Flikken Maastricht ~ Waar is het geluk

-24-

Nadat we beide klaar waren in de douche zijn we naar onze eigen kamer vertrokken. Ik had me behoorlijk laten gaan tijdens het douchen. Daar was ik zelf bewust van. Maar ik moest mijn liefde voor haar bewijzen. Ik weet niet goed of ik dat voor haar of voor mezelf graag wil. Maar ik was blij dat ik de stap had gezet.

Er was nu haast geboden. We hadden natuurlijk om 19:00 een reservering staan in het restaurant. Voor onze date. Zo was ik het zelf inmiddels ook maar gaan noemen. Het klonk wel chique. Met een nog een klein kwartier op de klok pak ik een donkerblauw pak en witte blouse uit de kast. Ik had het nog niet vaak aangehad. Ik had het ooit gekocht voor bijzondere gelegenheden. Alleen waren die gelegenheden nog niet vaak voorgekomen. Vanavond was het moment om dit pak aan te trekken. Zorgvuldig trek ik de broek en de blouse aan. Alvorens ik naar de spiegel loop. Daar doe ik mijn haar zo netjes mogelijk in model en spuit ik extra veel van mijn luchtje op. Uit de kast haal ik een paar schoenen. Géén laarzen dit keer. Gewoon nette schoenen die passen bij dit pak. Als laatste trek ik mijn jasje aan. Nog even ga ik voor de spiegel staan. Ik ben klaar. Klaar voor onze date. Met de mooiste vrouw van Maastricht.

Het eten had onwijs lekker gesmaakt. Wolfs weet altijd precies wat ik lekker vind. Inmiddels zitten we aan de koffie. Tenminste Wolfs had een koffie. Ik een thee. Voorzichtig gaat hij met zijn hand naar de mijne. Zachtjes wrijft hij met zijn duim over mijn hand. Gelijk krijg ik weer de kriebels in mijn buik. Ik weet niet waar dit gevoel continue vandaan komt. Het irriteert me af en toe. Misschien omdat ik in mijn achterhoofd er nog niet aan wil toegeven. Het gevoel van geluk. Tenminste ik denk dat het daar mee te maken heeft.

'Ik vind het fijn vanavond Eef. Dat samen gezellig hebben kunnen eten buitens huis. Vond je het lekker?' Ik knik. Zachtjes pak ik zijn hand steviger vast. 'Het was heerlijk. Heb je goed voor ons uitgekozen. Ik vond eigenlijk de hele avond wel fijn. Denk ik.' Snel geef ik hem een knipoog. 'Ik ook'. Snel geeft hij een kus op mijn hand waarna hij die loslaat en zijn koffie op drinkt. Het stond inmiddels al een tijdje op tafel en was dus goed afgekoeld. Ik volg zijn voorbeeld en drink mijn thee op. 'Ik ga even naar het toilet. Zo terug.' Terwijl ik van hem weg loop laat ik mijn hand even over zijn schouder glijden. Waarom ik dit doe weet ik eigenlijk ook niet.

'We kunnen gaan Eef. Ik heb al betaald.' Vertel ik haar wanneer ze terug is. Haar jas heb ik inmiddels al in mijn handen en als een echte gentleman help ik haar met het aantrekken. Samen lopen we het restaurant uit. Richting huis. Voorzichtig pakt ze mijn hand vast. Zonder verder iets te zeggen. Wanneer ik naar haar kijk zie ik een glimlach op haar gezicht. Ik ben blij dat ze gelukkig is. Tenminste zo ziet ze eruit. Ik zal voor altijd alles doen om haar zo gelukkig te zien.

Sneller dan dat ik gehoopt had komen we aan bij de Ponti. Zodra ik de deur voor haar heb geopend en haar binnen heb gelaten voel ik haar hand over mijn rug gaan. Met moeite krijg ik de deur weer in het slot. Zodra ik me omdraai loopt ze van mij weg. Naar boven. Zonder woorden. Als een hondje loop ik achter haar aan.....