Yürüdüğüm yolda odaklandım tek şey ayak uçlarımdı. Gördüğüm o mesajlardan sonra bedenimi saran korkuyu engelleyemiyordum. Bu durumu Jungkook'a anlatmak istiyordum. Onun beni koruyacağını biliyordum, hissediyordum da. Ama sanki evren bunu istemiyormuş gibi Jungkook bugün işten erken çıkması gerekmişti.
Birinin beni takip ettiği düşüncesi beni endişe de bırakırken Chae Gi'yi yanıma almıştım. Durgunluğumu fark edip bana sorsa da korkmaması için bir şey söylememiştim.
"Ji Sun araba!"
Chae Gi'nin bağıran sesi ile irkilerek geri çekildim. Chae Gi kollarını bana dolayarak beni yolun kenarına çekti.
"Ji Sun sen delirdin mi? Niye arabanın önüne atlıyorsun?"
Yutkunarak kendime gelmeye çalışırken Chae Gi endişe dolu gözlerle beni izliyordu.
Derin derin soluklanırken elleri sıkıca ellerimi kavradı. "İyi misin?" Gözleri endişeyle beni süzmeye devam etti. "Ji Sun beni çok korkuttun iyi misin?"
Kollarımı boynuna sararak kendimi ona yaslayınca anında elleri sırtıma çıkmıştı. Haberim olmadan gözümden akan yaşlar Chae Gi'nin tişörtünü ıslattı. Saçlarımda narince gezen eller benim bir nebze olsun rahatlamamı sağlarken tişörtünü ıslatan gözyaşlarımı fark ederek benden ayrıldı.
Avuçları ile yüzümü kavradı.
"Neyin var? Bir şey söyle"
Dudaklarım büzülürken başımı iki yanıma salladım.
"Hayır eve gitmek istiyorum, lütfen."
Anlayışla başını salladı yanağımdaki yaşları silip küçük buseler kondurarak geri çekildi. "Gidelim." Elimi ellerinin arasına aldı ve beraber yürümeye başladık.
Yarım saatin sonunda eve vardığımızda Chae Gi kardeşi için kendi evine gitmişti. Yalnız kalmayı asla istemiyordum ama onu zorlayamazdım.
Anahtarım yardımı ile eve girdim ve kapıyı iki kez kilitledim. Açık kalan pencerelerimi kapatarak odama geçtim.
Bu yaşıma kadar hep yalnız olmuştum ama hiç böyle bir durum ile karşı karşıya kalmamıştım. İlk defa birinin beni takip ettiğini öğreniyordum ve bu ürkmeme neden oluyordu.
Jungkook'un yanında olmak istiyordum. Onun kolları arasında güvenli hissetmek.
Çantamın bırakarak telefonumu elime aldım.
Lonelyvoilet: Jungkook merhaba
Lonelyvoilet: Ne yapıyorsun?
Mesaj attıktan sonra ayağımı titreterek cevap bekliyordum. On dakika sonunda bildirim sesini duymuştum.
Goodman: Merhaba güzelim.
Goodman: Annemin yanındayım. Sen ne yapıyorsun?
Lonelyvoilet: Hiç eve yeni geldim. Aslında seninle bir şey konuşmak istiyorum.
Goodman: Tabii konuşalım.
Derin bir nefes verdim. Bu konuyu telefonda söyle söylemek hiç mantıklı değildi. Yüz yüze olmalıydık. Onun bana bakan güzel bakışlarına ihtiyacım vardı. Beni herşeyden koruduğunu hissettiğim o kollarını bana sarmasına ihtiyacım vardı. Benim Jungkook'a ihtiyacım vardı.
Lonelyvoilet: Bunu yüz yüze konuşsak daha iyi olur.
Anında cevap yazmıştı.
Goodman: Bir sorun mu var?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bay Jeon • JJK
Fanfiction"Tehlikeli sulardasın Ji Sun. Yüzmeyi bilmediğin sularda." Boynuna dudaklarımı bastırıp başımı kaldırdım. "O zaman bana yüzmeyi öğret Jeon." Kalbimi unutturacak şekilde güldü. "Öğreteceğim." ©kookiloji | 2019, Temmuz
