Een kogel raakt de reling naast me. Er komen steeds meer gewapende mannen aan. Ik pak iemand bij de mouw en we rennen naar de nood deur die naar een grote maar smerige hal gaat. Als we met zijn drieën door de deur zijn zetten we het met een stuk hout vast. 'A als je nu met ze naar links gaat en dan naar rechts kom je bij een trapje daar moet je omhoog daar staat de wagen te wachten.' Hoor ik in mijn linkeroor door een doorzichtig oortje. 'Guys deze kant op.' En ik wijs naar de linker gang. Je hoort een echo van onze voetstappen. Snel gaan we de bochten om en de trap op. Boven staat een grote zwarte bus te wachten. De deur gaat open en we springen erin. Ik klop op de stoel van de chauffeur.
'Rijden Moo!' Met een dreun op het pedaal rijden we weg en worden we naar achter gedrukt. We zigzaggen door de straten om zo een achtervolging te voorkomen.
'is het gelukt?' 'Ja ik heb hem hier.' Ik laat hem zien aan de groep. Ik kijk door de vooruit. 'PAS OP!' We gaan met 120 kph naar een steile helling die tegen de kade staat van het water. We vliegen erover heen en gillen.
Pauze

De bestuurder is Moo/Brock, Super goed in rijden in moeilijke situaties maar raakt wel snel afgeleid. Bijna altijd een tanktop aan en een prachtige hanenkam. Heeft een supersnelheid als soort superkracht.

Die naast hem is Terroriser of Brian. Half robot. Hij kan zenders verstoren zoals microphones en camera's zodat hij meestal de vijand omleid en is supergoed in snipen. Hij heeft ook altijd extra paar zonnenbrillen mee.

Dan die tegen het raam is gedrukt is Vanoss of Evan. Hij heeft een uilenmasker om zijn gezicht te verbergen. Hij is aardig maar kan ook erg overdreven zijn. Hij kan gedachtes lezen (doet hij bijna nooit!) en kan dingen laten zweven.

Diegene die je door mijn oor hoorde was Nogla, hij hackt de computersystemen als we een missie hebben. Hij is superslim.

En als laatste van de groep ik: Alexis. Super sneaky en kan goed met messen vechten. Ik heb zelf een een wit masker met grote ovalen ogen en een gare mond en nog een gat voor mijn neus zodat ik nog wel kan ademhalen. Ik kan de tijd stilzetten en tijdreizen. Ik heb het al anderhalfjaar niet gebruikt. Ik vind het te gevaarlijk en gebruik het alleen in noodgevallen. Want als je de tijd stilzet groei je zelf nog gewoon door.

Samen zijn wij de groep T. W. I. S. T.
The Wild and Inhuman Souls Tonight.
We zijn geen badguys. Maar ook totaal geen goodguys.

Verder

We komen net aan de rand van het water met een klap neer. 'Holy shit.' zegt Evan die zijn masker afzet. 'Dat.. Was.. Vet!' roept Moo. 'Kom op doorrijden en nu opletten!'

1e deel. Top.