Hoofdstuk 10

1.6K 7 0
                                    

Ik ben de hele dag zenuwachtig geweest. Met trillende handen en buikpijn heb ik me opgemaakt. Ik prikte ook nog een keer met mijn mascara borstel in mijn oog. Opeens word er aangebeld. De buikpijn word sterker. Ik ren naar beneden en doe de deur voorzichtig open. Daar staat Flynn. Hij ziet er zo goed uit. Hij heeft een zwart oversized hoodie aan, een donkere spijkerbroek en zijn zwarte triple S Balenciaga's. Ik heb eigenlijk nooit echt opgemerkt dat Flynn zo'n goede kledingstijl heeft. Net als ik hem wil omhelzen komt er een vrouw aangelopen met bruin/rood haar en ze gaat naast Flynn staan. Ze legt een arm om zijn schouder en ze kijken me allebei iets te vrolijk aan. Ik krijg een brok in mijn keel en ik voel de tranen branden in mijn ogen. Dit kan ik er echt niet bij hebben. 'Hoe kun je?' Schreeuw ik en ik smijt de deur dicht. Mijn huis valt straks nog uit elkaar als dit nog langer door blijft gaan. Wat denkt hij wel niet, eerst verklaard hij me de liefde twee weken geleden en nu staat hij met een andere vrouw voor mijn deur om haar even leuk aan me voor het stellen. Ik had het misschien ook wel kunnen weten. Ik wist dat Flynn een player was. 'Belle doe de deur open!' Hoor ik Flynn zeggen. 'Nou ze is niet heel erg enthousiast om mij te zien hè.' Hoor ik de vrouw giechelend zeggen. Natuurlijk ben ik niet enthousiast over Flynn's nieuwe liefde of scharrel van de week als ik net wilde vertellen hoe ik me voel. 'Ga weg Flynn!' En ik ren de trap op. Dan hoor ik ineens de brievenbus klapperen. En valt een envelop op de deurmat. Ik ga echt niet kijken wat voor zielige spijt brief hij heeft geschreven, en ik loop verder naar boven. Ik heb hier echt geen zin in. Ben ik net over de ergste ellende heen, begint het weer van voor af aan. Ik besluit mijn tranen te drogen en ik open mijn laptop. In alle chaos van de afgelopen weken ben ik jullie helemaal vergeten te vertellen waar en wat voor werk ik doe. Ik werk in de marketing bij een bedrijf dat aluminium folie produceert. Ja ik hoor je denken, het is inderdaad vreselijk saai. Een paar uur later sluit ik mijn laptop af en ga ik in bed liggen.

De overbuurman -voltooid-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu