GÖK'YÜZÜN

💫GİTME 💫

♡♡ İYİ OKUMALAAR♡♡

Yasak olmak. Yasaklı olmak. Bu dünya için ne kadarda zor şeydir "yasaklar".
Her şeye sahip olma arzusu.
İnsanların asla önüne geçemedikleri bilhassa zevk aldıkları o sahip olma duygusu işte tamda yasakların delindiği noktaya parmak basar.
Çünkü insanlar için güç, gösteriş, para , şan ,şöhret bunlar hep bir arzudur ve hemen hemen herkes yasakları bu yüzden umursama gereği duymaz. Çünkü insanlar nasıl mutluysa kuralları ona göre yeniden inşa ederler.

Ben mi?

Benimde kurallarım var tabi. Fakat ne başkalarının kurallarını ihlal eden, ne de kendi kişiliğime zarar verecek kurallar değil. Benim esas aldığım kurallar, dinimin bana emrettiği ve ailemin bana öğrettiği terbiyeden gelen kurallardır.

*****

Ayaklarımdaki titreme ve gözlerimin bulanıklaşmasıyla çırptığım kek hamurundan elimi halsizce çekerek yaslandığım tezgaha iyice tutunmaya çalıştım. Bu kez kısa sürmemişti berbat baş döngüsü. Bir iki haftadır ara ara yoklayan ve yokluğunu aratmayan bir baş dönmesi peyda olmuştu. Uzun süre uykusuz kaldığım ve sıklıkla yemek yemeyi unuttuğum için normal karşılıyordum artık. Sonuçta bünye de bir yere kadar dayanabiliyor değilmi ?
Ayaklarımı daha fazla tutamayarak kendimi olduğum yere bıraktım ama biraz sert bi düşüş olmuştu, canım yanmıştı.
Ellerimi koyduğum soğuk fayans irkilmeme sebep oldu. Görüntü biraz düzelince yerden destek alarak ayağa kalktım ve mutfak masasından bir sandalye çekerek ağırca oturdum. Daha iyiydim ama gözlerimi hala tam olarak açamamıştım. Dün zorla beni eve gönderen Aylin için dua etmeye başladım çünkü beni bu halde görmelerini asla istemem.
Neyse ki gece evde kalmış ve yorgunluğumu bir nebze olsada atmıştım. Kolumdaki saate kısık gözlerle baktığımda çoktan öğlen olmuştu ve Aylin beni aramamıştı. Muhtemelen rahatsız olmamı istemediğinden aramamıştı ama daha fazla evde durmak istemediğim için benden hastaneden kovmadan hemen önce istedikleri ıslak keki yapıp hemen evden ayrılmak istedim.
Günlerden cuma ve dersim olmadığı için üç gün tatil yapacaktım. Buda üç gün boyunca hastane ve ev arasında mekik dokumak demekti.

*******

Sosunu döktüğüm keki saklama kabına koyarak hazırlanmak için mutfağı terk ettim. Uyanır uyanmaz duş aldığım için anca kuruyan saçlarımı toparlayıp giysi dolabımın başına geçtim gözüme kestirdiğim yeşil eteği ve beyaz bluzu elime alarak yatağımın üzerine attım onlara uygun yeşil sade bir şal bularak onuda yanlarına bıraktım. Hızlıca giyindiğimde çapraz çantamı elime alarak içine gereçlerimi koydum ve koluma geçirip boy aynamda kısa süreliğine kendimi süzdüm.
Oldukça çökük gözüküyordum ama buna inat kendime koca bir tebessümle teselli verdim ve karşımdaki bana fısıldadım.

"Güçlü ol her sonbahar yerini bahara bırakır.." ve bir tebessüm daha...

Evden ayrılıken yanıma ders notlarımı tuttuğum defterimi bir kaç gündür bir kenara iteleyip yarım bıraktığım romanımı aldım.
Yolculuk sırasında oturduğum koltuktan dışarda olup bitenleri izledim. Ne kadar çok hayat , ne kadar çok insan ,duygu ,düşünce , sima..
Bazen dalıp gittiğim yerlerde hep bunları düşünüyorum işte. Bir sürü hayat var ve herkesin bir hikayesi , herkesin kalbine dokunan birileri var.
Bazılarında mutluluk bulurken bazılarında keder buldukları insanlar var. Herkesin hayatının merkezine koyduğu birileri ve asla karşılaşmak dahi istemedikleri insanlar. Ne garip değilmi? Bizim sevdiklerimizden nefret eden ve bizim nefret ettiklerimize karşı sevgi besleyen insanlar olabilir.
Her evde bir hayat ve her hayatın içinde binlerce insan var aslında.
Herkes bir şeylerle meşgul, hatta bazıları bu meşguliyette kendi benliğini unutmuş..
Peki neden bu kadar bağlıyız bu fani dünyaya? Neden sanki ölümün soğuk nefesi heran ensemizde değilmiş gibi yaşıyoruz ve sadece nefsimize kölelik ediyoruz. Aslında evet nasılki bir çocuğa her istediğini veripte bir sınır tanımıyorsak işte aynen öylede nefsimize sınır tanımıyoruz ve en nihayetinde nefsimizin kölesi oluyoruz. Dünya nefsine köle olmuş ve mezarlıklar nefsinin yenilgisine uğramış insanlarla dolu. Çünkü diyorumya son pişmanlık fayda etmez. Bizdeki bu gençlik katî suretle gidecek yerine ise yalnızca elem kalacak.