TATLI CADI

19.Bölüm

 

Birkaç gün sonra...

 

Luhan yatağa uzanmış gözleri dolu bir şekilde uyuyan oğlunu seyrediyordu.  Günlerdir Sehan'da kendisi gibi huzursuzdu. Sehun'dan bir türlü haber alamıyorlardı. Ne cadılar konseyi, ne de Nefilim ırkından kalan son üst düzey temsilciler ondan en ufak bir iz dahi bulamamışlardı.

Giderek daha da umutsuzluğa kapılıyordu. Sehun'u eskisi gibi hissedememek Luhan'ı delirtiyordu. Aklına en kötüsünü getirmeyi her seferinde reddetse de, bunun olabilme olasılığı onu fazlasıyla korkutuyordu.

Derince içini çekip elini Sehan'ın göğsünün üzerine koyduğunda, ikisinin de etrafını mavi bir ışık kapladı. Luhan ilkin çok korkup şaşırsa da, oğluna zarar gelebileceği endişesiyle tetikte bekliyordu.

Luhan'ın aniden beyninde beliren görüntüler yüzünden kafası karıştı. Sakinleşebilmek için derin bir nefes aldı. Bu esnada eli oğlunun göğsünün üzerinde duruyordu. Aniden elini geri çekince görüntüler geldiği gibi birden bire kaybolmuştu.  Yatağın kenarına oturdu. Gözleri hâlâ oğlunun üzerindeydi.

Bunu yapanın Sehan olduğunu fark edince, bir süre ne yapması gerektiğini bilemeden öylece oğluna baktı. Belki de Sehan ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

Tüm cesaretini toplayarak oğlunun yanına tekrar uzandı ve elini göğsünün üzerine koyup bekledi. Yanılmamıştı Sehan ona bir şeyler anlatmaya, daha doğrusu göstermeye çalışıyordu.

Luhan gözlerini kapatarak karmaşık olan görüntülere yoğunlaşmaya çalıştı. Hepsi ardı ardına geldiği için anlamlandırmak Luhan için oldukça zordu. En sonunda Luhan tek bir görüntüye odaklanabildi.

Gördüğü şeyle neredeyse sevinçten çığlık atacaktı. Fakat Sehan'ın korkabileceğini düşündüğünden kendisine engel oldu.

Sehan'ın kendisine gösterdiği görüntüde, Sehun tanıdık olmayan bir evde, büyükçe bir yatakta uzanmış yatıyordu. Gözleri açıktı ve doğrudan Luhan'ın gözlerinin içine bakıyordu. Luhan buna emindi çünkü bunu hissedebilmişti.

Günler sonra sevdiği adamdan bir iz bulabilmiş ve onu hissedebilmişti. Bu anı bozmadan babasına ulaşmaya çalıştı. İçinden tüm gücüyle, babasına yanlarına gelmesi için yalvardı.

Minseok birkaç dakika sonra hemen yatak odasında belirdiğinde, şaşkınlıkla mavi ışığın çepeçevre sardığı baba ve oğula bakıyordu. Luhan onunla zihninden konuşmaya başladı.

*Baba! Lütfen yardım et. Sehan onu buldu... Onu geri getirebilmem için bana yardım et.*

Minseok, Sehun'un görüntüsü kendi zihninde aniden belirince, Luhan'ın ne demek istediğini anladı. Kollarını yanlara açarak mavi ışığı hayali olarak sardı ve gözlerini kapattı.

Luhan babasının mırıldanmaya başladığı büyüye kendisi de katılırken, Sehan sanki daha da derin bir uykuya gömülmüş, bir nevi transa geçmişti. Düzenli nefes alışverişleri dışında en ufak dahi harekette bulunmuyordu.

Luhan tüm gücünü Sehun'un görüntüsüne yoğunlaşmak için kullandı. Bir yanda Minseok, bir yandan Luhan ve Sehan, Sehun'u bulunduğu ya da tutulduğu yerden kurtarabilmek için var güçleriyle mücadele ediyorlardı.

Dakikalar sonra odanın ortasında aşırı parlak ve bembeyaz bir ışık belirince Luhan ve Minseok ister istemez gerilmişti. Buna rağmen ikisi de büyüyü mırıldanmaya devam etti.