Hoofdstuk 12

1.4K 7 0
                                    

De dag is aangebroken, de persopening is vandaag! Ik ben zo opgewonden. Ik maak een lekker ontbijtje en lunchpakketje klaar en ik stap in de auto. Onderweg naar de Efteling krijg ik Flynn maar niet uit mijn hoofd. Ik heb echt geen behoefte om hem te zien vandaag. Of eigenlijk hoef ik hem nooit meer te zien. Maar misschien is hij er wel helemaal niet.  Zo in gedachten verzonken zie ik ineens te torentjes van het Efteling hotel in de verte. Ik word er helemaal blij van en ik rij richting de parkeerplaats. Aangekomen op de parkeerplaats stap ik uit de auto. Ik pak mijn tas van de bijrijdersstoel. Ik kijk om me heen om te kijken of ik Flynn's auto zie staan. Als ik zijn auto niet zie staan valt er een last van mijn schouders. Ik loop richting de ingang. Dit word een geweldige dag! Ik laat mijn kaartje scannen bij de ingang en loop door naar binnen. Ik kijk gelijk even in de souvenirshop of ik iets leuks zie. Daarna loop ik door naar het sprookjesbos. Eenmaal aangekomen op het Herautenplein zie ik het nieuwe sprookje. Het is prachtig! Ik zoek een plekje vooraan en dan begint de opening. 'Goedemorgen allemaal! Welkom bij de opening van het dertigste sprookje. Ik wil jullie heel erg bedanken dat jullie hier vandaag aanwezig zijn bij dit speciale moment. Maar in het bijzonder wil ik iemand bedanken, zonder deze persoon was dit alles nooit mogelijk geweest. Graag een daverend groot applaus voor Anna!' Ik klap in mijn handen tot dat ik zie om wie het daadwerkelijk gaat. Ik stop met klappen. Het is de nieuwe vriendin van Flynn. Mijn mond valt open en ik kijk geschrokken rond. Dan zie ik Flynn staan in de menigte. Hij staat met een grote glimlach hard te klappen en te joelen. Mijn verdriet van de afgelopen dagen is omgeslagen in woede. Flynn heeft een nieuwe vriendin, en ze werkt ook nog een in de Efteling. Wat verdomme MIJN droombaan is! Ik ben er klaar mee. Ik ren weg uit de menigte maar dan word ik bij mijn arm gegrepen. Door de tinteling in mijn arm weet ik dat het Flynn is. 'Blijf van me af.' Zeg ik met op een geklemde kaken. 'Kom Belle, we mogen als eerste een ritje maken in het nieuwe sprookje.'
Ook al haat ik Flynn op dit moment, en kan ik hem wel een klap voor zijn kop geven, dit kan ik niet aan me voorbij laten gaan. Ik ruk me los uit zijn greep en ik loop terug naar de menigte. 'Mogen we echt als eerste?' Vraag ik opgewonden aan Flynn. 'Ja Belle.' En ik voel Flynn's hand op mijn rug. Hij duwt me zachtjes richting een van de zwanen bootjes. Flynn stapt als eerst in het bootje. Hij reikt zijn hand naar me uit zodat ik ook kan gaan zitten. Ik bloos en ik pak zijn hand. 'Bedankt.' Zeg ik zacht en het bootje begint te varen.

De overbuurman -voltooid-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu