YANI BAŞIMDAKİ MANYAK •3 | Final

4- Üniversite

Helööö^^ 

Ben geldim :,) Umarım beğenirsiniz. Bir kısmı içime sinerken bir kısmı pek sinmedi. Sonları çok hoşuma gitti diyebilirim. 

Bolca yorm ve oy vermenizi istiyorum manyakuslarım :,) 

Sizleri çök seviyörüm. 

İyi okumalar manyakuslarım :* 

*

*

*

"Balıklar seni bana getirsin. Ne de olsa okyanus kadar güzelsin." -Rüzgar Çakıl- 

*** 

-Kampüste bile kızlar peşimde.

Bunu bu sefer diyen kişi Rüzgar değil Egeydi. Biz hepimiz gülerken kendi gitmem gereken fakülteyi arıyordum.

-Doğa aşkım sen de biliyorsun ki Rüzgar ve benim ilişkimiz geçmişe dayanıyor.

Dediğinde kolunu çoktan omzuma atmıştı. Biz ekipten Rüzgarın kötü bakışları atlında ayrılırken gitmemiz gereken amfiyi arıyorduk. Evet, Ege ile aynı derslikteydik.

-Biliyorum.

Dediğinde şirince sırıttı ve kafasını yan yatırıp hala yürüyerek bana baktı.

-Onunla ayrıl ve ona 'biz olamayız sen ve ege olursunuz' de. Yoksa milkalarını yerim.

Beni tehdit mi ediyordu? Beni tehdit ediyordu! Kahkaha atınca o da güldü. İkimizde gülerek en sonunda amfiye girdik. Boş iki yere geçerken beklemeye başladık. Hoca gelince bize selam verip ona ayrılan kısma geçti. 

-Evet, adım Feryal Kayhan. Normalde üniversitelerde hocalarda kendini tanıtma kültürü yoktur ama ben sizlerle samimi olmak istiyorum. 

Dediğinde şimdiden bu hocaya içimin ısındığını hissetmiştim. Neşeli birisiydi en azından. İlerlerken aynı zamanda konuşmaya devam ediyordu. 

-Sıkıcı elli yaş üzeri emekliliğini bekleyen hocalardan olmayacağım. Çünkü henüz otuz beş yaşındayım. 

Dedi ve güldü. Bazılarımız da gülerken tahtaya bir şey yazdı. 

"Bir çağı açıp diğer bir çağı kapatmak, dostlarımızın sayesindedir." 

Bize dönüp herkese tek tek baktı. 

-Sıkı bir dostu olduğuna inanan var mı? 

Bir kaç kişi ve Egeyle ben ellerimizi kaldırırken hoca bana döndü. 

-Evet sen, adın ne? 

-Doğa Keskin. 

-Pekala Doğa, seni bu düşünceye iten şey ne? 

Egeye baktım şefkatle. O da bana bakıp göz kırptı. Geri hocaya dönüp konuşmaya başladım. 

-Aslında iki yıl öncesine dayanan bir dostluk bizimkisi. Yani on iki sıkı dost olur mu derseniz oluyor. Başımıza o kadar saçma ve o kadar berbat şeyler geldi ki... Ama biz asla ayrılmadık. Sanırım asla da ayrılmayacağız. Hatta sanmıyorum, inanıyorum. 

-Sizi bir arada tutan ne peki? 

İlk kez düşünmüştüm bunu. Bizi bir arada tutan şey neydi? Benim yerime Egenin sesi doldurmuştu amfiyi. 

-Hepimizin eksik parçası. 

-Demek arkadaşlarından birsi de sensin. 

-Aynen. Yani demem o ki biz on iki dilimlik pizzalar gibiyiz. Birimiz eksilse bütün estetiği bozuluyor pizzanın. Hepimizin bir tarafında kırılmış parçaları var. Kimisi babaannesinin ölümünün trajedisi, kimisi intihara teşebbüs, şahsen ben ailemi kaybettim.