Η Boxer

4.

Ο Μαλάκας, ο ηλίθιος, ο παπάρας. Μόνο που τον βλέπω μου σπάει τα νευρα. Τι θέλει πια από την ζωή μου. Καμία μέρα θα του σπάσω τόσο πολύ τα μουτρα του που οι γκομενες δεν θα τον πλησιάζουν.

Έρχομαι στο σπίτι μέσα στα νεύρα. Κοπανάω την εξώπορτα και του δωματίου μου, πετάω την τσάντα όπου βρω και μπαίνω μέσα στο μπάνιο. Από την μια μου συμπεριφέρετε τόσο όμορφα και από την άλλη σαν την παλία καλή εποχή.

Flashback (πριν 1 ώρα)

Κάθομαι και χορεύω σαν τρελή μπροστά σε όλο το σχολείο. Έχω γίνει το ρεζίλι. Στην ουσία μου το είπε ξεκάθαρα να βγούμε καμία μέρα. Θα βγω με αγόρι, θα βγω με αγόρι. Ναι Ναι.

"Πας καλά φυτούκλα. Τι κάνεις;"

"Λογαριασμό θα σου δώσω μαλάκα. Αι πήδα καμία μπας και περάσεις καλά"Με πλησιάζει και μου πιάνει τους καρπούς εκείνη την ώρα.

"Σε έμενα αυτά δεν θα μου τα λες. Γκε γκε; Θα συμπεριφέρεσαι, όπως σου συμπεριφέρονται και έσενα. Με τρόμο"

"Δεν μας χέζεις ρε νταλάρα" Είπα και με μια ειρωνία στο προσωπό μου. Τότε εκείνος με κόλλησε στο τοίχο και απόσταση ήταν τόσο μικρή που ο καθένας μας μπορούσε να αισθανθεί την ανάσα του άλλου.

"Παιδία ελάτε σας παρακαλώ" Αχχ με έσωσε ο διευθυντής. Άντε να τελιώνουμε να πάω και προπόνηση.

"Σωτηρίου την πατανόβουρτσα και Παπακωσταντίνου τα πινέλα. Ξεκινήστε τώρα" Και όπως μας είπε, πήγαμε και πήραμε ο μαλάκας την μπατανοβουρτσα και εγώ τα πινέλα. Ευτυχώς δεν μιλούσε κανενας μας. Εγώ ζωγράφιζα τα γκράφιτι με ακουστικά και μουσική. Τώρα για τον άλλον δεν ξέρω τι έκανε.

(...)

Τελειώσαμε επιτέλους. Και θα φύγω και πιο νώρις, επειδή το ξανασκέφτηκε με την τιμωρία και είπε ότι καλά εκανα και υπερασπίστηκα την κολλητή, αλλά αυτό το να τον δείρω τόσο ασχημα να μην επαναληφθεί.

Έτσι που ήμουν στο γραφείο του διευθυντή πήγα να ανοίξω την πόρτα και να βγω μπροστά, ξαφνικά πέφτει πάνω μου ένας κουβάς μπογια. Εκεί ήταν που με άκουσε όλο το λεκανοπαίδιο και βλέπεις μετά έναν Νίκο να γελάει σαν υστερικό.

"Τώρα πεθανες μαλάκα. Θα σε κάνω χειρότερα και απο τον Λουκά" Άρχισα μετά να τον κυνηγάω σε ολο το σχολείο και ο διευθυντής προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Μέχρι και ο διευθυντής καταλαβε τι είμαι, αλλά εκείνος ο μαλάκας όχι.

Τελικά δεν τον έπιασα και προσπαθούσα να σκοπυπιστώ έστω και λίγο. Ο διευθυντής προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Μα γιατί τι εκανε αυτό; Αχχχ τα νεύρα μου και εκείνος συνεχίζει και γελάει.