De overbuurman -voltooid-

Hoofdstuk 6

Ik schrik wakker van hard gelach buiten op straat. Het is helemaal donker buiten en in mijn slaapkamer. Ik voel dat mijn gezicht gespannen aan voelt. Dan bedenk ik me dat het masker nog steeds op mijn gezicht zit. Ik ben zeker in slaap gevallen. Hoe laat is het? Ik pak mijn iPhone en ik word verblind door het felle licht. Het is 3:00 uur s'nachts. Dan hoor ik weer een hard gelach. Die lach komt me bekend voor. Zonder na te denken spring ik uit bed en ren naar het raam. Ik trek hard aan het touwtje waardoor de luxaflex omhoog schuiven en ik naar buiten kan kijken. Nee, dit kan niet waar zijn. Ik droom zeker nog. Met open mond staar ik naar de gebeurtenis die zich buiten in het donker afspeelt. Is dat nou... ik krijg een brok in mijn keel en ik voel me misselijk. Mijn Hans staat gewoon te zoenen in zijn voortuin! De tranen rollen over mijn wangen. Die smerige lul! Ik wil net weer aan het touwtje trekken zodat de luxaflex naar beneden zakt als ik zie dat ze stoppen met zoenen en Hans driftig naar zijn sleutel zoekt om het huis daarna binnen te gaan. Ik zie wazig door mijn tranen en ik wrijf in mijn ogen. Ineens zie ik met wie die smerige lul heeft staan muilen in zijn onkruid voortuintje. Yasmin! Die al zo lang droog stond heeft precies staan zoenen met MIJN Hans. Mijn hoofd tolt en ik kook van woede. Voor dat ik het weet duw ik het raam open en gil door de met lantaarn verlichte straat: ' ik haat jullie allebei en ik wil jullie nooit meer zien.' Ik ruk het raam zo hard dicht dat het glas eruit valt. 'En wie betaalt nu de schade hè?' Gil ik en ik trek snel aan het touwtje van de luxaflex. 'Wat is hier nou weer aan de hand?' Hoor ik Yasmin gillen maar ik negeer het. Die smerige lul bedriegt me en dan ook nog eens met mijn beste vriendin. Ik plof opnieuw huilend in bed en toets Flynn's nummer in op mijn iPhone.