Group T. W. I. S. T

8

Pov Nogla

Het is stil in het hoofd kwartier. Alexis is een paar uur geleden vertrokken, Brian had nog een afspraak met iemand en Brock had een of andere reünie van iets. De enigste die hier nog zit is Evan. Ik staar naar wat codes op het gigantische scherm. Iedereen is een beetje opslag van de oncijfering. Misschien heeft hij er wel wat mee te maken maar wat. Ik bedoel hij is opeens opgedoken? Ik sla wat met mijn pen op tafel. Ik blijf naar de codes staren. Wat betekent dat andere. 'Pre.... nt.' mompel ik.
Evan draait zich om. 'Misschien als iets van poster ofzo?' Ik schud mijn hoofd. 'Wat moeten ze daar mee?'
Hij wrijft in zijn ogen. 'Ik weet het ook allemaal niet meer.' 'Same.'

'Prent?'
'Predikant?'
'Pressant?'
'President?'

'President?' Ik kijk hem aan. Zijn ogen worden wat groter. Dan schudden we beide onze hoofden. 'Zo erg zou dat toch niet zijn?' Zegt Evan. 'Nope.'
Zo gaan we nog wel een halfuur door. Onze denkkunsten worden onderbroken door onze telefoons die trillen.

Alexis🔥
Yooooo, overmorgen komt Lui voor vijf dagen bij mij. Hebben we nog een iets of niet?

U:
Nope.. Alleen die laatste code uitvogelen maar dat is niet zo moeilijk denk ik verder.

Evan🦉:
Dude we hebben er een uur over het nagedacht en we hebben nog niks😂.

U:
Ey, Ik bedoel dat ze daar niet voor nodig is.

Alexis🔥:
Auw D:
Nee ik weet je bedoelt. Top!
Oh en probeer nog is een keer Delirious uit te nodigen. (Ik wil geen bezwaar of iets over de missie horen.) kan hij ook aan jullie wennen en niet alleen aan mij.

Brian👻:
Oh das wel gezel. Im in.

Moo🦌:
Same!

Evan🦉:
Ok.

2 dagen Later.
Pov Alexis

Ik stop mijn moter aan een wijk naast het centrum met kleine huizen. Ik stap af en loop naar de deur en wil op de deurbel drukken als ik een bordje zie met Kapot, Kloppen AUB. Kloppen dan maar he. Na een paar seconde wordt de deur opengegooit door een beetje gestreste Sara.
'Ah fijn daar ben je!' Ik loop naar binnen, plof op de bank en ik voel dat ik op iets zit. 'Moet ik ergens mee helpen?' 'Nee ja... Mijn ticket!' Ik sta op en pak het ding waar ik op zat.
De ticket. 'Astu, waar is mijn kleine knaap trouwens?' Ik hoor op de bovenloop wat voeten rennen heen en weer. Boven dus. Ik klop tegen de trappen en de haastigr Lui komt eraan met een kleine koffer. Ik geef hem een high five. Sara komt de hoek om met een stopcontacten doos en een zak bananen. Ze gooit het op haar tafel en geeft Lui een zoen. 'Je weet het allemaal he?' Ik knik en gooi ene arm om Lui heen. 'Ready?' Hij knikt en opent de voordeur. Die heeft zin. 'Veel plezier he!' zeg ik. 'Pas op en lief zijn Lui. Dankje Alexis!' Ik pak Lui's koffer en zet hem in de bak onder onze stoel. Daarvandaan haal ik een helm en die zet ik op zijn hoofd. Sara zwaait en doet dan de deur dicht.
Lui klimt op mijn moter terwijl ik ook opstap. 'Goed vasthouden!' Hij pakt me vast en ik geef gas. Ik hoor hem lachen ergens in de verte terwijl de wind rond mijn oren raast.