..ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ..
(...sonra da ona döndürüleceksiniz...)
"benim hikayem bir adamla başladı"
Meryem... Geçmişini unutan kanadı kırık bir güvercin.Cihangir... Bir ay kadar parlak ve heybetli. Fatıma... Pamuk elli narin bir çiçek...
Kanad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Geciken bölüm için affınıza sığınıyorum. Sevgilerimle. 23.10.19-
- "İnsanlar kendi iç dünyalarını değiştirmeden Allah onların durumunu değiştirmez" Rad/11
Bir buçuk ay sonra...
Derin bir nefes aldım. Kapalı olan gözlerimi araladım.
"Çok güzel" dedim ağzım kulaklarıma varırken "Bu ses çok güzel!"
"Güzeldir ya" dedi Fatıma anne arkamdan yaklaşarak "Çok mu seviyorsun ezanı?"
"Bir şifa gibi. Büyük bir karanlığı bölen ay ışığı gibi. Bu ses beni hep bir yerlere alıp götürüyor."
Gülümseyerek mutfağa geri döndü. Elimdeki paspası kenara bıraktım. Kapının önü sakindi. Yoldan iki yahut üç kişi koşturarak geçti. Bir beyaz araba yukarı doğru çıktı. İki siyah benekli kedi oyun oynayarak birbirini kovaladı.
"Nasılsın Meryem kızım?"
Karşımda duran manav Turgut amcaydı.
"Çok şükür" dedim. "Sen nasılsın?"
"Çok şükür. Elhamdulillah. Cihangir yok mu?"
"Namaz kılmaya camiye gitti."
"Çok güzel" dedi bir iki adım atarak "Ben onu orada yakalarım. Haydi görüşürüz"
Arkasından hızlı bir adım atarak sokağa çıktım. Var gücümle en sevdiğim cümleyi bağırdım.
"Allah'a emanet ol"
...
Birkaç saat sonra elimde defterlerle aşağıya indim. Bu sırada Cihangir içeri girdi;
"EsselamüAleyküm."
Yanından bir şimşek gibi hızla geçerken cevapladım. "Ve Aleykümselam."
"Hop hop, Meryem! Nereye böyle?"
Kapıdan çıkmak üzereyken ardıma döndüm.
"Şeyma'nın yanına. Kuran dersine geç kalacağım. Daha sonra uzun uzun anlatırım olur mu?"
Kapıdan hızla çıktım. Sokağın solundan döndükten hemen sonra kıvrılan yolu yarıladım. İkinci büyük üç katlı krem rengi boyanmış binaya vardım. Şeyma beni balkonda karşıladı.
"Geç kaldın!"
"Bağırma yukarıdan da hadi aç kapıyı"
İçeri geçtim. İkinci kata çıktım. Şeyma kapıyı aralarken yine söylendi.
"Bir daha bu kadar geç kalırsan vallahi kızacağım."
