ASEL

10. Bölüm: Öpücüğün Anlamı

"İnanmak istediğimiz yalanlara..."

BÖLÜM 10

🎼 Lord Huron - The Night We Met 🎼

3 yıl önce

''Eline ne oldu?'' derken tedirgindim.

''Bir şey yok.'' Elini kaçırıp benden uzaklaştırdı.

Eylül'ün yaşadıkları ile her şey üst üste gelmiyormuş gibi kestirip attığında kızdım.

''Sakladığın şey ne?'' Ondan uzaklaşıp cevap bekledim.

''Eylül ile ilgili bir şeyler mi biliyorsun?''

''Son zamanlardaki hareketleri benim de dikkatimi çekti. Ama onunla ilgili bir şey bilmiyorum. Hep beraber bu konuyu çözeriz.''

''Peki elin nasıl bu hale geldi?'' Parmaklarını saçlarının arasından geçirip derin bir nefes verdi.

''Dün beden dersinden sonra 9. sınıflardan biri bir şeyler söylemişti. Bugün de görünce biraz tartıştık.''

''Kim ne söyledi?'' Yaptığı harekete kızmıştım.

''Boşver.'' Gözlerini benden kaçırıyordu.

''Yalan mı söylüyorsun?'' Şaşkın bakışları beni bulurken sinirlendiğini anladım. ''O zaman olayı doğru düzgün anlat.''

Dibime kadar girip yüzüme doğru kızarak konuştu. ''Dün yeni öğrencilerden biri beden dersinden sonra senin hakkında hoşuma gitmeyen bir yorum yaptı. Bugün de bir daha senin hakkında konuşamayacağından emin oldum.''

''İnsanlar her zaman birileri hakkında konuşur. Ergenliğin bitti sanıyordum.''

''Her kavga ettiğimde konu ergenliğe mi gelecek?''

''Önüne gelen kişilere istediğin gibi şiddet uygulayamazsın. Bu hareketinden artık vazgeç.''

Ayağa kalkıp eve yürüyordum ki arkamdan bağırdığını duydum. ''Aseel!''

''Ne var?'' Bıkkınlıkla ona döndüm.

''Özür dilemeyeceğim.''

''Neden?''

''Çünkü bedenin hakkında konuşuyordu.''

Söylediği şeye sinirle gülmemek için kendimi tuttum. 14 yaşında bir ergenin kurduğu cümleyi ciddiye alıp gerçekten dövmüştü.

"Ona da kızamıyorum. Konuşacak daha iyi bir konu bulamazdı.''

Göz kırpıp arkamı döndüm. Evin kapısının önüne geldiğimde koluma yapışıp beni kendine çevirdi. Bakışlarının sertliği altında ezilirken bir adım geriye gitmeye çalıştım. Bedenim kapıya çarptığında kaçacak yerim yoktu.

''Aldığın nefes bile konuşulacak en mükemmel konu.''

Parmakları şakaklarımı bulurken bastırdı. ''Ama unutma! Sadece ben yaptığımda.''

Ellerimle göğsünden ittirdiğimde biraz uzaklaşmıştı. ''Sen de unutma!'' Parmağımı sallayarak konuşuyordum. ''Benim sahibim değilsin!''

Kızgın bakışlarım üstündeyken zile basmak yerine kapıya yavaşça tıkladım. ''Öyle demek istemedim.'' dedi.

''Ama öyle düşünüyorsun!''

Umay abla kapıyı açarken içeri girip kapıyı Ener'in suratına kapadım.