Last Forever (JaDine)

Chapter 36 The Reason

Chapter 36
The Reason

Ang bilis ng panahon, hindi ko namalayan na mag cocollege na ako next month. Nakakuha na kami ng entrance exam sa williams university, and pasado kaming apat, kumuha ako ng Business Ad si Moks ganun din si Kyla naman ay Architecture ganun din si Leo. Anong nangyari kina Leo at Kyla after nilang mag usap? Naging close na sila ngayun ewan ko ba kung sila na hindi naman sila nag sasabi eh.

Nga pala papunta ako ngayun sa Park kung saan parati kaming tumatambay ni Bench. Tenext niya kasi ako kagabi na may sasabihin daw siya ngayun sa akin, kaya pumayag ako total pumayag naman si Moks.

Hindi ko lang magets bakita ganun yung sinabi ni Moks sa akin kanina bago ako umalis.

Flashback...

Andito kami sa unit ko nanunuod ng Movie. nakaupo kaming dalawa sa sofa. Nakasandal yung ulo ko sa balikat niya at nilalaro niya naman yung mga daliri ko.

"Amh Moks, nag text kasi sa akin si Bench kagabi kung Pwdi daw kaming mag usap, pwedi ba?" Nakatingin lang kami sa screen ng TV. Naramdaman kung inamoy niya yung buhok ko.

"Its okay baby, go talk to him" napaangat naman yung ulo ng marinig ko yun.

"Talaga?hindi ka magagalit?"tanong ko.

"No, mag-uusap lang naman kayo diba? Besides I trust you, and nakapagpaalam narin sa akin si Bench so its okay." sabi niya at binalik niya yung ulo ko sa balikat niya.

"Thanks, promise mabilis lang siguro yun." sabi ko sa kanya.

"Its alright, take your time baby." sabi niya at hinalikan ulo ko.

--

Paalis na ako ng bahay, nasa kwarto parin ako. Andito rin si Moks. Hahatid niya dapat ako, sabi ko wag nalang.

"Baby go, I trust you okay?" Sabi niya. Tumango lang ako at hinalikan niya na ako mabilis lang.

He open the door, lalabas na sana ako kasu hinawakan niya kamay ko.

"Baby please don't leave me after you talk. After you hear his side." sabi niya may kasama pang puppy eyes.

" I will never leave you okay?" Sabi ko sa kanya. Umalis na ako ng bahay.

End of flashback.

--

Pag dating ko ng park nakita ko agad si Bench, nakaupo sa ilalim ng malaking puno kung saan kami parati tumatambay, lumapit ako sa kanya nakita niya ako at ngumiti sa akin, umupo na ako sa tabi niya.

"Hi" sabi ko

"Hi" bati niya naman.

"Amh, ano ba yung pag-uusapan natin Bench." Tanong ko sa kanya.

"Gusto ko lang sanang ikwento yung nangyari sa akin 3 years ago." nakuyo siya malungkot yung tono niya.

"Ahm, ayoko na sanang balikan yun Bench, okay naman tayo diba? Okay naman na mag kaibigan tayo diba?" Napatingin siya sa akin. Ayoko ko lang kasi maalala pa yun.

"No Lacel please listen to me, Hindi ako umuasa na babalik ka sa akin after kung paliwanag sayo just please listen to me malungkot nasabi niya. Nakikita ko naman yung mata niya kapag nalulungkot siya. Tumango lang ako. Nakatingin lang kami sa kawalan.

" Umalis ako 3yrs ago hindi para mag aral, umalis ako dahil magpapagamot ako." Napatingin ako sa kanya, mag papagamot? Kumunot yung noo ko. Diretso parin ang tingin niya. "I have leukemia Lacel, umalis ako hindi para sa sarili ko lang, umalis ako para sayo para sa atin, sabi ko magpapagamot ako at mag papalakas para sayo, para pag balik ko wala na akong saki." malungkot yung tono ng boses niya, nalulungkot ako sa naririnig ko ngayun. Hindi ko alam!