Trip - Larry

12 Dichter

-19.02u Ik sta voor je deur met een zak chips, waar ben je?
-19.05 Ik ben geen geduldig persoon, Louis...
-19.12 LOUIS, OPEN DE DEUR
Harry zit verveeld voor Louis' huis. Hij had het idee om de man te verrassen met een goede film en een zak chips, maar dat plan lijkt een beetje in duigen te vallen sinds Louis niet meer antwoord. Wanneer er eindelijk een auto stopt, komt Harry stijfjes overeind. Zijn groene ogen gaan enthousiast op zoek naar de zwarte auto, maar het is een groene. Waar is Louis?
-19.15 HELP. Liam is hier. Ik wil geen blauw oog!!
Harry's vingers verzenden de boodschap sneller dan de aankomst van Liam, die heel erg verbaasd kijkt wanneer hij Harry ziet staan. Hij lijkt zelfs te twijfelen of hij meteen voor het gevecht gaat of voor een subtielere en misschien nog pijnlijkere aanpak.
"Wat doe jij hier? Louis is nog aan het lopen."
"En hoe weet jij dat?" Waarom weet Liam dat wel en antwoordt hij niet op Harry's berichten? Liam antwoordt niet. Harry besluit eerlijk te zijn. "Ik ben hier om de avond te spenderen met Louis."
"Ik dacht dat ik vorige keer duidelijk was, ook al was ik dronken..." Liam zucht en trekt zijn jas terug recht. Is dat een agressief of eerder een onzeker teken?
"Wat jij over mij weet is te beperkt om me te kunnen beoordelen." Even houden de mannen een staargevecht, aangezien geen van beiden dat wil opgeven, stoppen ze er maar mee en gebruiken ze terug verbale communicatie.
"Ik ben niet bezorgd om jou, maar om Louis. Hij is...kwetsbaar. Louis is geen normale persoon, Harry. Je weet helemaal niets over hem." Harry trekt zijn wenkbrauwen op, hij is niet onder de indruk.
"Daarom sta ik hier toch, of niet?" Liam zucht en probeert zijn onrustige lichaam stil en stoer te houden, Harry merkt de zenuwachtigheid op. "Liam?"
"Er zijn dingen die hij nooit aan jouw lippen zal hangen."
"Liam? Harry?" Een hogere, fijne stem doet beide mannen omdraaien. Daar staat het onderwerp van de discussie: Louis. Hij heeft een enorm rood hoofd en het zweet druppelt langzaam van zijn slaap naar beneden. "Wat doen jullie hier allebei? Is dat chips...?" Harry kan niet glimlachen met de aanwezigheid van Liam in zijn rug en knikt dan. "Ik heb je berichten gelezen trouwens, op mijn horloge." Louis geeft Harry een blik. Na wat rommelen in zijn broekzak, vindt Louis de sleutel die hij zocht, en maakt hij zo de voordeur open. Harry bemerkt de gespierde kuiten en armen van de man, Liam bemerkt de blik en de sfeer tussen de twee.
"Ik stopte alleen maar om te vragen of je mee gaat naar dat concert van Ed Sheeran? Dan bestel ik morgen de tickets..." Louis lijkt nog een beetje wazig van het lopen doordat hij met de sleutel en het slot staat te prullen, maar knikt dan en duwt de deur open.
"Bestel maar...of frontrow of een zitplaats. Midden in de menigte is niet leuk." Liam knikt en kijkt ongemakkelijk om zich heen. Naast het zweet dat van Louis' lichaam afdrupt, merkt hij dat ook op. Hij geeft zijn vriend een vragende blik en blijft in de deuropening staan. "Je mag altijd blijven, Li." Enerzijds vindt Louis het vervelend om Harry zo te negeren, maar zijn beste vriend is nog altijd belangrijker dan de halve vreemde met veel aantrekkingskracht. En een verschrikkelijk mooi lichaam. Het is een kwelling om niet naar hem te kijken.
"Ja...ik...euhm... Ik denk dat ik toch naar huis ga. Ik stopte gewoon even." Nu is de twijfel enorm duidelijk. Liam prutst wat met zijn horloge waarna Louis hem verrast met een knuffel.
"Ik weet het, Li. Maak je geen zorgen." Hij fluistert het zachtjes in de stevige man zijn oor en laat hem dan los. Liam knikt en steekt zijn getatoeëerde arm nog even omhoog in de richting van de vreemde krullenbol en vertrekt dan. Louis veegt kort over zijn voorhoofd om wat zweetdruppels op te vangen en geeft Harry dan een blik. Plotseling grijnst hij abrupt, het doet Harry fronsen. Wat is er grappig? "Dacht je echt dat Liam je weer wat ging aandoen? Hij is nog zachter dan een teddybeer." Louis lacht in zichzelf en wandelt verder zijn huis binnen.
"Hij ziet er niet uit als een teddybeer..." Harry mompelt het een beetje beschaamd en duwt de buitendeur toe om dan de kleinere en rood aangelopen man te volgen.
"Liefst niet nee." Nu wisselen ze een betekenisvolle blik uit; ze kunnen er allebei om lachen. Harry bekijkt Louis. Zijn donkerblauwe T-shirt is helemaal doorweekt waardoor de slanke vormen van Louis' zij tevoorschijn komen. "Ik vermoed dat je wel de hele avond wilt blijven?" Harry grijnst voordat zijn antwoord komt, alsof hij het zelf helemaal geweldig vindt.
"Liefst wel, ja." Louis snuift kort om dat antwoord, maar geeft Harry dan toch een geamuseerde blik; om hem gerust te stellen dat alles echt wel goed zit tussen hen. Ze voelen beiden dezelfde gekke sfeer. Het is een aangename sfeer, een hartverwarmende sfeer...
"Dan ga ik eerst even douchen. Je mag de tv gebruiken, als je wilt. Blijf alsjeblieft van al de rest." Harry probeert een serieuze uitdrukking te vermijden en glimlacht zwakjes waarna hij knikt. Waarom klonk dat laatste heel bezorgd en gemeend? Heeft dat iets te maken met wat Liam eerder zei? Hij probeert het onder het toezien van Louis te vergeten en zet zich op de bank.
"Ik zou wel kort douchen, anders is er geen chips meer over..." Louis lacht en geeft Harry opnieuw een spontane blik. Die blik bevestigt zijn vermoeden: er was wel degelijk iets aan de hand met de vorige zin. De bezwete man opent zijn mond, en doet die weer toe. Zijn blauwe ogen lijken geen wederantwoord te kunnen verzinnen onder de intens geamuseerde blik die Harry hem schenkt. Uiteindelijk krabt hij kort in zijn bruine lokken en knikt dan.
"Oké."

"Wauw, de chips is zelfs nog toe." Louis glimlacht terwijl hij met een nog steeds wat rood hoofd uit de badkamer de living ingewandeld komt. Harry ziet dat enkel als een gezonde blos en ruikt de lekkere shampoo. Louis ziet een vermoeide maar gelukkige Harry die in zijn zetel ligt, maar niet echt geïnteresseerd naar de tv kijkt. "Welke film had je bij?" Wanneer Harry glimlacht, beseft Louis dat hij gelijk heeft. De man is moeër dan hij wou doen uitschijnen.
"Oh hallo Harry, hoe gaat het? Bedankt voor de omhelzing. Daar wacht ik al de hele week op." Harry's stem kan die van Louis helemaal niet imiteren. Louis schiet wat beschaamd in de lach en laat zijn romp dan op de benen van Harry vallen. Dat is het enige bereikbare gedeelte zonder helemaal op hem te gaan liggen. Als een teddybeer neemt hij die twee benen vast, maar ze zijn heel hard en Harry zit niet stil omdat hij ook ongemakkelijk wat wiebelt.
"Het is niet zo'n lekkere omhelzing." Harry grijnst om die opmerking en probeert voorzichtig zijn voeten wat terug te trekken. Alles aan Louis maakt het duidelijk dat hij niet goed lag en dat hij verschrikkelijk mooi is. Een wild kapsel, levende blauwe ogen en een persoonlijkheid die blijft verbazen. Uiteindelijk zitten de twee mannen naast elkaar en slaat Louis zijn arm rond Harry's nek, ook al ligt die hoger dan Louis schouder. Hij probeert het wat te camoufleren door een been onder het andere te duwen. "Volstaat dat aan je wensen, heer Harry?" Op een of andere manier praat Louis nu heel zachtjes. Harry vindt het geweldig aantrekkelijk. Zijn pupillen verwijden kort waarna hij glimlacht en de neiging om Louis te zoenen onderdrukt.
"Dit is al iets acceptabeler, ja." Louis glimlacht en schudt kort zijn hoofd waarna hij dat tegen Harry's schouder aanlegt en toch zo gaat zitten dat zijn zitvlak de bank terug raakt. "Ik heb geen idee waar je dvd-speler staat, dus jij zal nog eens moeten opstaan." Harry fluistert het alsof het een geheimpje is, waarna Louis hem een vermoeide blik geeft en zich languit naar achteren laat vallen totdat hij ligt. Op die manier kan Harry bij Louis blote voeten en krijgt hij zicht op een klein stukje onderbuik. Louis doet zijn ogen open als Harry's grote handen zijn voeten vastnemen.
"Niet doen, Harry..." Hij geeft geen gevolgen of argumenten, het is slechts een zeer duidelijke smeekbede.
"Krijg ik iets als ik het niet doe?" Louis geeft Harry een bestuderende en nadenkende blik. Harry weet niet wat hij eigenlijk zou willen hebben. Louis denkt enkel aan wat ze beiden wel zouden willen doen, maar niemand zegt het.
"Ik zal de dvd opzetten." Ook al weet Louis niet welke film Harry eigenlijk uitgekozen heeft.
"Zwak voorstel. Heb je nog een beter?" Harry's lippen vouwen zich langzaam tot een glimlach waardoor Louis kort zijn hoofd schudt en doet alsof hij nadenkt. Uiteindelijk komt hij overeind. In plaats van zijn voet neemt Harry nu zijn warme hand vast. Hij gaat op Harry's zachte schoot zitten en slaat provocerend zijn armen losjes rond de mans nek. Harry's gezicht is bijna komisch. Het is alsof de man ademhalingsproblemen heeft door de nabijheid van dat lekker ruikende lichaam. Louis trekt het zich niet aan en besluit er nog een extraatje aan toe te voegen door zijn wijsvinger over de strakke hals van Harry te laten glijden. Harry weet echt niet meer waar hij naar moet kijken. "Kan je je voorstel...verwoorden?" Buiten adem, maar het klinkt nog steeds als een hese fluistering. Harry onderdrukt de neiging om zijn ogen toe te doen en te genieten van de nabijheid van zijn...vriend, tegenstander?
"Absoluut niet..." Louis grijnst en kust Harry zachtjes, teder, kort. Harry opent zijn ogen weer en gaat opzoek naar frisse lucht tussen zijn lippen, adem. Hij glimlacht kort. "Stiekem ben jij heel verlegen..." Louis handen dolen over de ontblote borstkas van de krullenbol die grijnst en zijn blik kort afwendt.
"Wacht maar totdat we in een andere kamer zijn." Louis lacht om die hese stem, zijn blauwe ogen lijken zelfs waterig waardoor Harry alleen maar kan genieten en kort zijn vriend kust.

Dichterbij elkaar :)