(Chap-9)

662 60 6
                                    

~ဒင္း ေဒါင္~

"ခဏေလး ခဏေလး လာပါၿပီဗ်"

ဒင္းေဒါင္ ဒင္းေဒါင္ ဒင္းေဒါင္ ဒင္းေဒါင္ ဒင္းေဒါင္ ဒင္းေဒါင္
အိမ္ေရွ႕ကေခါင္းေလာင္းကိုအဆက္မျပတ္တီးေနသည္။

"လာပါၿပီ ေနပါဦးဟ။ ဘယ္သူကဒီေလာက္အသည္းသန္ တီးေနတာလဲ ေစာေစာစီးစီး"

တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပယင္း။ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္ေတြနဲ႔ လူကလည္း ျဖဴကာျပာကာက်ေနတဲ့ပံုစံ အသက္႐ွဴသံေတြျမန္ေနၿပီး ပယင္း။

"ဟဲ့ ပယင္း နင္ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ခုခ်ိန္နင္ အိမ္မွာျပင္ဆင္ေနရမွာမဟုတ္ဘူးလား။ အခ်ိန္ကအမ်ားႀကီးရတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဘာျဖစ္လာလဲ နင့္ပံုစံကေရာ"
"တိမ္ယံ တိမ္ယံ ငါ့ကိုကယ္ပါဟာ။ ကူညီပါဦး တိမ္ယံ။ လုပ္ၾကပါဦး"
ပယင္းပံုစံက ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ေရာက္လာလို႔ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေနေလသည္။

"ေနဦး ေနဦး အိမ္ထဲကိုအရင္ဝင္ထိုင္ဦးပယင္း"
"ဟင့္အင္း မထိုင္ဘူး အခ်ိန္မရွိဘူးတိမ္ယံ။ ငါတို႔သြားရမယ္။ နင္ငါနဲ႔လိုက္လာမွရမယ္တိမ္ယံ"
"ပယင္း ငါကဘယ္ကိုလိုက္ရမွာလဲ။ ဒီေန႔ကငါ့မဂၤလာပြဲေနာ္။ ယြန္း ေတာင္ခဏေနဟိုတယ္ကိုသြားေတာ့မွာ။ အိမ္ကထြက္လာေတာ့မယ္ လို႔ငါ့ကိုစာပို႔ထားတယ္"
"ငါသိတယ္ တိမ္ယံ ငါသိတယ္။ ခုကအခ်ိန္ေတာ့မေႏွာင္းေသးပါဘူး။ နင္ခုခ်ိန္လိုက္လာခဲ့မယ္ ဆိုရပါေသးတယ္ဟာ။ တိမ္ယံ ရယ္ကူညီပါ ငါတကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါ့တို႔ကိုကယ္ပါ"
"ကူညီမယ္ပယင္း စိတ္ကိုေအးေအးထားၿပီးေျပာ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။ ဘယ္သူဘာျဖစ္တာလဲ။ ငါကဘယ္ကိုလိုက္ရမွာလဲ။ ငါကူညီရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကေရာ ဘာကိုကူညီရမွာလဲ"

ပယင္းရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားကအထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့နဲ႔ စကားလံုးေတြထြက္လာၿပီး
"င..င..ငါ့...ငါ့ အမွားႀကီးမွားမိၿပီ"
"ဟဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ နင္ဘာလုပ္မိခဲ့တာလဲ"
"ငါဟာ....ငါ"
ပယင္း ဘယ္လိုမွေျပာမထြက္ေပ။
တိမ္ယံ ကပယင္းကိုပခံုးႏွစ္ဖက္ကကိုင္ၿပီး
"ပယင္း ပယင္း ဒီမွာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့။ စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီးေျပာ နင္ေျပာမွငါသိရမွာ။ ဒါမွငါကူညီလို႔ရမွာ"

Desire of the heartWhere stories live. Discover now