Flikken Maastricht ~ Waar is het geluk

-101-

Na een tijdje stop ik met typen. Ik kijk om me heen of Wolfs al terug komt van het toilet. Het duurt lang voordat hij weer terug is. De werkdag zit er zo goed als op en ik wil naar huis. Mijn leren jasje pak ik vast van mijn stoel en neem zijn colbert neem ik ook vast mee, ik loop hem wel tegemoet.

Als ik beneden de gang inloop zie ik Marion de herenkleedruimte verlaten en kort achter haar aan komt ook Wolfs uit dezelfde ruimte gelopen. Ik loop hem tegemoet en zie hem uit het niets  rood worden als hij mij ziet staan. Hij mompelt een gedag naar Marion en richt dan zijn aandacht op mij. ‘Is het tijd om te gaan?’ Ik kijk hem aan en knik één keer. Daarna draai ik me om en loop naar de uitgang van het bureau.

'Wat deed jij met Marion in de herenkleedruimte?' Ik durf dit pas te vragen als we op het parkeerterrein zijn. Aarzelend kijkt hij mij aan. ‘Marion krijgt gasten met kerst en vroeg mij om een aantal ideeën voor het kerstdiner.’ Als hij het verteld zie ik hem weer rood worden. Laat het maar, denk ik bij mezelf en ik stap achter het stuur.

Thuis aangekomen kookt Wolfs ons eten. Zwijgend zitten we aan tafel. Wolfs eet niet veel. Hij is meer aan het spelen met zijn eten. Het is dan ook niet vreemd dat ik als eerste mijn eten op heb. Voor de zoveelste keer deze dag kijk ik hem vragend aan. ‘Is er iets? Je weet dat je me alles kunt zeggen.’ Hij tilt langzaam zijn hoofd op en kijkt me aan. ‘Nee hoor, niets aan de hand. Gewoon niet zo’n trek.’ Wolfs pakt mijn bord en de zijnde en ruimt het avondeten af. Terwijl hij verder gaat met opruimen besluit ik de keuken te verlaten voor een warme douche.

Na het douchen ben ik gelijk in mijn kamer op bed gaan liggen. Ik had even geen zin in zijn afwezigheid omdat hij zich sinds vannochtend zo vreemd gedraagt. Wolfs had ik de Ponti horen verlaten maar eigenlijk maakt het mij nu niet uit wat hij gaat doen. Hij komt vanzelf wel weer terug.

Na twee uur hoor ik Wolfs de Ponti weer binnen komen. Ik lag nogsteeds op bed. Ik had al een aantal afleveringen van mijn favoriete serie gekeken maar door de spannende verhaallijn kan ik nog niet stoppen. Na een uur komt ook Wolfs naar boven en stapt bij mij in bed. Ik krijg een kus. 'Weltrusten.' Hij draait zich om en valt al vrij snel in slaap. Ik besluit mijn tablet ook maar weg te leggen en zijn voorbeeld te volgen. Dicht kruip ik tegen Wolfs aan. Hij draait zich naar mij toe en ik voel al snel zijn arm om mijn middel. Zo slaap ik toch het allerliefst, in de armen van Wolfs. Hoe vreemd hij zich ook gedraagt.

--------------------------------------------------------------

Vandaag is het tweede kerstdag. Wolfs en ik zijn beide vrij, hoe graag ik ook eerst wou werken, kan ik nu ook wel genieten van deze vrije dag. Met kerstavond waren we voor een paar kleine ongeregeldheden opgeroepen. Eerste kerstdag was het ook een rustige werkdag geweest. We hadden vooral onze tijd doorgebracht op het bureau. Kamphuis was een dagje vrij dus de sfeer was ontspannen en relax. Wolfs had wat kleine hapjes gemaakt voor onze collega's zodat ook een beetje een kerstsfeer op het bureau hadden.

Voor vandaag ben ik benieuwd wat Wolfs op de planning heeft. Hij doet al een aantal dagen raar. Hij is afwezig, eet weinig en slaapt voor zijn doen onrustig. En dat allemaal sinds hij met die vrouw in de bakkerij stond te praten en met Marion de herenkleedruimte had verlaten. Ik zoek er maar niet teveel achter. Maar het maakt mij wel nieuwsgierig.

Na een tijdje ruik ik de geur van verse, warme broodjes door de Ponti. Als ik uit bed wil gaan hoor ik Wolfs de trap op komen. Ik besluit om te blijven liggen en wacht rustig af. Niet veel later  stapt Wolfs onze slaapkamer binnen met een dienblad in zijn hand. ‘ Een kerstontbijt voor mijn kerstvrouwtje.' Ik kijk hem aan en schiet in de lach. ‘Dank je wel,kerstman.' We wensen elkaar een smakelijk eten en een fijne vrije kerstdag en beginnen aan het ontbijt. 'Heb je nog iets op de planning staan voor vandaag?’ Ik kijk hem vragend aan. ‘Ik dacht dat jij wel iets had bedacht voor ons, omdat jij graag vrij wilde zijn.’ Wolfs knipoogt een keer naar mij. ‘We kunnen de stad ingaan en de kerstmarkt bezoeken?’ Eigenlijk is dat niet zo mijn ding, kerst in het algemeen niet, maar als het met Wolfs is het vast leuker dan de jaren hiervoor. Ik knik, dat ik het een goed idee vind. Na het ontbijt op bed neemt Wolfs de spulletjes mee naar de keuken en kan ik me klaar gaan maken voor ons uitje naar de kerstmarkt.

--------------------------------------------------------------

Na een lange dag in onze prachtige stad komen we weer terug bij de Ponti. Wolfs staat te prutsen met de sleutel. Hij lijkt wel zenuwachtig. De deur gaat na een tijdje open en hij stapt naar binnen, neemt mijn jas en hangt deze en die van hem op. In de gang ruik ik al verschillende geuren. Ze komen uit de keuken, toen we vanmorgen weg gingen stond er volgens mij niets op het fornuis.

Ik volg Wolfs naar beneden, naar de keuken. Daar aangekomen zie ik overal kaarsen staan. Een gedekte tafel en allemaal pannen op het fornuis! Wolfs trekt een stoel naar achter en gebaard dat ik mag gaan zitten. Ik ga zitten en zie dat hij uit de koelkast twee borden pakt. Hij haalt het folie eraf en zet een bord voor mij en de ander bij hem, carpacio met salade. Als de borden leeg zijn, staat Wolfs op en ruimt dit af. Bijna alles gaat op standje zwijgen. Alsof hij zijn tong verloren is. Hij schept uit de pannen het volgende gerechtje op. Groente, gebakken aardappeltjes en varkenshaas. Zie ik als hij mijn bord voor mij neerzet. 'Eetsmakelijk.' Zeg ik in een poging  om de stilte te doorbreken. Wolfs mompelt hetzelfde terug en begint aan zijn hoofdgerecht.

Na het hoofdgerecht begint Wolfs ook weer met het opruimen van deze borden. Op dat zelfde moment gaat de bel, Wolfs sprint naar boven voordat ik een poging  had kunnen doen. Na een tijdje hoor ik hem weer naar beneden komen gevolgd door nog een aantal voetstappen. Als hij weer in de keuken verschijnt zie ik Marion en Romeo achter hem. Ik sta op en loop op hun af. Ik begroet ze allebei uitbundig. Wat vind ik dit een leuke verrassing en ik nodig ze uit om bij ons aan tafel te komen zitten. Wolfs staat na een kort gesprekje weer op en pakt uit de koelkast een grote schaal. Het lijkt wel of hij er op gerekend had dat Marion en Romeo er ook zouden zijn want dit ziet er niet uit als een dessert voor twee personen. Hij steekt aan beide kanten er sterretje in en steekt deze aan. Dan komt hij met de schaal onze kant op gelopen en zet de schaal voor mij op tafel neer. Ik kijk naar de ijstaart die voor me staat en probeer me te concentreren op de tekst die erop staat.

LIEVE EVA, WIL JE MET ME TROUWEN?

Ik draai me om naar Wolfs en zie dat hij op zijn knie achter me zit met een rood fluwelen doosje in zijn hand. ‘JA, ja ik wil met je trouwen.'

Dit was mijn eerste flikken verhaal. Maar wees niet getreurd....