The Chef | Alyanna

Kabanata 17

I've been staring at him for a while now. Nakaupo ako habang ang kumot lamang ang nagtatago sa hubad kong katawan. Doon ko lamang na kita ang mga malalaking pagbabago sakanya, hindi lamang sa katawan kundi sa katawan rin. Mas naging defined ang features niya. Mas lalo siyang naging gwapo. Hindi na ako mabibigla na marami ng babae ang dumaan sakanya.

I sighed before I lifted my hands and caressed his face carefully. I don't know what will happen now. I know my consequences. This is wrong but it feels so right. Maybe because technically he's still my husband after all. But I'm confused right now and I wanr clear answers from him, but now is not the right time. I'm not in my most sane state.

Kahit masakit ang buong katawan ko lalo na ang sa gitnang parte ko, pinilit ko pa ring umalis sa kama, but before I could move I felt a strong hand captured my arms na nagpatigil sa'kin.

Bumaling ako kay Archer at nakita kong nakatingin siya sa'kin ng seryoso. Hindi ko mabasa ang emosyon sa mga mata niya, he's really good at hiding his emotions now.

"Where are you going?" tanong niya sa matigas na boses.

"Let me go, Archer-"

"Well answer me, damn it!"

I stared at him, not knowing what to say. I just stared at him, trying to admire the beauty that's in front of me. The man that I only loved until now even though I am still confused.

"Hindi ito ang tamang oras para diyan." Sagot ko rin sa matigas na boses.

"At kailan ang tamang oras huh? Kapag naka-alis ka nanaman? When I'll lose you again?" He let out a heavy sigh. "Well Damn! I don't want that to happen again, I don't want you out of my sight ever again. Dahil noong niluwagan ko ang pagkakahawak ko sa'yo, nawala ka ng mahigit na limang taon! For all those years that I've longed for you to be alive, kahit na maraming nagsasabi na patay ka na hindi ako nawalan ng pag asa. Kahit maraming ebidensya na niloko mo ako hindi ako naniwala dahil alam ko sa puso kong ako lang ang mahal mo at wala ng iba..." His voice cracked.

"Archer..."

As he looked right into my eyes, kitang-kita ko ang nagbabadyang luha sa mga mata niya. Bigla namang sumakit ang puso ko dahil sa nakikita.

"Mahal na mahal kita, kaya kahit anong gawin ko na kalimutan ka hindi ko kayang magawa dahil ikaw lang laman nito." Kinuha niya ang isa kong kamay at inilapat ito sa hubad niyang dibdib.

"So please, even if I need to beg you, I will. Just don't leave me again. Hindi ko na kakayanin."

"Kung hindi ka naniwala sa ano mang paratang sa'kin, bakit sinaktan mo pa rin ako noong makita tayong muli?" I asked.

"It's because I need to make sure that you will be safe and away from harm again."

"Away from harm? How can you-"

"Alam ko ang obsession ng babaeng iyon sa'kin. And I'm sorry for being too blind to notice it."

"You cheated." I blurted out.

"What?"

Umalis na ako sa kama at hinatak ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya.

"Alyanna, please-"

"Stop this nonsense okay?!" Hindi ko mapigilang masigawan siya. "Just stop. Aalis ako ngayon. I'll try my best na maka-uwi mamayang gabi para sa mga bata. And please stop this already." I sighed. "I don't want to talk about this anymore. I'm tired."

"You're not leaving me again right? And what did you mean that I cheated?"

Iniwas ko ang tingin ko at nagmamadaling nagbihis kahit na masakit pa talaga ang katawan ko. I need to get out of here. I just need to.

"I'm going to bacolod right now. I have schedules, Arcon. Please take care of the twins."

Tumahimik na siya habang ako ay nagbibihis pa rin. Ilang segundo pa'y natapos na ako at nagmamadaling lumabas. I didn't even look back, I fear that if I did then I'll never gonna make another step.

After I got my things para sa pag alis ko, kaagad akong nagtungo papunta sa airport. Mabilis akong pinuntahan ng isang tauhan ni Sandra at sinamahan papunta sa private plane ko na kasama sa mga alaalang nakalimutan ko.

It took me an hour before the plane landed in silay airport. May nakahintay ng sasakyan na naka abang pa sa entrance ng Airport. I can also see other people staring at me as if recognising me.

Hindi ko na iyon pinansin at sumakay na lang sa sasakyan. Hindi ko alam kung oras ba ang itinagal ng byahe papuntang bacolod dahil nakatulog ako sa pagod pero pagkagising ko'y nasa harapan na kami ng L'fisher hotel. Bumaba naman ako at inilibot ang paningin. The place is huge.

"Good morining, Chef Alyanna. Welcome to our lovely hotel, we welcome your stay here."

Pumasok na ako sa loob at hinatid na ako papunta sa kwartong tutuluyan ko. The place is really neat and comfortable to every guests who stays here, hindi na ako nabigla.

Inilagay ko ang importanteng gamit sa kama at inilibot ang paningin. Gumalaw na ako at nagbihis na ng damit dahil malapit na ang oras para sa interview ko. After I've done dressing up, someone knocked outside my door.

"Chef, nakahanda na po ang lahat. Hinihintay ka na po nila."

I smiled and followed him into the hall where I was going to be interviewed.

As I entered, flashes of camera's enveloped me. I just continued smiling hangang sa marating ko na ang stage.

Humarap na ako sakanila at nagsalita habang nakangiti.

"Good morning, thanks for having me here. And since everything is settled, you can now ask me some questions."

STONE MIKAELSON