Once Upon A Dream

Chapter 10

Stone

Nandito ako sa kwarto ko ngayon, naka upo sa kama at nakatulala. Hindi ko parin makalimutan ang nangyari kanina. When I bumped to someone I don't know then she suddenly called my name. Like?! What?

Hindi ko siya naka usap dahil biglang dumating si Apollo at hinila ako agad palabas ng mall na yun.

"Pol? Is that you?" my eyes wided, what is this bitch talking about? And how did she know my name?

"Wha-" I was about to say something, when Apollo came and interrupt me from speaking. Kaya napalingon ako sa direksyon niya papunta samin. Naningkit ang mata ko nang nakita ko na siya lang mag isa ang naglalakad. Wala akong nakita ni anino ng iba ko pang mga pinsan, ang nakakagulat pa ay nawala na din si Basty. That guy! Hindi ko manlang napansin na ala na pala ang isang yun.

"Pol, we have to go" ramdam ko ang takot at kaba niya sa sandaling iyon habang kinukuha ang kamay ko at hilahin paalis sa pwesto ko kanina, paalis sa babaeng yun. Is he in a hurry? Is there an emergency? Is it urgent?

I didn't protest, nor ask questions to him, because I feel like I can't and I shouldn't. Kaya nag pahila nalang ako palabas ng mall at dumiretso na sa parking lot. And to my surprise, I heard my cousins voice murmuring about something. Nang papalapit kami ay lalong limilinaw ang pandinig ko at naiintindihan kona ang mga sinasabi nila.

"I saw her" it was Theo's voice. Who's that girl they are talking about?

"I saw her too, she's with her friends" it's Veneir. She's with her friends? Who is she? Who are her friends? Curiosity filled my mind with queations.

"She's with THEIR friends"

"It's a good thing that Apollo came, I was able to escape in that scenario" and now, it was Basty who is speaking. "Thank god she didn't saw me"

"Their so loud, Pol might hear them" narinig kong sabi ni Apollo pero hindi ko naintindihan yun.

Nag lalakad pa kami saglit, hanggang sa makita kona ang mga pinsan ko at kumpleto sila, yung kasama lang kanina. Nang nakalapit na kami sa kanila ay bintawan na ni Apollo ang kamay ko at hindi na sila nag usap sa kung ano man ang mga pinag uusapan nila kanina. Then we got home, end of the story.

"Gosh! I'm so bored" I wined

Hindi ako maka tulog, parang ang bigat ng pakiramdam ko. So I get off to bed, not knowing where to go or what todo. Natawa nalang ako nang bumangon din ang aking mga anak which are my dogs at sinundan ako kung saan man ako pupunta. Pero hindi parin nababawasan ang bigat sa loob ko. Napag desisyunan ko na bumaba at pumunta sa kusina para kumuha ng maiinom.

Umalis na siguro ang mga pinsan ko dahil gabi na rin naman at saka tahimik pati mga ilaw ay nakasara na.

Bubuksan ko na sana ang ref pero napansin ko na gumagalaw mag isa ang aking hinlalaki ng kamay sa kaliwa.

"What the?" my voice ecoed a little bit becaues of the silence, isinawalang bahala ko iyon at tuluyan nang binuksan ang ref. Normal lang naman siguro sa tao yung ganon.

Kumuha akong ng pitsel na may lamang tubig at kumuha rin ng baso at sinalinan ito. Inimon kona ito at pagkatapos ay lumakad ako papuntang sink at nung aabutin kona sana ito para buksan ay nanginig nanaman ang aking kaliwang braso. Oo, buong braso na ang nanginginig. Bumilis ang tibok ng puso ko, binitawan ko ang baso sa kanang kamay ko upang hawakan ang kaliwa. Nung bumaluktot ito ay bigla itong huminto sa panginginig.