Η Boxer

12.

#Νικος

Ωχχχ δεν μου αρέσουν τα προσωπά τους. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που θα μας πουν το βλέπω.

"Καθίστε." Λέει η μαμά μου. Καθόμαστε διπλα δίπλα με την Εύα.

"Λοιπόν τα μισά θα σας τα πω εγω και τα άλλα μισά η Νένα."

"Άντε όμως μια ώρα. Τι είναι αυτό που θα μας πείτε." Λεει η Ευα ελαφρώς θυμωμένη

"Έχει και πολύ. Δεν θελω να μας διακόψετε όσο θα μιλαμε. Ξέρετε ότι οι πατεράδες σας ήταν φίλοι μόνο που στην παρέα μας ήταν και άλλος ένας. Εκείνος όμως ήταν τύπου ο forever alone."

"Ώπα μαμά ξερεις και το forever alone;" Διακόπτει η Ευα.

"Είπα να μην με διακόψετε;"

"Σορρυ."

"Ωραία συνεχίζω. Ναι αυτός ήταν ο forever alone. Όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι που αυτός άρχισε να φέρεται παράξενα. Μας μιλούσε απότομα, έφευγε συνέχεια όταν βρισκόμασταν. Γενίκα συμπεριφερόταν άσχημα. Μιλούσε συνέχεια στο κινήτο. Μέχρι που ο πατέρας σου Νίκο είδε ενα μηνυμα στο κινητό του παράξενο. Ποτέ δεν μας είπε τι ήταν εκείνο το μήνυμα. Μόνο στον πατέρα της Έυας." Συνεχίζει τωρα η μανά μου.

"Μας είπαν να μην ασχοληθούμε με αυτό και θα τα βγάλουν πέρα μόνη τους. Την ημερα που σκοτώθηκαν, τον είχαν ακολουθήσει πιο πριν αλλα δεν μας ενημέρωσαν μόνο σε μηνυμα μας το εστηλαν, ειχαμε να μιλήσουμε από το πρωί εκεινης της μερας που ξεκίνησαν όλα αυτά. Επικοινώνούσαμε με μηνυματα. Μέχρι που σταμάτησαν για 4 ωρες. Μετά το μόνο που θυμαμε είναι να μας παίρνουν τηλέφωνο απο το νοσοκομείο και να μας λένε ότι οι πατεράδες σας χτύπησαν και βρίσκονται στην ενταντική σε άσχημη κατάσταση και το μόνο που καναμε ήταν να τρέξουμε προς αυτούς. Τότε είσασταν στις γιαγιάδες σας." Λέει η μαμά της Έυας.

"Όταν φτασαμε στο νοσοκομείο βρήκαμε τον γιατρό και μας εξήγησαν τα πάντα, το πως έγινε το ατυχημα τα πάντα. Κάποιος με μια νταλίκα τους τράκαρε, τους έβγαλε από τον δρόμο ενώ αναποδογυριζόταν το αυτόκινητο και εκείνος απλά έφυγε. Καταλάβαμε αμέσως ποιος το εκανε αλλά δεν είχαμε στοιχεία να τον κατήγορήσουμε. Μετά ο γιατρός μας έδωσαν τα πραγματα τους. Τα ψάχναμε ολα μήπως βρουμε τίποτα και βρήκαμε ενα γραμμα που έλεγε ότι πρεπει να σας απομακρύνουμε ο ένας από τον αλλον για να σας προστατέψουμε και αυτό κάναμε ολα αυτά τα χρόνια. Μέχρι που επιτέλους τον πιάσανε για αλλα πραγματα που έκανε και τότε απλα σας πηγαμε στο ίδιο σχολείο για να ξαναβρεθήτε και να γίνετε παρέα πάλι και από ότι είδαμε πριν μόνο παρεα δεν είσασταν." Αμέσως γελάσαμε αμήχανα και η Έυα κοκκίνησε.

Ωχχχ τι γλυκιά που ειναι.

Συγκεντρώσου.

Σωστά στο θέμα μας.

"Αλλά πριν λίγο μαθαμε ότι έχει αποδράσει από την φυλακή εδώ και ένα χρόνο και η αστυνομία το κρατουσε κρυμένο απο την κοινότητα και ετσι αποφασίσαμε να σας το πούμε. Περιμένουν δύσκολα πραγματα πρέπει να μάθετε να προστατεύετε τον ευατό σας σε περίπτώση που εμείς δεν θα μπορέσουμε. Ευτυχώς πηγενετε και οι δύο πολεμική τέχνη." Τότε κοιταχτηκαμε εγω και η Εύα

"ΜΑΜΑ..." Ειπαμε και οι δύο μαζί

"ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ;" Συνεχισαμε τότε. Κοιτάχτηκαν και οι δύο τους και είπαν.

"Είναι ο..........
_______________

Είναι μικρο το ξερω αλλα ήθελα να το αφήσω σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο να κορυφωθεί η αγωνία.