Heartbeat

chapter 14

Kirino: wala na kong dinalang swerte puro nalang kamalasan...
Lola: bakit mo naman nasabi yan?

Pag tingin ko sa likod ko nakita ko si lola... nakangiti hawaka ng baston nya...

Kirino: lola...
Lola: lala nalang rawag mo sakin...
Kirino: ok po.. lala

Naupo sya sa may bench at tinabihan ko sya...

Kirino: bakit po kayo nandito?
Lola: nandito ko para kausapin ka...
Kirino: tungkol san po?
Lola: bata pa lang si shindou.. mabait na sya at masunurin..
Kirino: mabait po talaga sya...
Lola: at mahal na mahal nya ang mommy nya...
Kirino: asan po ba mommy nya?
Lola: di pa ba nakwekwento sayo ni shindou?
Kirino: wala po syang nababanggit....

Tumingin ako sa may palubog na araw...

Lola: mahal nya ang musika... at ang magaling sya ron.. yun ang namana nya sa kanyang ina..
Kirino: di po yan matatanggi.. una ko pong narinig musika nya.. nabighani na po ako...
Lola: kirino...

Hinawakan ni lala ang kamay ko...

Lola: wag mong iiwan ang apo ko ah? Mahal na mahal ko sya...
Kirino: di ko po sya iiwan...
Lola: ikaw ang kaisaisang babaeng kaya kong ipagtiwala ang apo ko...
Kirino: bakit naman po?
Lola: alam ko... na may mabuti kang puso... kirino apo...

Niyakap ako ni lola... kay tagal na simula ng may yumakap sakin maliban kay shindou... ang sarap sa pakiramdam..

Kirino: iingatan ko po sya lala.. pangako po...
Lola: salamat talaga.. maraming maraming salamat kirino. Sa pagligtas sakin.. at sa pagmamahal sa apo ko...
Kirino: di naman po sya mahirap mahalin.. kahit ma sinong tao mahuhulog sa kanyang ugali at kilos...

Shindou POV

Umakyat ako hawak ang dextrose  ko... sabi nasa may roof top daw sila... hmm... napahinto ako ng marinig ko ang usapan nila.. at... tuluyan na kong napangiti.. ng marinig ko ang mga katagang binitawan ni kirino...

Kirino: at.. di ko po matatanggi lala.. nahulog na ko sa apo nyo po.. sa una palang.. hulog na hulog po lala.. ang lalim...