Mr. Superstar Meets Ms. Assassin

Chapter 29: Here Comes Nothing

Marco's Pov:

Kasalukuyan ko nang pinapa andar ang kotse , nakita ko sa side mirror na sabay tumalon sa cliff si Nathaniel at Nathalia. bigla akong natakot at kinabahan pero hinawakan ni Anne ang kamay ko, pag tingin ko sa kanya ay umiiyak sya

"What is it sweetie?.. Why are you crying?.."

"They were gone.."

"No. They're not.. babalik sila.."

"Pano kung hindi?.."

"Basta wag ka nang mag isip.. Please dont worry.. makakasama yan sa baby naten... Pano nga pala nalaman ni Nathaniel na buntis ka?.."

"Eh kasi nadulas ako eh.. nasabi ko sa kanya.. kinukulit nya kase ako... im sorry.. alam ko dapat sikreto yun eh ... sorry talaga.."

"Its okay... just dont stress yourself.."

Hinawakan ko ang tiyan nya at saka nag patuloy na sa pagmamaneho, pabalik na kami ngayon ng Shadow Corporation at sa tingin ko naman ay wala nang sumusunod samen.. talagang si Nathalia ang pakay nila, at hindi sila titigil hanggat hindi nila nakikitang mamatay sya , masama ito.

-Shadow Corporation

Sinalubong ako ni tito

"Marco, wheres Nathalia? Wheres my son?"

"Im sorry tito pero desperado na talaga kaming makatakas.. theres no way out and their only choice was to jump off the cliff "

"You mean Nathalia and my son?!!"

Kinuwelyuhan ako ni tito at sinuntok

"Walang hiya ka!"

"General! tama na po! its Nathaniel's choice to be with her!"

sabi ni Anne habang inaalalayan nya kong tumayo

"umalis ka sa harapan ko! wala kang silbi!"

umalis muna kami sa harapan ni tito dahil mainit ang ulo nya.

Nathaniel's Pov:

Nang mahulog kami sa dagat ay may malaking alon na tumambad sa amin at nahawi kami nito dahilan para tuluyan kaming malubog sa ilalim ng dagat

"Nathaniel!"

Narinig ko pang isinigaw ni Nathalia ang pangalan ko hindi ako makadilat , naramdaman kong nabitawan ko ang kamay nya, gusto kong abutin ulit ang kamay nya pero hindi ko magawa... nanghihina ako.

Nathalia, don't go anywhere please. I need you here.

Nathalia's Pov:

Nathaniel where are you? napadilat ako ng konti, nakita ko syang walang malay pilit ko syang inaabot pero inilalayo ako ng alon sa kanya.

Tulong. Tulungan nyo kami. tulong!

Habang pilit ko syang inaabot ay nanghihina na ako ngunit naaninag ko pa ang mga spy agents ng Rain Corporation na naghahanap pa rin sa amin. Tumalon din sila sa Cliff, kung kaya't inilubog ko pa ang sarili ko sa tubig upang hindi nila ako makita. Sa paglubog ko sa sarili ko ay hindi ko napansin ang malaking bato sa likod ko kung kaya't nauntog ako and then suddenly everything went black.

~Did you lose what won't return? Did you love but never learn ? The fire's out but still it burns And no one cares, there's no one there ~ Did you find it hard to breathe? Did you cry so much that you could barely see?.. You're in darkness all alone.. And no one cares, there's no one there~ But did you see the flares in the sky? Were you blinded by the light? Did you ffeel the smoke in your eyes? did you? did you? ~ Did you see the sparks filled with hope? You are not alone Cause someone's out there, sending out flares~ someone's out there~ sending out flares~

Nathaniel's POV:

Nagising ako sa pamilyar na lugar. Ang  Shadow Corporation. Nakapaligid sa akin si daddy, si kuya Marco at Agent Anne. Tinatanong nila ako kung nasaan si Nathalia ngunit hindi ako makasagot tila ba naging pipi at bingi ako sa mga tinatanong nila, hindi ko alam kung anong sasabihin dahil kahit ako ay hindi alam ang sagot.

Nathalia nasaan ka?

Pilit kong binabalikan ang tagpong iyon, nabitawan ko ba ang kamay nya habang nasa dagat kami? O sya ang nakabitaw?

Simula ng magising ako ay tila ba wala akong maalala. Para bang may kulang sa akin. Hindi ko magawang umiyak, pati ang pakiramdam ko ay naapektuhan na rin at naging manhid.

Nathalia nasaan ka?

Paulit ulit kong sambit sa aking isip. Hindi nila ako pinapayagang lumabas ng Shadow Corporation dahil sabi nila ay lubhang panganib pa.

Hindi sila tumitigil sa paghahanap kay Nathalia ngunit paulit ulit lang silang bumabalik ng wala man lang balita.

Nathalia nasaan ka?

Alam kong buhay ka pa dahil kilala kita. Isa ka sa pinaka matapang na babaeng kilala ko at alam kong kayang kaya mo silang takasan kaya nakikiusap ako sayo.

Please damn it. I beg you. Please survive this deadly struggle.

Nathalia nasaan ka?

Gaganti pa tayo sa kanila. Hindi pa tapos ang laban.

Naniniwala ka ba?

Sa tadhana?

Magpapakasal pa tayo, magkakaanak. Paano na?

Iniwan mo nanaman ako

Paano na?

Nathalia nasaan ka na?

Uulit nanaman ba ako sa pag iisip o matutulog nalang ulit?

Mistulang buhay ngunit patay ang aking anyo ngayong wala ka sa tabi ko.

Paano ako babangon? Paano ako lalaban para sayo? Kung hindi ako makakita ng pag asa sa pagkawala mo?

Lulunurin nalang ba ulit ang sarili sa alak? Upang pansamantalang makalimot? Dahil kinabukasan nasa isip ka nanaman, hindi na ko makawala sa rehas na ginawa mo.

Nathalia pakiusap. Tulungan mo kong bumangon at hanapin ka dahil ayokong mawalan ng pag asa. Ayokong tuluyang masira.

Marami pa akong plano para sa ating dalawa. Pakiusap ayokong mawala ang mga iyon kasabay mo.

Nathalia nasaan ka na? Hahanapin na kita. Wag kang mag alala. Tatapangan na ang sarili. Upang muli kang makita.