EGE | Texting

Final

Saat 18.00'ı gösterdiğinde Leyl ile birlikte bu ay tek başıma çıktığım evin önündeydik.

"Demek Hollanda'ya gitmeden önce burada da bir ev tutmaya karar verdin?"

"Evet fakat ekleyeyim, Hollanda'ya sen olmadan gitmeyi düşünmüyorum."

"Ege, önce kendi huzurunu sağlamalısın."

"Seninle iyiyim."

Leyl sadece tebessüm ederek cevap verebilmişti. Kapıyı açıp onu içeri aldım. İroni yaparken kaşlarını çatıp "Eve mi atılıyorum?" dedi, sırıtan sesiyle. Gülmekle yetinip onu dört katlı binanın düz ve beton çatısına çıkardım. Birkaç minderi gösterip ilerlemesi için rehberlik ettim. Beğenmiş olacak ki kocaman gülümsedi.

"Güzelmiş. Burada takılıyorsun demek."

"Öyle. Al bakalım." diyerek elimdeki iki kitaptan birini seçmesi için önüne uzattım. Soldakini alırken "Kitap kafeye gidemiyorsak çatıda okuruz mu, diyorsun?" dedi, gülümseyen sesiyle. "Hiçbir şey yapmak istediğin şeylere engel değil." dedim.

Ona söylemek istediğim cümle tam şu an zihnimde yankılanıyordu ve bunu söylemek o kadar da kolay gelmiyordu. Heyecan basınca sıcaklık da beraberinde geliyordu ve vücudumu sarıyordu. Söylerken sesimin titrememesi için dikkatli davrandım. Dikkatini bana vermesi için boğazımı hafifçe temizledim. Hızlıca nefes verdim ve ela gözlerimi onun kahvelerine kenetledim.

"Leyl, her zaman benim için önemli biri olacaksın. Gerçekten sevdim dediğim biri oldun ve her zaman da böyle diyebileceğim biri olacaksın. Beni birçok açıdan değiştirdin. Seninle çok şey öğrendim. Her şey için teşekkürler. Bilmeden de olsa kırdığın anları da gülümsettiğin anları da seviyorum. Duyduğum en güzel şarkı, senin sesin oldu. Normalde çok kolay görünüyor ama demek istediğim... Seni gerçekten seviyorum."

"Ben de seni, çok..."

Kitap Sonu