⚠1. Bölüm⚠

42.5K 1.3K 228
                                    

Selam ben Ela, Bir banka şubesinde Müşteri temsilcisiyim. Sıradan ve bir o kadar da sıkıcı şekilde tıngır mıngır ilerliyordu hayatım.

orta düzey gelirli bir ailenin en büyük kızı ve sülalenin tek memur evladıydım. Aile boyu ticaretçiydi bizimkiler.

tabi bu en çok bana a yaramıştı. bütün sülalemi bankama kredi borçlusu yapıp yılın elemanı olmuştum bölgem de. tabi kendim de eksik kalmayıp altıma bir araba çekmiştim kredi borcuyla.

arabam benim şu hayatta üzerine titrediğim yeganemdi.

bende durumlar böyleydi...

instagram hikayeme sabah arabamın resmini koyup bir de methiye düzmeyi ihmal etmemiştim.

gaz fren şanzuman alayı Asuman...:)))

DM kutuma düşen mesaja kadar her şey güllük gülistanlıktı,

Ali: Arabanı bir daha oraya park etme!

Pardon bana mı demişti. O kim oluyordu ki? Normalde cevap bile vermeye tenezzül etmezken profiline grip resmini görmemle birlikte fikrim değişivermişti o dakika.

eh işteydi,

fena sayılmazdı,

aslında baya iyiydi. Sahil kenarında çekilmiş özenle yapılmış siyah saçlar ve gözlük. yıkılıyordu resmen....

madem dalaşmak istiyordu hodri meydan,

eda: Sana ne?

A: bana ne mi istersem arabanı buradan çektirebilirim.

E:Nasıl olacakmış o? Caddenin tapusu sana ait olamayacağına göre.

A: :))))

gülen bir emoji mi? bende ona burnundan soluyan bir emoji göndermek için parmaklarım kaşınsa da bir müşterim gelince gülümseyerek ona döndüm. telefonu sakince yerine bıraktım.

ali: kaldırmıyorsan çekerim.

Ali:Trafik memuru Ali Güven....

müşterimle görüşmem bitince telefonu elime aldım ve mesajları okuyunca öylece kaldım.

tapusu yoktu belki ama kapı gibi yetkisi vardı.

eda: Manyak mısın?

Ali: Olabilir.

E: Arabam park alanında. bir şey yapamazsın.

a: Benim bölgem ve yapabilirim.

e: Elinden geleni ardına koyma

Trafikte Aşk Var!🚫 🚔 TEXTING🚔🛇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin