"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ က်ေနာ္က ဒီႏွစ္အသစ္ထြက္မဲ့ကားေတြကို ကိုရီးယားမွာအရင္ဆံုး
ထုတ္ျပခ်င္တာ။ "
အင္တင္တင္ျဖစ္သြားတဲ့ Mr.Burton ရဲ႕႐ုပ္ကိုမထိတထိၾကည့္ရင္း ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းလိုက္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ကိုယ့္တန္ဖိုးကို
သိေအာင္ နဲနဲေတာ့ အသိေပးသင့္သည္မဟုတ္လား။
" Mr.Park ေျပာသလိုလဲ သင့္ေတာ္ပါတယ္
Daddy ။ ဒီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔က အရင္ဖိတ္ေခၚခဲ့တာမလား။ အဲ့ေတာ့ စိုးရိမ္စရာမ႐ွိတဲ့ Mr.Park ရဲ႕အေျခေနကိုလဲ သိထားရလို႔ ပထမဆံုးဦးစားေပးရင္ သင့္ေတာ္ရာက်မွာပါ"
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က သူ႔ေမြးစားသားက အရိပ္အေခ်ၾကည့္ရင္း ေျဖဖ်န္ေလေတာ့ က်ေနာ္ ေခါင္းတ
ၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔သာ Mr.Burton ကိုမ်က္ခံုးပင့္ျပလိုက္သည္။ ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနတဲ့ သူက ေ႐ွ႕ေလ်ာက္ေအာင္ျမင္ေတြကို ေမ်ွာ္မွန္းရင္း စိတ္႐ႈပ္ေထြးေနဟန္တူပါရဲ႕။ က်ေနာ္ ေဘးက ေရခြက္ကိုေမာ့ေသာက္ၿပီး
" က်ေနာ္ Park Seo Joon ကို ကိုရီးယားေခၚသြားမဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလဲ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ပဲ။ ကိုရီးယားဘက္ ဦးစားေပးခိုင္းထားလို႔
အျမတ္ကိုက်ေနာ္ကပဲ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားမ်ားရယူမယ္လို႔ မေျပာရေသးဘူးေနာ္။ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက
ထုတ္ကုန္အသစ္ကို က်ေနာ္ကပဲစကိုင္ခ်င္တာ။
ရွယ္ယာကေတာ့ ခင္မ်ားျငင္းပယ္လို႔မရေအာင္ က်ေနာ့ဘက္က လံုေလာက္ၿပီးသား။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ ဒီအလုပ္တစ္ခုထဲ ႐ွိတာလဲမဟုတ္ဘူး။
ခင္မ်ားသားကို က်ေနာ္နဲ႔အတူ ကိုရီးယားမွာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အေျခခ်ခိုင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔တင္ ဒီ project ရဲ႕ profit က ခင္မ်ားအတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိေရာက္တယ္ဆိုတာ သိသင့္တယ္။ ကနဦးစစခ်င္းမွာေတာ့ အလြန္အကြၽံႀကီး ခင္မ်ားမေတြးထားသင့္ဘူးေလ Mr.Burton။ လက္႐ွိဒီစာခ်ဳပ္အရ က်ေနာ့႐ွယ္ယာ အေျခေနကို ခင္မ်ားသိပါတယ္။ ဟက္...လုပ္ငန္းတစ္ခုအတြက္ စကားအမ်ားႀကီးေျပာမိတာ ဒီတစ္ခါဘဲ႐ွိေသးတယ္"
