Bölüm 2

1.2K 54 5
                                        

Ben bu salak ile aynı havayı bile soluyamam.

Birlikte kütüphaneye yürüdük. Ama aramızdan iki tır geçebilecek bir şekilde mesafe vardı.

Ilk ben girdim. Kütüphanemiz çok büyüktü. Ve kitaplıkları tavana kadar uzundu.

Aras' a baktım.

"Sen şuraya yap. Ben burayı yaparım."dedim.

Karşı tarafı göstererek. Onunla yan yana is bile yapmam ben.

Ilk üstte ki rafları düzeltmek için merdiven ile yukarı çıktım.

Bir kitabı elime aldım. Içimden arkaya bakma isteği geldi. Ve arkaya baktım. Ve Aras'ın benim bacaklarıma baktığı gördüm. Elimde olan kalın bir kitabı kafasına attım.

"Sapık ne bakıyorsun! "

Diye bağırdım.

Sinirli bir şekilde yanıma yaklaştı. Yukarı çıkmak için kullandığım merdiveni tuttu.

Ben ne yapacağını anlamamıştım ama su an merdivenin en tepesinde olduğum için birazda korku vardı.

"Şurayı bir çeksem yere düşersin biliyorsun dimi?".

Dedi tehdit içeren sesi ile.

"Tabi canım ya öyle bir şey yapamazsın!"

Dedim ve kendimi yerde buldum. Bu yer ne zamandan beri bu kadar yumuşak oldu.

Kafamı kaldırdım. Aras ile göz göze geldim.

Bacağım da bir el hissetmem ile fırlayarak kalktım.

"O elini götüne sokarım! "

Diye bağırdım.

"Ne var lan sen düştün üzerime!" dedi sanki ben suçluymuşum gibi.

"Ben mi dedim merdiveni çek diye!" dedim bende ona götkafalı bana suç atıyo.

"Ben m..." sözünü kesen benim binayı çınlatan sesimdi.Bağırdım çünkü elektirikler kesildi ve benim karablık korkum var.

Hemen yere oturup bacaklarımı kendime çekip sakinleşmeye çalıştım ama nafile çığlık çığlığa ağlıyorum.Birinin kolumu tutmasıyla ağzımdan bir çığlık daha koptu.

"Gökçe sakin ol benim sana yardım edicem tamam mı?"dedi sakin ama endişeli birses tonuyla.Kafamı karanlıkta belli belirsiz salladım. Bana iyice sarıldı.

Uyandığımda sabah olmuştu sanırım çünkü aydınlıktı her yer. Ben ise yumuşak bir zeminde yatıyordum.

Kafamı kaldırdım. Ne Oha bu Aras! Bir eli bacağım da.

"Bir daha bana asla dokunma!"

Diye bağırdım. Aras uyandı ve mal mal bakmaya başladı.

"Ne oluyor!"

Dedi ama ben onu takmadan kapıyı çarpıp çıktım.

Arez'in Ağzından (Aras' ın kardeşi)

Aras piçi dün gece yine eve gelmedi. Acaba hangi kızla yine. Kütüphanenin bulunduğu koridordan geçerken Gökçe denen kızın sinirle çıktığı gördüm. Ee bu da eve gitmemiş. Yoksa bunlar Arasla! ! Kızın ikizi geldi bir şeyler konuştular.

Sonra Aras çıktı. Kıza ve ikizine bakmaya başladı. AA bu salak daha bilmiyor kardeş olduklarını. Bu kesin kızı elde edemedi ondan sinirli.

"Ne oldu Aras? "

"Sanane lan piç! "

Çık çık çık terbiyesiz!

Aras hala gözlerini ayırmadan onlara bakıyordu. Evet oyun sırası.

"Aras varya bunlar çocukluk aşkıymış biliyor musun? Hiç ayrılmamışlar. Hatta kızın onunla olduğunu bile söylüyorlar. Yani bunlar yani böyle 5 yaşından beri beraber olunca yani işi pişirmişlerdir! "

Arasın sinirden çenesi kasıldı. Iste amacıma ulaştım.

"Banane lan! Ne bok yerlerse yesinler banane!"

Diye bağırdı. Çocuk Gökçenin omzuna kolunu atıp iyice kendine çekti.

Tabi bunu gören Aras... Oha çocukta tepki yok.

"Bak ben sana demedim mi? "

Dedim ama bu sanırım Arasa ektiğim son tohumdu.


Iyi okumalar biraz geç oldu ama kusura bakmayın
-seydadrmz

Piç Kurusu !!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin