9:13 (Dead in Arrival)

Prologue

Ang istoryang aking isusulat ay maliit lamang at hindi ko kayang pahabain. Dahil hindi ko na alam kung anong dapat ikasunod nito.

Ang mga pangyayari sa istorya ko na tumatama sa anomang pangyayari sa totoong buhay ay hindi sinasadya at imagination ko lang.

PLAGIARISM IS A CRIME.

I look at her eyes, down to her pointed nose, down to her lips and any angle of her face. How i wish i could touch and kiss her red lips. We're here in my family house celebrating her 18th birthday.

Her parents didn't care about her special day, kaya ko pinagpa-alam na sa bahay nalang namin ipagdiriwang ang kanyang kaarawan.

In their eyes she's just a simple girl with have a dream and passions, in their eyes she's just a daughter. But for me? She's especial. My dream girl, my dream wife, and also my dream future.

I treated her like my world, my princess, my queen and my everything, yun bang matatawag ko siyang akin? Pero mali, maling mahalin ko ang babaeng may napupusuan ng iba. May mahal ng iba at may mundong pinoprotektahan at mundong kanyang minamahal at inaalagaan.

I'm just treated like nothing.

We have a relationship but not lovers, we're just friends. For nothing sake, aanhin ang pagkakaibigan kong ang puso may ibang iniibigan?

This is it, habang abala ay tinawag ko si Valien at hinawakan ang kanyang kamay.

“Can i talk with you?” nakangiti at naeexcite na tanong ko.

“Sure, this is my day” aniya at nginitian din ako.

“Val i love you.” dahil sa sinabi ko ay nawala ang ngiti sa kanyang mga labi. “I know you're inlove with someone, but it's okay i'm just confessing my feelings to you.”

“Alam mo naman siguro ang dahilan diba?”

“I know, because i'm your boybestfriend.” nakayukong sabi ko, ayokong ipakita sa kanyang umiiyak ako.

“I love you too but i'm afraid to fall, lalo na kaibigan ko pa. Ayokong masira ang friendship natin dahil lang dito. Mas okay yung ganito lang tayo, masaya lang walang problema. Ayokong kamuhian mo ako dahil lang sa hindi pagtanggap ng nararamdaman mo para sa akin.” hinawakan niya ang aking mukha at tinignan ako mata sa mata. “You're my one and only true friend, only my boy bestfriend.” Sabi niya at pinadulas ang kamay dahilan para mapabitaw ako at hinayaan siyang makaalis sa harapan ko. Habang ako tumutulo ang luha at di maawat ang sarili sa pag-iyak.

What should i expect from her? Masyado lang akong desperado para magwala. All i want to do is to suffer, pero masyado ko na atang pinapakumbaba ang sarili ko. Baka si Val hindi talaga para sa akin.

I hate myself for being blind, umasa ako sa taong hindi naman dapat asahan.

Qu__eeen

Vercylisicious.

September 28 2019.