Im Dating the Famous By: April Gutierrez

CHAPTER 20- Our Official Date!

---

At my room, wearing my "Perfect Date Outfit" Its just a Simple plain orange dress and flat shoes. Naka braid din yung buhok ko, wala din akong masyadong make-up. I mean maganda nako, diko na kelangan non. Hahaha! AssumerangFeellingera mode activated!

Wait..

Wait..

Did you still remember what time and where our date gonna happen? Wtf! He doesnt even gave any instructions! Damn! Im lost. -___-

15minutes later..

30minutes later..

Wala na, lusaw na ang beauty ko! Magpapalit na sana ko ng damit until I hear some knocks on the door. As I'd opened, its King.

Me: Finally, you came!

King: Ha? But its exactly 6:00pm.

Me: You bitch! You did'nt gave any instructions! Did you!?

King: I texted you a while ago that I will pick you at exactly 6:00pm.

Me: What!? Seriously?

King: Yea. Fvckn serious!

So yun! Ako na naman tong nag-mukhang AANGA-ANGA!

Umalis na kame. Wala kase si Ate April may taping, tas si Jaemson naman di parin ako kinakausap o pinapansin man lang.

GoodNews: Car ang dala nyang vehicle! Mabuti naman, akala ko Motorcycle na naman! Aba! Babaeng babae ako sa outfit ko tas gagawin nya lang akong "Riding in Tandem" -___-

(On the Car)

Nasa passenger seat ako tas sya yung nagmamaneho. Sa sobrang asar ko sa kanya, gusto kong takpan yung mata nya para mabangga kame! -__- Hahaha sounds sadist diba? Pero ganun ko sya kamahal. XD

10minutes later.. Nakaka bored naman! San ba kami pupunta? Isang oras pa ba tong byaheng to!?

At dahil nga nakaka bored talaga, kinuha ko nalang yung phone ko to take some selfies. Until I saw 2 unread messages from King. Yaa, he's right. Naitext nga nya ko kanina, diko lang talaga nabasa.

King: Ano? Nabasa mo na mga Text ko?

Me: Yea, Iknow. You're right. Nagtext ka nga, diko lang talaga nabasa. SORRY for that.

King: No, you dont have to. Its also my fault. I didnt texted you earlier.

Me: Hahaha. No. Its not your fault. Im too excited lang talaga.

King: I know. Kaya nga kita niyayang mag date e, alam kong miss na miss mona Husband mo.

Me: Shhtt! Such a BOAST. Haha!

Sa sobrang sense nyang kausap, diko na namalayang andito na pala kame.

Wait..

Wait..

Me: Where are we?

King: Townhouse namin to. Balak ng ibenta ni Tito kaya naisip kong magbakasyon muna tayo dito.

Ang ganda! Sa 19years kong naninirahan dito sa Earth, ngayon lang ako nakapunta sa ganto kagandang lugar. To make it clear, hindi ito beach, at hindi din ito resort. Isang simpleng Bahay na gawa sa mga alternative materials, surrounded with trees, and bunch of plants and flowers.

Oo, masyadong simple pero ang sayang isipin na ikaw kasama ang taong mahal mo ay nasa isang simpleng lugar at kayo mismo ang magbibigay ng magagandang memories dito. Ansarap tumanda sa lugar na 'to. Shht! Sarap mag imagine!! Hahahaha!

7:45pm

Nasa duyan ako ngayon, naka earphones. Tas si King naman nasa may tapat ko, gumagawa ng apoy.

King: Are you happy?

Me: Even words cant describe my feelings right now.

King: Hahaha but you didnt answer my question. (Silently Laugh)

Me: Unterstood na yon! Mga tangang tao lang ang hindi makakagets nun! Siguro naman hindi ka tanga? Haha! (Laughing)

King: Hahaha! That phrase is so clear! I understand it well. Im not Idiot my wife! Hahahaha!

(Hanggang sa maging serious na yung usapan namin)

Me: Salamat. This is the most memorable place I've ever visit.

King: Always welcome my wife.

Me: Hahaha. Alam kong muntanga tong itatanong ko pero.. Tayo ba? I mean, Boyfriend ba kita? Gilfriend mo bako? (Serious Face)

King: Hahahaha! Anong klaseng tanong yan!?

Me: Uhm, naisip ko lang kasi.. Wala tayong official Monthsarry, Anniversary ganun. Tas hindi mo rin naman ako niligawan at hindi rin naman kita sinagot.

King: Im yours and your mine. No more questions.

Then he kissed me on my forehead. Best Date Ever!! ^___^

---

GoodMorning! I feel so blessed. Pagkagising na pagkagising ko kase nakita ko si King na nagre-ready ng breakfast namin. Ansaya ko lang talaga! (Wearing a big smile)

Habang nagre-ready sya ng breakfast, lumabas muna ko saglit. Paglabas ko nakita ko yung mga bata na naglalaro, naghahabulan, nagbi-bike. Nakakapanibago na hindi nila kami kilala, na walang nagpapa-picture samin, na hindi kame pinagkakaguluhan. Simpleng araw lang talaga na napaka saya.

King: Our breakfast is ready. (Yelling)

Me: Wait. Im comming. (Yelling)

(While eating breakfast)

Me: Hindi ka man lang ba nagtataka?

King: Magtataka? Para san?

Me: Na walang nakakakilala satin dito, hindi ba sila updated sa New Trends? wala ba silang Televisions?

King: Exaxtly. That's the reason why I bring you at this place.

Weird man pakinggan pero, malayo pala sa kabihasnan ang lugar na to. Walang kuryente, walang internet, walang wifi, walang appliances, and the worst thing is walang cignal.

And that's the reason why no one else in this place knows that we're slightly famous. XD

---

2:34pm (Picnic Under the trees)

Andito kami ngayon sa backyard ng Townhouse nila. Ako, si King at ang mga batang taga dito. Date sana namin to pero idea ni King na gawing picnic para maka join yung mga bata.

Ansaya nilang tingnan. Masyado pa silang inosente para sa lahat ng bagay. Simpleng laruan at pagkaing tulad ng Fried chicken at Spaghetti lang napapasaya na sila.

Kinikilig ako! *Giggled*

Yiii. Lalong gumagwapo si King pag nakikipaglaro sa mga bata. Hahaha, It looks so cute to see your Boyfriend that is playing street games with those kids younger than him for about 10years. I think he's ready to be a Good Father for our future family! *Imagining*

Sa kalagitnaan ng pag-iimagine ko sa future namin ay bigla nalang may nagtakip ng mga mata ko..

Little Boy 1- Ate Monic, hulaan mo kung sino sya.
Little Boy2- Gwapo po sya Ate.
Little Boy3- Opo, saka mabait din po.
Little Girl1- Mahal na mahal ka po nyan Ate Monic.

As I turned my back its King, holding a Gumamela flower. Tas lumapit sakin at nilagay yun sa may tenga ko. ^__^

Ako: Pati ba naman mga bata sinama mo dyan sa mga kacornyhan mo. (Laughing)
King: Corny daw pero kinilig! (Laughing)
Ako: Aba! Hindi ako kinilig no!
King: Masamang magsinungaling diba? (Tumingin sa mga bata)
Mga bata: Oo nga po Kuya King.
Ako: Oo na! Kinilig na.

So yun, pinagtulungan nila ko kaya tumayo nako at pumasok na sa Townhouse, nagpa-walk out effect pa ako! Hahahahaha!