Desire of the heart

(Chap-7)

~ကလင္ ကလင္ ကလင္ ကလင္~

အဲ့တာ ယြန္းရယ္ တိမ္ယံရယ္ ပယင္းရယ္ရဲ႕ ဘဝမွာေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အေနနဲ႔ေနာက္ဆံုးၾကားရတဲ့ ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းသံပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၁၀တန္းစာေမးပြဲႀကီးၿပီးသြားခဲ့ၿပီ။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးၾကၿပီေပါ့။

ဒီလိုပဲအခ်ိန္ေတြတစ္ေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ရက္ေတြလေတြၾကာသြားၾကတယ္။ တိမ္ယံနဲ႔ယြန္းက အိမ္လည္းနီးနီးေလးဆိုေတာ့ သြားတူလာတူစားတူ အၿမဲတပူးပူး တတြဲတြဲရယ္။ ပယင္းနဲ႔ကသိပ္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ပဲ အေနေတြက်ဲကုန္တယ္။

.......................

"ဟိုေလ ယြန္း။ ငါ...ငါ...ေလ နင့္ကိုဟိုဟာ...ေျပာစရာရွိလို႔"
"ဟင္ ေျပာေလ တိမ္ယံရဲ႕။ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႔"
"ငါေျပာရင္ အကုန္ဒုကၡေတြေရာက္ကုန္မွာလည္းေၾကာက္ရေသး။ နင္စိတ္ဆိုးမွာလည္းေၾကာက္ရေသးတယ္ဟ"
"အမေလး တိမ္ယံဦး တို႔ကေတာ့။ ငါကစိတ္ဆိုးတတ္လို႔လားေျပာ"
"ေအး ဒါေတာ့ဒါေပါ့ ဒါမယ့္ငါစိတ္ေတြလႈပ္ရွားလြန္းလို႔ေဟး"
"ေျပာသာေျပာစမ္းပါ နင့္ကိုငါ႐ိုက္မသတ္ဘူး မသကာ ဆြဲစိတ္ရံုေလာက္ပဲ ဟီးဟီး"
"ဟင္"
"ဟဲဟဲ ျမန္ျမန္ေျပာ သိခ်င္ေနၿပီ"
"ငါဟာ.... နင့္ကိုေျပာမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတာၾကာေနၿပီ။ အစကေတာ့ေက်ာင္းမွာေျပာမလို႔။ ေနာက္ေတာ့ ၁၀တန္း စာေမးပြဲၿပီးမွပဲ ေအးေဆးေျပာေတာ့မယ္ေပါ့။ ေက်ာင္းမွာဆိုစာကတစ္ဖက္ စာေမးပြဲေတြဘာေတြနဲ႔ဆို နင္စိတ္႐ွဳပ္မွာစိုးလို႔။"
"ဒီတစ္သက္လိုရင္းေရာက္ဦးမွာလားဟယ္ နားေထာင္ေနရတာ
ေမွ်ာ္ရင္းေမွ်ာ္ရင္း ငါဇာတ္ေတာင္ေညာင္းလာသလိုပဲ"
"ေအးပါဟယ္ ေအးပါ။ အေၾကာင္းရာခိုင္ခိုင္လံုလံု စံုစံုစိစိ ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါဟ။ ခုနကဟာဆက္မယ္ေနာ္။ အဲ့တာနဲ႔.....ခုစာေမးပြဲၿပီးတာေတာင္ နည္းနည္းၾကာေနၿပီ။ ငါတို႔လည္းသင္တန္းေတြတူတူတက္ အျပင္ေတြတူတူေလွ်ာက္သြားလုပ္ရင္း ေျပာမယ္
ၾကံတိုင္းငါေျပာမထြက္လို႔။ င...ငါေလ....နင္ကိုႀကိဳက္ေနၿပီထင္တယ္ယြန္း။"
"ေဟ"

ယြန္း တစ္ေယာက္အံ့ၾသသြားသည္။ သို႔ေသာ္ထူးထူးဆန္းဆန္းအံံ့ၾသတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ႐ုတ္တရက္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတာမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္။ ဘာလို႔ဆို ယြန္းနဲ႔ တိမ္ယံက တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ အရမ္းသံေယာဇဥ္ေတြရွိၿပီး အစတည္းကတကယ္ကိုခြဲမရေအာင္ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။  အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက သံေယာဇဥ္ေတြက ၅၂၈ ဆိုတဲ့ နံပါတ္ထပ္ေတာ့ပိုလာၾကတာ ကာယကံရွင္ျဖစ္တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးကိုယ္တိုင္လည္း သတိေတာ့ထားမိၾကတယ္။