Desire of the heart

(Chap-10)

"ေအာ္ ခုေရာက္လာၾကတာသူတို႔ရဲ႕ အိမ္ကသက္ဆိုင္သူေတြထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကသူတို႔ရဲ႕ surgeon ပါ။ တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။"
ေဆးရံုခန္းထဲကို မဂၤလာဝတ္စံုႀကီးနဲ႔အေမာတေကာဝင္လာတဲ့ ယြန္း ကၾကက္ေသေသေနၿပီး ဘာမွဆက္မေျပာႏိုင္ပဲ ေဆးရံုးခုတင္ေပၚကိုသာေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ေဆးရံုခုတင္ေပၚက ႐ုပ္ေတာင္ေသခ်ာမေပၚပဲ ပက္တီးေတြဖုံးေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္စီက အၾကည့္ေတြမခြာႏိုင္ျဖစ္ေနသည္

"ဒီကညီမကသူတို႔နဲ႔ဘာေတာ္တာလဲမသိဘူး"
ယြန္း ကေၾကာင္စီစီျဖစ္ေနၿပီးစကားပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့။ ေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လာတဲ့ တိမ္ယံ အေမက
"ကြ်န္မ...ကြ်န္မကသူ႔အေမပါ" တုန္ငင္ေနေသာအသံေတြနဲ႔

"ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရမွာေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်။ အခုလူနာႏွစ္ေယာက္မွာ ေဟာဒီကအမ်ိဳးသားကအဆုတ္တည့္တည့္ကိုသစ္သားေခ်ာင္းစိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ သူ႔အတြက္ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ အဆုတ္ကကားတိုက္မႈ ျဖစ္ပြားတဲ့ေနရာမွာတင္ေပါက္သြားတာဆိုေတာ့ အဲ့မွာတင္အသက္႐ွဴရပ္သြားတာ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး"

ယြန္း ကဝိညာဥ္ပင္ထြက္သြားသလို အသက္မရွိေတာ့တဲ့ ပံုစံနဲ႔ဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ မ်က္ရည္စေတြစို႔ေနၿပီး မ်က္ရည္မစီးေတာ့တဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုက သူ႔ရင္ထဲကေျပာမျပႏိုင္ေလာက္တဲ့ နာက်င္မႈေတြကိုအတိုင္းသား ေဖာ္ျပေနသည္။

"အဲ့ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက...ဒီအမ်ိဳးသားရဲ႕အဆုတ္ကလံုးဝအလုပ္မလုပ္ေတာ့ေပမယ့္ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြကအေကာင္းတိုင္းရွိေနေသးတယ္။ ထိခိုက္မႈမရွိဘူး။ လူကေတာ့ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ေဟာဒီဘက္ကမိန္းကေလးကက်ေတာ့ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရယ္လို႔ ႀကီးႀကီးမားမားမရွိေပမယ့္ heart attack ရၿပီးႏွလံုးရပ္သြားတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘယ္လိုႏိုးေအာင္ဘယ္လိုေရွာ့႐ိုက္႐ိုက္ႏိုးမလာဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့က ဒီအမ်ိဳးသားရဲ႕အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ႏွလံုးကိုသာေဟာဒီ့ကမိန္းကေလးဆီ ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ အတြင္း လဲထည့္ေပးလို႔ ရမယ္ဆိုရင္ သူေတာ့အသက္ရွင္မွာေသခ်ာတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့တစ္ေယာက္အသက္ရွင္တယ္ေပါ့ဗ်ာ"