a mixed feeling of happiness, while being sad. One such case would be the regret and the repentance we sometimes feel because of past mistakes. However, they simultaneously fill us with the light of forgiveness and make us feel hopeful for the futur...
Lahat kami nastrestress na, bukod sa uwian na pabalik to manila, nag tatantrums pa si win. Kanina pa iyak ng iyak, hindi tuloy ako nakapag ayos ng sarili ko kasi ako nag-aalo, ayaw rin kay ricci. Hindi naman sinasabi sa amin kung ano iniiyak niya. Lumabas muna si ricci kasi nga umiinit na ulo, hindi naman daw kasi usually ganyan si win.
"bibilhan kita ng new toys?" sabi ni javi, pero umiling pa rin ang bata at umiyak pa lalo,
"go tayo sa arcade?" sabi ni kobe, walang reaksyon ni win, binato lang yung unan na kanina ay yakap yakap niya.
"what do you want?" seryosong tanong ni juan, umiling lang si win at umiyak pa lalo.
Nakakaawa na yung iyak nung bata, yung iyak na mapapagod ka, tapos sumisigaw pa siya.
"tara na. Iwan na yan" sabi ni ricci at inilabas ang mga maleta, sumunod naman sila javi sa ginawa ni ricci, tumahimik ang iyak ni win pero nakaupo pa rin siya sofa kahit papalabas na kaming lahat. Matigas din ang ulo, mana sa tatay, strong willed.
"tara na kalon, iwan na yan, makulet eh" pananakot pa ni ricci, I sighed, hawak ni ricci ang kamay ko na para bang hinihila ako palayo kay win. Tinali ko ang buhok ko, and walked towards win. Lumuhod ako sa harap niya para mag ka eye to eye level kami. Ginamit ko ang kamay ko para punusan ang luha niya. Inalis ko rin ang buhok na nakadikit sa noo niya dahil sa pawis, namumula na si win dahil sa pagod sa kakaiyak. Kanina pag tapos kumain ng breakfast at nagaayos kami ng gamit eh bigla nalang siya nagtantrums.
"win, talk to me, what's making you cry?" mahinahon kong tanong kay win, tumingin siya sa kanyang kanan, para bang iniiwasan akong tignan, hinawakan ko ang pisngi niya.
"do you not want tita wave anymore?" tanong ko naman, umiling siya,
"tell me what's wrong baby, galit na si dada oh." sabi ko, tumingin naman siya sa akin.
"tita wave not mad?" he asked, umiling ako,
"tell me what's bothering you baby." he sniffed and lumapit sa akin,
"tita, I don't want to go home" panimula niya, hinimas ko ang likod niya to encourage him na okay lang.
"because if we go home, I won't see you anymore tita. I'w be awone, dada wiw be busy with work again." napaluhod naman si ricci sa sinabi ni win, guilt was probably eating him up. Yinakap niya lang si win,
Pba was one of ricci's dream, as well as to play abroad. Pero as of now pba pa lang siya kasi bata pa si win, mahihirapan yung bata magtravel abroad tapos puro training lang si ricci.
Naglalakad kami sa airport papunta na ng airplane, buhat buhat ko si win, some people are stopping them and asking for pictures.
"tita wave don't go" sabi sa akin ni win pag land namin si manila,
"wait lang baby." sabi ko, nagpaalam ako kay juan, kobe at ada.
"bye javs." sabi ko kay javi, he smiled habang pinapasok yung luggage nila sa car.
"ingat kayo okay?" he reminded, I nodded.
"kayo rin, keep safe, wag mabilis magpatakbo." I also reminded him, he nodded and kissed me on the forehead.
"bye ein!" sabi ko at kiniss si einica sa cheeks, she hugged me at sumakay na sa kotse.
"tara na" sabi ko kay ricci, tumango lang siya kela juan at kobe. Bumeso naman sa akin si ada.
"sit na sa car seat win" sabi ni ricci pero umiling si win at yumakap sa akin. Naka kandong siya ngayon habang nagdradrive si ricci.
"saan ka uuwi?" tanong ni ricci.
"sainyo nalang gusto mo?" I teased, nanahimik lang siya at nag drive.
Nakaidlip kami pareho ni win at pag gising ko ay papasok na kami sa isang kilalang village. Kumunot ang noo ko at kinalabit si ricci.
"san tayo?" I asked, ngumisi siya.
"iuuwi na kita" he said. I rolled my eyes, hindi ko siya magantihan kasi nga hawak ko si win.
Tumigil kami sa harap ng malaking bahay, hindi ito sobrang laki pero tama ang laki para sa isang pamilya. The house screams Ricci Rivero.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Binuksan ng isang maid yung gate at pumarada na si ricci. He opened the door for me dahil buhat ko nga si win, ibinaba niya rin ang gamit sa likod,
"manang, pakidala nalang sa loob, labahin po lahat yan" sabi ni ricci, tumango naman si manang. Sinamahan ako ni ricci na ipasok si win sa kwarto niya, pinalitan namin ng pajama si win at hinayaan matulog na muna.
"you know, I built this house with you in mind." sabi sa akin ni ricci, napatigil ako. Sa sala may wall ng mga pictures, lahat black and white to match the aesthetic of the house, mostly pictures ni win simula baby, awards and photo shoots niya, but may mga picture rin namin ni ricci nung college. One picture frame caught my eyes, si maria, at nakita ko rin ang katabi nito, it was picture of me smiling while holding maria. It was something einica told me to, para naman daw when I look back, nakangiti ako, may sonogram din ni maria, katulad nung kay win.
"I begged javi and einica to let me have a copy of that." sabi ni ricci, nginitian ko siya.
"do you want to see her room?" he asked, kumunot ang noo ko, dinala ako ni ricci sa isang kwarto, pag bukas niya nito ay naluha ako. It was a room dedicated to maria, blush pink was the most prominent color.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pero sa isang sulok ng kwarto there were three frames. All in black and white, it made me sob.
A picture of him holding maria, with tears in his eyes, but he managed to smile. Isang solo picture ni maria sa gitna, at isang picture ko at ni maria, nakatingin lang ako habang sakanya nang nakangiti, hawak ko ang pisngi ni maria, my eyes were probably red if colored yung photo.
"javi took that." sabi naman niya,
"the one with me and maria, I begged javi to let me hold her before the doctors took her." sabi niya muli,
I was speechless, all along akala ko hindi sumagi sa isip niya si maria, pero mali pala ako. Maria is always in his thoughts, may mga gift na nasa crib ni maria, dolls and teddy bears.
"I buy stuff kada birthday niya." sabi ni ricci nang mapansin niya na nakatingin ako sa crib. Yinakap ako bigla ni ricci,
"I'm willing to wait until you let me fix us kal. I promise."
