De overbuurman -voltooid-

Hoofdstuk 7

'Flynn?' Vraag ik snikkend als de telefoon word opgenomen. 'Belle? Wat is er? Het is 3:00 uur s'nachts. Gaat alles goed? Wat is er gebeurd?' Vraagt hij bezorgd. 'Je had gelijk!' En ik barst weer in tranen uit. 'Over wat Belle?' Nu klinkt zijn stem verbaasd. 'Over die smerige lul van de overkant.'
'Wacht maar Belle, ik ben over 10 minuten bij je, wil je aan de telefoon blijven?'
'Tot zo.' En ik hang op. Een kwartier later hoor ik buiten stemmen. Ik heb echt geen zin om Yasmin uit dat huis te zien komen, helemaal uit elkaar getrokken. Zelfs toen ze mij heeft horen schreeuwen en Hans waarschijnlijk de situatie heeft uitgelegd, of niet, is ze toch met hem mee naar binnen gegaan. Dat vergeef ik haar nooit meer. Ineens hoor ik Flynn's stem buiten klinken. 'Als je haar nog één keer pijn doet maak ik je af!' En voor de tweede keer deze nacht spring ik uit bed en ren ik naar het raam. Als ik aan het touwtje trek van de luxaflex zie ik Hans op de grond liggen met zijn handen voor zijn gezicht. Yasmin zit gehurkt naast Hans. Ze huilt. Ik ren de trap af naar beneden om Flynn te kalmeren, ik trek de deur open en ren naar Flynn. Ik pak hem bij zijn armen en zeg : 'kom Flynn, hij is het niet waard.' En ik duw hem zachtjes richting mijn voordeur. Ik zie in mijn ooghoek dat Yasmin opstaat en naar me toe rent. 'Ik wist niet dat precies hij je overbuurman was Belle! Het spijt me!'
'En toch ben je met hem mee gegaan en hebben jullie seks gehad zeker?' Vraag ik terwijl ik het antwoord al weet. Ze knikt en begint: 'Maar.'
'Laat maar Yas, jullie verdienen elkaar.' En ik loop samen met Flynn naar binnen en gooi de deur keihard dicht.
'Spijt, als ze echt spijt had zou ze niet met hem mee zijn gegaan en met de benen wijd moeten gaan.' Zeg ik tegen Flynn maar hij kijkt weg. Ik loop stampvoetend de trap op, richting de slaapkamer met Flynn achter me aan.