Once Upon A Dream

Chapter 8

First Dream

Okay naman ang nangyari kanina, bumalik lang naman ako sa pet store at kinausap ko ulit ang may ari para magpagawa ng para naman kay Sophie. Okay lang talaga.

Hindi ko namalayan ang oras, mag-hahapon na pala. Gaano ba ako katagal sa pet store na yun?

Pinilig ko nalang ang ulo ko. Wag mo nang isipin yun, ang mahalaga ay uuwi kana at makakakain kana rin. Nagugutom na kase ako sa 'tagal' namin doon. Teka, naiwan ko nga pala yung cellphone ko sa Batanggas diba? Ibig sabihin, mali ang number na naibigay ko. I'm so stupid!

Pabayaan mo nanga, atleast that's my original number.

Habang nasa byahe kami ay kung ano ano ang nililikot ko. Kasi nga wala akong cellphone, nakalimutan ko pang bumili kanina. Kakalagpas lang namin sa mall! Ang tanga ko talaga!!

"Haayyy." humikab ako habang takip ang bibig ko. At biglang tumunog ang tiyan ko.

Nang medyo mag-didilim na ay naka rating na kami sa bahay ay dire-diretso akong tumakbo papunta sa hapag para kumain at sakto na nandoon na sila kuya Magnus at ang mga pamangkin ko. At napahinto ako.

Wait! Bakit pati mga pinsan ko nandito? Mga nakikilamon, infairness kumpleto pa sila. I pointed my fingers as I count them.

"1,2,3,4,5.....11,12, 13" twelve sila, kasama na si kuya Magnus at kuya Morvinn.

Napatingin sakin si kuya Rome.

"What are you doing?!" tanong niya

"Himala ata, at nandito kayong lahat?" itinaas ko ang isa kong kilay. Akala ko kasi umuwi na sila pagka alis ko ng bahay kanina. At sabay sabay silang sumagot

"Why?"

"Gusto mo naba kaming paalisin?"

"Ano kaba?"

"We didn't go home since we got back here in Manila"

"We waited for you"

"Have a sit" Carl offered as he pointed the vacant chair at the edge of the rectagular dining table.

Tumango nalang ako at umupo na. At habang kumakain kami ay may naalala ako.

"So, kailan ako makakapag start pumasok?" tanong ko na nagpatigil sa kanilang lahat sa pagkain.

"Well, actually." huminga ng malalim si kuya Morvinn bago magsalita ulit. "Magnus, dad and I had talked about it earlier before dad leaves. We also told him about our one and very important condition." pag papatuloy niya

"Yes.... and what did he said?" tanong ko

"Dad agreed about it, he already fixed everything before he leaves. And he also said that you can start on monday" sagot naman ni kuya Magnus

"For real!?" owemgi!

I don't know how or what to react but, I'm so excited. At first, nung pumayag sila kuya I'm flattered but knowing that it's dad who approved it, I'm so grateful. No words can express how excited I'm.

"Yes. For real" sagot ni kuya Morvinn at nginitian ako kaya sinuklian ko yun ng isang matamis na ngiti.

"Kaya kayong mga unggoy kayo, babantayan niyo itong Pol natin" dagdag ni kuya Magnus

"Syempre naman noh!"

"Excited nako!"

"Sure!"