Trip - Larry

11 Gedraai

Harry grijnst terug en schudt kort zijn donkerbruine krullen. Louis geeft duidelijk aan dat hij graag wil, net als Harry, enkel zegt hij het niet. Het is nog niet het moment ondanks de tegenstrijdige signalen van hun lichamen.
"Heb je al gegeten?" Louis knikt en geeft Harry dan een vragende blik, dat is vast niet wederzijds.
"Vind je het erg als ik wat pannenkoeken bak?" Louis schudt lachend zijn hoofd en laat zich lui op zijn rug vallen.
"Ik blijf hier wel liggen", daar lijkt Harry het niet eens mee te zijn. Toch blijft hij van de man af en staat hij op.
"Dan moet je mijn aangenaam gezelschap even missen", Louis lacht opnieuw om die opmerking en kijkt de achterkant van Harry na. Voor iemand die met sportvoeding bezig is, zijn pannenkoeken niet het allergezondste. Het is vrijdagavond en Harry gaat pannenkoeken bakken... Louis glimlacht in zichzelf terwijl Harry het voorbereide deeg neemt en een pan op het vuur zet om op te warmen.
"Heb je niets lekkers als dessert?" Harry kan niets anders doen dan grijnzen om die opmerking, zeker doordat Louis zelf niet doorheeft waar hij ook naar kan vragen. Dat gebeurt pas wanneer Harry blijft grijnzen en kort op zijn onderlip bijt om dat tegen te gaan. "Om te eten..." Louis glimlacht liefjes naar Harry die zich terug naar zijn vuur draait.
"Euhm... Je kan eens in die kast kijken." Het klinkt wat sullig, maar Louis vindt dat schattig en doet wat zijn onbenoemde vriend zegt. Chips, koekjes... Hij richt zijn ogen terug op Harry. "Wat ben jij een gezonde eter", Harry lacht en legt de pollepel neer.
"Dan moet je maar mee pannenkoeken eten." Louis glimlacht en leunt tegen het aanrecht aan, vlak bij het grotere en aantrekkelijke lichaam van Harry. Op een of andere manier slaagt hij erin om een verleidelijke blik te creëren, of dat vindt Harry toch.
"Ik durf hem niet om te draaien als iemand op mijn vingers kijkt." Nu lacht Louis terwijl Harry zich werkelijk onzeker voelt om met de pan te gaan zwaaien. Als het mislukt, kan hij het opruimen en daar heeft hij helemaal geen zin in.
"Zal ik het doen voor je?" De kleinere man duwt zijn lichaam tussen dat van Harry en het fornuis in waarna hij de pan vastneemt. Het is pas nadat de pannenkoek omgedraaid is dat hij zich ervan bewust wordt hoe dicht Harry's voorkant tegen zijn achterkant duwt. Harry twijfelt niet en slaat losjes zijn armen rond Louis' taille. Louis ademhaling lijkt te haperen wanneer hij kleine kusjes in zijn hals ontvangt, heel lieve kleine kusjes. Hij zucht al snel ontspannen waardoor Harry stiekem glimlacht.
"Ik denk dat je mooi omgedraaide pannenkoek bijna klaar is..." Het is een zwoele fluistering die het haar op Louis lichaam overeind doet komen.
"Dan mag jij je ook mooi omdraaien zodat je kan gaan eten." Harry schudt zijn hoofd om de slechte woordspeling en neemt een bord om daar de eerste dampende pannenkoek op te doen. "Dat was echt een slechte grap." Harry lacht om die opmerking en zet zijn bord neer aan de overkant van het marmeren blad, de plaats waar hij gaat zitten.
"Was het zelfs een grap?" Plagend wrijft hij door Louis' haar waarna hij zijn lange lichaam toch maar naar de overkant verplaatst en daar plaatsneemt. Louis probeert zich op het pannenkoeken bakken te concentreren in plaats van de etende Harry. Hij eet bijzonder, deels met zijn grote handen, deels met een vork. Zijn groene ogen lijken zich van geen kwaad bewust als ze contact maken met die van Louis. "Die Liam-kerel, moet ik me zorgen maken over hem?" Louis schiet in de lach wanneer die serieuze vraag uit de etende mond van Harry komt. Harry meent het echter wel, al kan hij een klein glimlachje niet onderdrukken door de aanstekelijke lach van zijn vriend.
"Liam?" Louis blijft lachen en bekijkt kort de bakkende pannenkoek waarna hij zich weer naar Harry toe draait. "Liam is absoluut een schatje, hij zou je nooit iets aandoen. Behalve dat blauwe oog dan..." Harry glimlacht en maakt een zielig pruillipje. Omdat hij aan het eten is, kan Louis daar niet echt op reageren dus draait hij de pannenkoek maar om. "Je ziet er wel stoer uit met zo'n blauw oog." Harry maakt een snurkend geluid door een ingehouden lach. Louis meende dat niet en hij weet het heel goed. Hij ontvangt dan ook een schuldbewuste blik en iets later een grijns...en de volgende pannenkoek. "Nee, zonder blauw oog zou je zelfs te mooi zijn."
"Euh...ik hoop dat dat geen belofte is." Ze grijnzen beiden opnieuw terwijl Louis zich tegenover Harry aan de smalle tafel zet.
"Jij kan me doen beloven wat je wil", dat doet Harry lachend zijn wenkbrauwen omhoog trekken.
"Wat ik wil...mh?"
"Pas op, ik kan ook altijd Liam bellen." Nu lacht Harry met twee kuiltjes in zijn wangen. Dit is meer dan een spelletje met een man, dit is een interessant geplaag dat tot meer kan leiden.

AUWW