Als ik de volgende middag wakker word zit Flynn aan de rand van het bed naar me te kijken. 'Hey heb je lekker geslapen?' Vraagt Flynn. 'Ja op zich wel.' Eigenlijk heb ik nog nooit zo lekker geslapen als op Flynn's borstkas. Zijn gespierde borstkas. 'En jij?' Vraag ik zacht. En ik ga naast hem zitten. 'Ja ik heb heerlijk geslapen met jou op mijn borst.' En voor het eerst sinds ik Flynn ken zie ik hem blozen. 'Wat moeten we nou Flynn? We kennen elkaar al ons hele leven, ik heb je altijd gezien als mijn beste vriend tegen wie ik alles kon vertellen en nu...'
'Dat kan nog steeds.' En hij komt dichterbij. 'Ik heb tijd nodig Flynn.'
'Oké, ik begrijp het.' Hij staat op van het bed. 'Wat ga je doen?' Vraag ik geschrokken. 'Ik ga naar huis, je de tijd geven die je nodig hebt.' En hij trekt zijn zwarte triple S Balenciaga's aan. 'Ik bel je als ik alles weer een beetje op een rijtje heb.' Zeg ik. Hij knikt en loopt dan richting de trap en ik hoor de voordeur dichtslaan. Ik zucht diep. Nu kan ik eindelijk alles even laten bezinken. Ik loop richting de keuken en ik maak een lekker ontbijtje voor mezelf. Ik eet het gulzig op. Dan bedenk ik me dat mijn raam nog steeds stuk is. Ik hoef niks meer met Hans te maken te hebben maar dat raam repareert zichzelf natuurlijk niet. Kan ik daar ook nog achteraan gaan bellen. En dat allemaal door die lul van de overkant. Ik pak mijn telefoon en zoek het nummer op van de woningstichting.
+++
Twee weken later heb ik alles voor mezelf een beetje op een rijtje gezet. Ik heb Hans nog een paar keer gezien toen hij vrijdag, zaterdag en zondag elke avond een andere vrouw zijn huis mee in nam via de -nog steeds- onkruid voortuin. Elke dag deed het een beetje minder pijn om te zien. Yasmin heeft me deze hele twee weken lang elke dag gebeld met het standaard -het spijt me- verhaal. Ik heb besloten om haar te vergeven. Eigenlijk zijn we allebei 'slachtoffer' geworden van Hans. Alleen heb ik nog gratis sushi gegeten, en Yas niet. Het zal wel nooit meer hetzelfde worden tussen ons als hoe het eerst was. Zou dat met Flynn ook zo zijn? Hij heeft de afgelopen twee weken niks van zich laten horen. Hij zou me de tijd geven maar dit is wel heel overdreven. Nadat Flynn bij me is blijven slapen heb ik niet meer zo lekker geslapen. Het kussen waar hij op sliep rook heerlijk naar hem, zijn parfum Invictus gemixt met zijn shampoo met kokosnoot geur. Elke dag werd de geur minder en miste ik hem elke dag meer. Ik mis hem? Echt? Ik moet Flynn bellen en vragen of hij langs wilt komen om te praten. Als hij de telefoon opneemt en begint te praten denk ik aan zijn vochtige lippen die de mijne raakte. Zijn zachte handen op mijn wangen. 'Belle, ben je daar?' Ik schrik op. 'Ja, kan je vandaag misschien langskomen om te praten?'
'Is goed Belle, kan het ook vanavond? Ik moet straks nog even langs iemand en daarna kom ik richting jou.'
'Wat moet je doen dan?' Gaat hij naar een andere vrouw? Is hij nu al over me heen? Heeft hij daarom deze twee weken niks van zich laten horen? 'Dat vertel ik je vanavond wel.' En hij hangt op. Nu ben ik nog zenuwachtiger, straks verteld hij me dat hij een ander heeft ontmoet en niks meer met me te maken wilt hebben. Of hij heeft toch besloten dat het beter is om alleen vrienden te blijven. Ik weet niet of ik dat wel kan.
JE LEEST
De overbuurman -voltooid-
Literatura Feminina(LET OP! Seksuele content + groftaalgebruik, wees gewaarschuwd) 18+ Sappig en spannend verhaal over een jonge vrouw die de liefde denkt gevonden te hebben, maar helaas is niet alles wat het lijkt. En vooral niet als die geliefde je overbuurman is. D...
