3RD YEAR HIGHSCHOOL SA PUBLIC SCHOOL SA AMING LALAWIGAN
Bry! Bry! sigaw ng confidant/friend/classmate ko na si Joel.
Ha?!? -ako.
Ay naku! Mukhang lumilipad na naman ang isip at mata mo. Medyo nanunuksong sita sa akin ni Joel.
Aba'y kanina pa ako tawag ng tawag sayo a.
Pasensya ka na pare,ano ba kailangan mo? Napapakamot ko sa ulong sagot sa kanya.
Never mind na nga lang bro. Alam ko naman kung sino at ano ang dahilan e. Ganyan ka na lang ba,puro ligaw tingin. Bakit di mo pa ipagtapat bro. Sobrang tagal na yang kinikimkim mo. Ikaw rin,baka maunahan ka pa ng iba. Iiling iling na sabi ni Joel.
Hindi ako makaimik. Ewan ko ba,hanggang ngayon di ko pa rin masabi sa kanya feelings ko. O,sige na nga,para sa ikasisiya nyo isa nga akong malaking TORPE! Ganito talaga siguro pag totoo ang nararamdaman mo sa isang tao. Noong una naman,CRUSH ko lang sya. Since elementary days pa namin,humahanga na ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
MR. TORPE
Teen FictionMay regrets ka ba sa buhay mo dahil sa mga bagay na iyong nagawa o di nagawa habang may pagkakataon ka pa. Alin ang mas higit mong pinagsisisihan? Ang mga nagawa mo o di mo nagawa? May pagkakataon ka pa kaya na baguhin ang mga ito o sadyang huli na...
