Desire of the heart

(Chap-4)

တိမ္ ယံ ဦး....
အရပ္ရွည္ရွည္အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ႐ုပ္ရည္အသင့္အတင့္ရွိေသာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ဆံပင္ကိုလည္းဘိုသီဘတ္သီသာထားတတ္ၿပီး ေခါင္းလည္းၿဖီးေလ့မရွိ
တိမ္ယံ ကေက်ာင္းမွာဆိုလည္း စာသိပ္ေတာ္တဲ့ထဲမပါဘူး။ ညဏ္ေကာင္းေပမယ့္ အရာအားလံုးကို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္နဲ႔ ေပါေပါ့ပါးပါး ေပ်ာ္သလိုေနတတ္သူ။ စလိုက္ေနာက္လိုက္ နယ္လွည့္စကားမ်ားလိုက္နဲ႔ သူ႔ကိုလည္းသူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကခ်စ္ၾကတယ္။ ေနရာမွာၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္တယ္ ကိုမရွိ အတန္းလွည့္စကားမ်ားတာ။ လစ္ရင္လစ္သလို အခန္းကကူးေသးတယ္။

တိမ္ယံ အေဖက အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးျဖစ္ၿပီး အေမကေတာ့ ဝါသနာအရ တကၠသိုလ္မွာ ဆရာမလုပ္ေနတယ္။ အေဖေရာ အေမေရာက အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့ တိမ္ယံကို အိမ္မွာအိမ္ေတာ္ထိန္းအန္တီႀကီးနဲ႔ပဲ အၿမဲႏွစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့တာ။ တိမ္ယံ ကညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ လည္းမရွိပဲတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ အိမ္မွာလည္းမိဘ ေတြနဲ႔ကညဘက္ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွေတြ႕ရၿပီး ထိန္းေၾကာင္းမယ့္ သူလည္းမရွိေတာ့ ခက္ဆိုးဆိုးေလးေပါ့။

တိမ္ယံ ကယဥ္ေက်းမႈမရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္နဲ႔ အမွားအမွန္ကိုခြဲျခားတတ္တဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္။ ၾကင္လည္းၾကင္နာတတ္ၿပီး သေဘာကလည္းေကာင္းပ။ ဆက္ဆံေရးလည္းေကာင္းေသးတယ္။ မိဘေတြကလည္းျပည့္စံု ဥစၥာေပါ႐ုပ္ေခ်ာ သူေ႒းသားေလး။ ႐ုပ္ေလးကလည္း သန္႔သန္႔ေခ်ာေခ်ာေလး ေတာ္ကီ ကလည္း ေကာင္း ရီျပလိုက္တိုင္းသြားစြယ္ေလး ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာ တိမ္ယံ ကိုႀကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးေတြက အမ်ားႀကီးရယ္။

အဲ့ဒီ့ေကာင္ေလးက လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဒီဘက္က ယြန္းနဲ႔မ်က္လံုးခ်င္းတပ္အပ္ဆံုပီး အရာရာအာလံုး ေခတၱာမွ်ၿငိမ္သက္ေနသည္။ ဦးေႏွာက္ကမ်က္ႏွာလႊဲဖို႔ ေျပာေနေပမယ့္ မသိစိတ္က ဦးေႏွာက္ ကိုအႏိုင္ယူေနတာမ်ိဳး။ ေအးစက္စက္ဘေလထုႀကီးကႀကီးခံေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးက ျပံဳးေယာင္သမ္း ေနသလို။ ၅စကၠန္႔စာေလာက္ေလး အၾကည့္ခ်င္းဆံုေတြ႕လိုက္ေပမယ့္ ရင္ထဲဖိုးသိုးဖက္သက္ နာရီဝက္စာေလာက္ ျဖစ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။